Je hebt inmiddels de krantenkoppen gezien over de eenzaamheidsepidemie in dit land – een gevoel dat vaak wordt verergerd tijdens de feestdagen, wanneer het verlangen naar een perfect feest wordt verijdeld door zowel de kleine als de grote realiteit van het leven. Verlangen naar een vermiste dierbare. Een vlucht vertraagd. Het gewicht van onvervulde doelstellingen nu er weer een jaar ten einde loopt. Of zelfs die onbereikbare celluloidbeelden van het seizoen.
Chirurg-generaal Vivek Murthy alarmbellen doen rinkelen over wat hij ons noemt “eenzaamheidsepidemie,” waarbij bijna de helft van de Amerikanen een zekere mate van eenzaamheid meldt.
Hij maakte de alomtegenwoordigheid van de epidemie duidelijk, maar ook de gevolgen ervan, inclusief de risico’s voor ons fysieke welzijn en onze lange levensduur – wat velen verraste. Uit onderzoek blijkt dat de impact van eenzaamheid groot kan zijn schadelijker dan het roken van 12 sigaretten per dag.
Dit seizoen drijft echter een nieuwe factor onze gevoelens van eenzaamheid en isolement: politieke partijdigheid. We zijn een diep verdeelde natie geworden, verdeeld in een steeds beladener politiek klimaat. Dat zorgt ervoor dat ontzettend veel mensen, van wie velen de verkiezingen van 2024 zagen als een referendum over onze persoonlijke en nationale waarden, ronduit depressief zijn. Sommigen omschrijven het als verdriet.
Het huidige politieke klimaat verergert het gevoel van eenzaamheid en kan zelfs tot woede leiden. Om hiermee om te gaan, beperken sommige mensen hun mediaconsumptie en proberen ze de triggers te verminderen om te voorkomen dat ze in een dieper pessimisme terechtkomen. Eén kennis laat zijn vrouw zelfs de voorpagina’s van hun plaatselijke krant verwijderen, zodat hij zich kan concentreren op minder verontrustende (voor hem) rubrieken – zoals cultuur, kunst en sport.
Als u merkt dat u zich onder de dekens verstopt en opzettelijk uw hoofd afwendt van een glimp van de krantenkoppen of het tv-nieuws, bent u niet de enige. De dag na de verkiezingen stegen de boekingen voor geestelijke gezondheidszorg op één virtueel platform tussen 6.00 en 8.00 uur met 22 procent
Lente gezondheideen aanbieder van geestelijke gezondheidszorg, rapporteerde een toename van 240 procent in het boeken van afspraken tussen 3 en 4 november. En volgens The Washington Post is de Trevor-projecteen crisishotline voor LHBTQ-jongeren, zag op de verkiezingsdag en op 6 november een toename van 125 procent in het aantal telefoontjes, sms-berichten en chatberichten.
Naast therapie vinden mensen hun eigen manieren om met hun verdriet om te gaan – ja, verdriet – compleet met de symptomen van wanhoop en hopeloosheid. Een veelgebruikt coping-mechanisme is het beperken van sociale interacties: zowel online als persoonlijk.
Voor sommigen kan dit betekenen dat de interactie met familieleden of vrienden, die verschillende politieke opvattingen hebben, wordt verminderd. Of zelfs elimineren blootstelling aan vrienden, familie of collega’s die niet op wetgevingsgebied zijn aangesloten. Het probleem is dat deze zogenaamde coping-strategieën vaak gevoelens van isolatie en eenzaamheid verergeren in plaats van ze te verlichten.
Dit kan vooral gevaarlijk zijn voor mannen, die gevoeliger zijn voor eenzaamheid dan vrouwen, ondanks hun neiging om dit te weinig te melden. Volgens de CDC was het zelfmoordcijfer onder mannen in 2022 ongeveer vier keer hoger dan onder vrouwen. Hoewel mannen grofweg de helft van de bevolking uitmaken, zijn zij verantwoordelijk voor bijna 80 procent van de zelfmoorden.
