Volgens onderzoekers van Clemson University en UCLA brengen Amerikanen nu dagelijks bijna een uur minder buitenshuis door dan in 2019. Sinds de pandemie, zo blijkt uit het onderzoek, brengen mensen minder tijd door op het werk, winkelen en zelfs socialiseren. Onderzoekers zeggen dat we misschien moeten heroverwegen hoe steden worden ontworpen om aan deze trend tegemoet te komen.
Gaat nergens snel heen
Eerlijk gezegd is de verschuiving naar activiteiten thuis niet geheel nieuw. Zelfs vóór COVID-19 brachten Amerikanen elk jaar geleidelijk minder tijd buitenshuis door. Dit ‘terugtrekken in huis’ wordt vooral gedreven door technologische vooruitgang zoals supersnel internet, streamingplatforms en e-commerce. Je hebt gewoon meer dingen te doen thuis, waardoor mensen meer thuis blijven. Echter, de pandemie is geïntensiveerd deze verschuiving.
Onderzoekers onder leiding van Brian D. Taylor en Samuel Speroni van het Institute of Transportation Studies van UCLA onderzochten het gedrag van 34.000 volwassenen van 17 jaar en ouder. In het onderzoek werd gekeken naar mobiliteitstrends van 2019 tot 2024, met behulp van gegevens uit de American Time Use Survey, een nationaal onderzoek dat meet hoeveel tijd mensen besteden aan verschillende activiteiten. Het jaartal 2020 is bewust weggelaten omdat het zo zwaar getroffen werd door de pandemie.
Ze ontdekten dat de tijd die buiten wordt doorgebracht tussen 2019 en 2023 in totaal met ongeveer een uur per dag is afgenomen. De tijd die aan dagelijks reizen wordt besteed, is ook gekrompen, met ongeveer 12 minuten, wat erop wijst dat er in het algemeen minder beweging is.
Tijdens de pandemie hebben mensen zich aangepast aan het gebruik van digitale hulpmiddelen voor bijna elk aspect van het dagelijks leven, van werk tot winkelen en sociale contacten. Deze wijdverbreide acceptatie van technologie stelt mensen in staat taken vanuit het comfort van hun huis uit te voeren, en sinds de pandemiepiek zijn de zaken slechts gedeeltelijk hersteld.
Technologie heeft niet alleen invloed op de detailhandel. Fitness-apps en trainingsapparatuur voor thuis hebben de behoefte aan sportschoolbezoeken tot een minimum beperkt, terwijl streamingplatforms entertainment thuis tot de norm hebben gemaakt. Interessant is dat, terwijl Amerikanen aanvankelijk meer televisie keken tijdens de begindagen van de pandemie, het tv-kijken sindsdien is teruggekeerd naar het niveau van vóór de pandemie.
Is dit een goede of een slechte zaak?
Door meer tijd te besteden aan thuiswerken, besparen Amerikanen op reistijd, met voordelen zoals lagere brandstofkosten en minder uitstoot. De vermindering van het aantal reizen vermindert ook de vraag naar uitgebreide transportinfrastructuur, wat de kosten voor weguitbreidingen kan verlagen. In wezen besteden mensen minder tijd en geld aan verplaatsingen, en gemeenten hoeven ook niet zoveel te investeren: iedereen bespaart middelen.
Maar er zijn ook nadelen.
Volgens het onderzoek is het aantal niet-woon-werkverkeer, zoals recreatieve uitstapjes, sociale bezoeken en winkeluitjes, ook aanzienlijk afgenomen. Nu Amerikanen zich minder bezighouden met deze activiteiten buitenshuis, zullen de sociale netwerken en de betrokkenheid van de gemeenschap waarschijnlijk verzwakken, wat zal leiden tot een minder onderling verbonden samenleving.
Sociale onthouding kan een groter probleem worden naarmate mensen meer tijd thuis doorbrengen, met minder mogelijkheden voor face-to-face interacties. Psychologen hebben opgemerkt dat deze “cocooning”-trend van invloed kan zijn geestelijke gezondheid. Mensen hebben doorgaans minder mogelijkheden om relaties op te bouwen buiten de directe familie of goede vrienden en verwaarlozen bestaande relaties.
Dit zal waarschijnlijk blijven duren
Zoals onderzoekers opmerken lijkt de neiging om thuis te blijven een langetermijntrend te zijn. Ondanks de opheffing van de pandemische beperkingen is het activiteitenniveau buitenshuis lager gebleven dan het niveau van vóór 2019.
De studie suggereert verschillende beleidsaanpassingen, te beginnen met de versoepeling van de bestemmingsplannen om meer residentiële verbouwingen van leegstaande kantoorgebouwen mogelijk te maken. Steden die zich bijvoorbeeld richten op het creëren van flexibele, aantrekkelijke woonruimtes kunnen niet alleen helpen bij het bestrijden van woningtekorten, maar ook tegemoetkomen aan de behoeften van een steeds meer thuisgerichte beroepsbevolking.
“In een wereld waarin steden niet kunnen vertrouwen op vastzittende kantoormedewerkers en moeten werken om inwoners, werknemers en klanten aan te trekken, zouden lokale functionarissen kunnen proberen zwaarder te investeren in hun resterende sterke punten”, zegt hoofdauteur Eric A. Morris, hoogleraar City and Research. Regionale planning aan de Clemson University.
“Dit omvat mogelijkheden voor recreatie, entertainment, cultuur, kunst en meer. Centrale steden zou kunnen verschuiven naar meer centra van consumptie dan van productie.”
Hoewel sommige uitdagingen duidelijk zijn – zoals de gevolgen voor de geestelijke gezondheid van sociaal isolement – biedt deze verschuiving ook kansen om de manier waarop we steden ontwerpen en hoe mensen omgaan met stedelijke ruimtes te heroverwegen. Dit is een kans om het stadsleven te heroverwegen en het beter te laten functioneren in de wereld van vandaag.
Terwijl we door deze veranderende gewoonten navigeren, is één ding duidelijk: in plaats van deze trend te bestrijden, zou het omarmen van een nieuw model voor het leven in de stad misschien wel onze beste weg voorwaarts zijn.
Het onderzoek ‘Going Nergens Sneller: Heeft de Covid-19-pandemie de trend naar thuisblijven versneld?’ werd gepubliceerd in het Journal of the American Planning Association. http://dx.doi.org/10.1080/01944363.2024.2385327
