Van katten met slagtanden en alziende raven tot antropomorfe botanische elementen en lichaamloze gezichten, Michaël McGrath's griezelige werken knipogen naar de symboolrijke, platte composities van volkskunst of 'naïeve' schilderkunst. Zijn mixed-media werken combineren materialen als grafiet, olieverf en oliestift, inkt en acryl op verschillende oppervlakken, waaronder hout, canvas en jute.
Geïnspireerd door de uitgestrekte scènes van hedendaagse kunstenaars Peter Doig En Mama Anderssonen autodidactische kunstenaars Hendrik Darger (1892-1973) en William Hawkins (1895-1990) maakte McGrath gebruik van een narratieve benadering in zijn eigen praktijk. “Ik besloot te experimenteren met figuren en verhalen vertellen in mijn schilderijen”, vertelt hij aan Colossal. Hij telt ook mee Jim Henson onder zijn invloeden.
Bevolkt met een scala aan personages, van bomen met gealarmeerde uitdrukkingen tot kleine, sprookjesachtige zwarte beestjes met bolvormige vleugels en lange benen, duikt McGrath in mysterieuze, emotionele verhalen met plots die even enigmatisch als bovennatuurlijk zijn.
De interesse van de kunstenaar in schilderen kwam voort uit een vroege fascinatie voor design, vooral albumhoezen en advertenties in tijdschriften als Draai En Thrasher. „Ik heb nooit het geduld gehad om klassieke vaardigheden te ontwikkelen, dus concentreerde ik me een tijdje op dimensionaal en collagewerk, totdat ik uiteindelijk besloot meer tijd in schilderen te investeren“, zegt hij.
Het werk van McGrath zal deel uitmaken van een online groepsshow met IkVerfMe, Licht van handdie op 12 november opent. In februari zal hij ook stukken te zien zijn in een groepstentoonstelling bij Court Tree Collectief in Brooklyn. Vind meer op zijn website En Instagram.