A studie aan King’s College Londen ontdekte dat mannen die zich als eenzaam identificeerden aanzienlijk meer alcohol dronken dan hun tegenhangers die zich niet als eenzaam identificeerden. Eenzame vrouwen dronken daadwerkelijk minder dan hun tegenhangers. Mannen hebben doorgaans ook minder hechte vriendschappen en missen vaak een essentieel ondersteunend netwerk dat helpt als buffer tegen eenzaamheid. Financiële spanningen voegen nog een extra laag toe aan deze crisis: mensen met minder financiële middelen, die minder geld kunnen verzamelen, zullen ook vaker lijden onder eenzaamheid en isolement, waardoor een andere kwetsbare bevolkingsgroep een groter risico loopt.
Er zijn geen gemakkelijke antwoorden om eenzaamheid aan te pakken, maar een zelfopgelegd sociaal moratorium zal niet helpen – en zal de zaken waarschijnlijk alleen maar erger maken. Eenzaamheid is een verschrikkelijk gevoel, waar mensen zich ziek van voelen. Om dit te bestrijden hebben mensen een plek in de samenleving nodig waar ze betekenis en een doel hebben, waar ze kunnen werken aan het creëren van een publiek goed en zich uiteindelijk gewaardeerd voelen. Succesvolle menselijke samenlevingen zijn samenlevingen waarin we samen kunnen handelen en een gemeenschappelijk doel kunnen voelen, om zo de problemen die ons uitdagen te onderkennen en vervolgens samen op te lossen.
Je kunt van de bank afkomen. Ontmoet vrienden. Maak een wandeling. Volg een les. Ga naar de film. Laat uw hond uit, of leen er een. Er zijn weinig betere manieren om positieve sociale ontmoetingen te stimuleren dan een vriendelijke puppy. Help een vriend. Doe wat nodig is om uw lichaam en geest in beweging te krijgen. Maar neem vooral de tijd om aardig voor jezelf te zijn en aarzel niet om professionele hulp te zoeken.
En onthoud dat mensen die eenzaam zijn zich niet aangetrokken voelen tot het samenkomen met andere eenzame mensen. Creëer in plaats daarvan manieren om samen te komen met mensen in uw gemeenschap om elkaar beter te leren kennen, elkaar te waarderen en – door middel van gedeelde activiteiten – een gevoel van verbondenheid te bevorderen.
Gemeenschappen en overheden nemen kennis van deze crisis, en sommigen bieden creatieve oplossingen. De Chatty Café-programma creëerde ‘spraakzame tafels’ in duizenden cafés in het Verenigd Koninkrijk om gesprekken aan te moedigen en verdeeldheid onder vreemden te overbruggen.
Tijdens het verkiezingsseizoen van 2024 werd Toledo, Ohio gelanceerd “Buur tot buur” nadat bezorgde burgers merkten dat verhitte politieke retoriek hun gemeenschap ontwrichtte en vrienden verscheurde.
Als tegengif deelde de groep 2.300 ‘Love Your Neighbour’-werfborden uit, die naast Harris opdoken. En Trump-werfborden.
En in Utah gebruikte de Republikeinse gouverneur Spencer Cox openbare registers om vreemden te vinden die een willekeurig kenmerk gemeen hadden, zoals vijftig jaar getrouwd zijn, om hen uit te nodigen in het landhuis van de gouverneur voor een etentje waar de politiek was niet op de menukaart.
Gelukkig zijn er Republikeinen en Democraten in Washington die samen een verbonden gesprek willen voeren – over de politiek van eenzaamheid en sociaal isolement.
Senator Chris Murphy (D-Conn.) ging naar de Senaatsvloer en schokte enkele leden toen hij aankondigde: “Ik ben hier om over eenzaamheid te praten.” Hij noemde het ‘een van de belangrijkste politieke kwesties van onze tijd’. Zijn woorden zorgden voor een wake-up call, en sindsdien heeft hij één manier getoond om de politieke kloof te overbruggen: samenwerken met gouverneur Spencer Cox om tweeledige oplossingen te zoeken aan deze groeiende epidemie.
