De weken voorafgaand aan Kerstmis zijn voor ons een tijd om te genieten van al onze popcultuurfavorieten die bij de gelegenheid passen, of het nu uw jaarlijkse gezinsherziening is van Het is een geweldig leven of het reguliere argument over de vraag of Sterf hard telt als een kerstfilm. Er zijn ook tal van onderbelichte vakantiefilms die uw vrije tijd tussen de kalkoensandwiches door zullen laten sprankelen, en één zo'n film, die van invloed was op de creatie van een van de grootste heldinnen van sciencefictionviert vandaag zijn 40e verjaardag.
1984 Nacht van de komeet volgt Regina „Reggie“ Belmont, een verveelde tiener die in een bioscoop werkt en wiens belangrijkste zorgen in het leven het rondhangen zijn met haar filmoperateur-vriendje Larry en het behalen van de hoge score op de lokale televisie. Storm arcade-kast. Haar jongere zus, Sam, heeft ruzie met haar stiefmoeder en brengt de nacht door met slapen in de stalen schuur in de achtertuin. Dan escaleren de zaken nog een beetje verder wanneer de aarde door de staart van een komeet gaat en bijna iedereen op de planeet sterft. De weinige overlevenden zijn Reggie, Sam, een man genaamd Hector, en enkele moordzuchtige zombies. Ja, het is een kerstfilm.
De film is een onberispelijk stukje nerd-cool uit de jaren 80. De film, geschreven en geregisseerd door Thom Eberhardt, was bedoeld om de liefde van de filmmaker voor post-apocalyptische films te combineren met de sprankelende heldinnen van Hollywood uit de Gouden Eeuw. Terwijl hij aan tv-specials voor PBS werkte, vroeg Eberhardt tienermeisjes hoe ze zouden handelen als ze midden in de apocalyps terecht zouden komen. Ze vonden het spannend, als een avontuur, en Eberhardt besloot dat te combineren met markeringen van het decennium.
De distributeur van de film wilde profiteren van drive-in-favorieten uit die tijd Vallei meisje En Repo-manEn Nacht van de komeet voelt als het middelpunt tussen hen. De hommages uit de B-film liggen voor de hand, waarbij de apocalyptische gebeurtenis overeenkomsten vertoont met die in De dag van de Triffids. Misschien wel de meest voor de hand liggende filmische broer of zus is die van George Romero Dageraad van de dodennog een zombiefilm waarin de overlevenden zich verstoppen in een winkelcentrum.
Terwijl Romero's klassieker vernietigend is in zijn aanklacht tegen de manier waarop het kapitalisme bij ons allemaal hersenrot veroorzaakt, Nacht van de komeet is brutaler maar niet minder scherp. Reggie en Sam vinden het fantastisch om in het winkelcentrum te spelen, compleet met een onuitwisbare montage uit de jaren 80 op Cyndi Lauper, maar het is nog steeds een plek waar je op dezelfde verdieping machinegeweren en designerschoenen kunt kopen. Als haar wapen vastloopt tijdens het oefenen met schieten, zegt Sam: 'Kijk, dit is het probleem met deze dingen. Papa zou Uzi's voor ons hebben gekocht.' Wie geeft er om het einde van de wereld en alles waar je van houdt als je gaat winkelen?
Onze heldinnen genieten van een beetje rust te midden van de apocalyps.
Atlantic Release Corporation
Reggie en Sam, gespeeld door Catherine Mary Stewart en Kelli Maroney, zijn niet zomaar meisjes uit de vallei. Zeker, ze houden van winkelen, flirten en hebben heel dik haar, maar het zijn geen hulpeloze jonkvrouwen. Ze rusten zich goed uit voor een strijd aan het einde van de wereld en laten zien dat ze in staat zijn te overleven zonder hun sardonische scherpte of vrouwelijkheid te verliezen. Ze zijn alle soorten kerels te slim af, levend of anderszins. Wanneer ze het worstcasescenario voorgelegd krijgen, zijn ze opmerkelijk zakelijk op een manier die je doet hopen dat leiders in de werkelijke eindtijd zulke slimme leiders hebben.
Hoewel we nooit een Nacht van de komeet vervolg, het liet een aanzienlijke erfenis achter. Begin jaren negentig werkte Joss Whedon aan een filmscript over een jonge vrouw die in moordende omstandigheden werd gedwongen. In een 2003 interview met IGN', zei hij: 'Ik zou graag een film willen maken die een van die waardeloze, low-budgetfilms was, die net als de Romero-films een feministische agenda had, met vrouwen erin die mensen waren, en die al het plezier had, allemaal de dwaasheid.” Een van zijn inspiratiebronnen? Nacht van de komeeteen film met een cheerleader die keihard schopt en geen tijd heeft voor monsters en hun onzin. Buffy de vampierdoder werd geboren, en de rest is geschiedenis.
Zelfs als Buffy Summers nooit vampieren in Sunnydale had ingezet, Nacht van de komeet zou standhouden als een levendige, scherpzinnige sci-fi-horrorkomedie waarin jonge vrouwen op hun eigen voorwaarden helden kunnen zijn. Het is nog steeds deprimerend gebruikelijk dat 'sterke vrouwelijke karakters' worden ontdaan van hun vrouwelijkheid of door de camera worden bekeken. Reggie en Sam schoten de verwachtingen de kop in met papa's creditcard en een jachtgeweer, en de komeetzombies hadden spijt van de dag dat ze probeerden hun winkelcentrum neer te halen. Wat kun je nog meer vragen bij je volgende kerstfilm?
