Mark Loretta was een solide slagman gedurende 15 seizoenen in de Hoofdklasse, en hij was vooral goed in 2003 en 2004. Gedurende die periode van twee jaar sloeg de rechtshandige tweede honkman .325/.382/.469 met 75 tweehonkslagen, waarvan 29 thuis. runs, en een 129 wRC+ met de San Diego Padres. Contact was een van zijn sterke punten. Het Northwestern University-product had een strikeout-percentage van 7,9% en een walk-rate van 8,2% in 2003-2004, cijfers die grotendeels in overeenstemming waren met zijn carrièrecijfers van 9,2% en 8,5%.
Zijn totale productie was relatief bescheiden. Loretta behaalde consequent hoge slaggemiddelden – deze varieerden tussen .280 en .335 gedurende zijn elf volledige seizoenen – maar hij ging slechts 76 keer diep en eindigde met een 100 wRC+. Die cijfers kwamen over zeven seizoenen bij de Milwaukee Brewers, drie bij de Padres, twee plus bij de Houston Astros en één bij de Boston Red Sox en Los Angeles Dodgers. Je prototypische 'professionele hitter', Loretta debuteerde in 1995 en speelde zijn laatste wedstrijd in 2009.
Nu een speciale assistent bij San Diego, ging Loretta zitten praten over het slaan toen de Padres eind juni in Fenway Park speelden.
———
David Laurila: Terugkijkend: welke stijl van slagman was jij, en is dat in de loop van je carrière veranderd?
Mark Loretta: “Dat is een goede vraag. Ik zou zeggen dat ik ontwikkeld was en opkwam als (iemand die) in de bal sloeg, de bal door het midden sloeg, de andere kant op sloeg, hem sloeg waar hij gegooid werd. Ik was erg contactgericht. Ik zat niet echt op velden of was niet uitverkocht voor fastballs, ik vond het vooral leuk om de bal diep te zien komen.
“Ongeveer halverwege mijn carrière heb ik een gezamenlijke inspanning geleverd om beter en vaker aan de bal te leren trekken. Ik denk dat mijn carrière toen een grote vlucht nam. Ik kon die contact-hitter, hit-it-where-it-worp-benadering behouden, maar kon ook veel beter met de bal naar binnen omgaan.
“Mijn kracht – meer dubbels, meer homeruns – kwam toen ik de bal trok. Een groot deel van mijn carrière beukten werpers mij, omdat ik de bal goed de andere kant op sloeg. Ik maakte een paar aanpassingen met mijn swing en begon wat meer naar binnen te kijken toen ik in de slagmantellingen zat. Als het 2-0 of 3-1 was, legde ik de bal halverwege weg.”
Laurila: Hoeveel is het raken veranderd sinds je speelde?
Loretta: “Nou, ik denk dat de benadering van slaan veranderd is. Het doel is nog steeds om runs te produceren – je probeert runs te scoren of ze binnen te rijden – maar nu ligt de verantwoordelijkheid meer bij de uitloopsnelheid. Er zijn dingen waar we niet per se aan dachten toen ik aan het spelen was. Mijn laatste jaar was 2009, dus het is niet meer zoals 40 jaar geleden, maar de stijl is zeker veranderd. Je ziet veel meer jongens daarheen gaan en denken: Ik ga proberen mijn A-swing af te vuren voor drie slagen. Zo hebben wij er nooit over nagedacht, althans ik niet. We waren meer bezig met een two-strike-aanpak en het maken van contact. Uitvallen was een soort blauw oog. Niemand deed het graag, terwijl het veel acceptabeler is geworden. Bepaalde dingen worden anders gewaardeerd.”
Laurila: Stel dat je vandaag aan het spelen was. Denk je dat je dezelfde slagman zou zijn als jij?
Loretta: “Ik denk dat het waarschijnlijk afhangt van in welke organisatie ik zat, eerlijk gezegd. In termen van biomechanisch… Ik heb mijn swing nooit echt kapot gemaakt in termen van: hier is de hefboomwerking, hier is de manier om de bal te raken. Ik heb nooit geprobeerd de bal in de lucht te slaan. Ik probeerde een line drive te raken. Misschien had ik die aanpak veranderd en geprobeerd meer vliegballen te slaan. Ik weet het niet.“
Laurila: Zijn er spelers in dit Padres-team die volgens jou stilistisch lijken op wie jij was als slagman?
Loretta: „Misschien Luis Arraez? Hij is een man met een korte swing. Ik was rechtshandig en hij is linkshandig, en we verschillen een beetje in onze stijlen, maar ik denk wel dat de slinger een beetje terugzwaait en meer nadruk en waarde legt op contact en situationeel slaan. (Padres-manager) Mike Shildt en onze jongens praten daar veel over.
Laurila: Kun je uitleggen hoe jij en Arraez op elkaar lijken?
Loretta: “Gewoon heel kort aan de bal. Geen enorme knuppelsnelheid. Ik was geen grote knuppelsnelheidsman omdat ik geen grote lading had. Ik probeerde meer kort, compact en direct aan de bal te zijn. Ik verkocht niet voor macht.”
Laurila: Op welke gesprekken doelde u? Waar is de organisatie naar op zoek?
Loretta: “Om een analogie met golf te gebruiken: we zijn min of meer tot de conclusie gekomen dat je meer dan één club in je tas wilt hebben. Laten we proberen evenwichtige hitters te hebben, een uitgebalanceerde opstelling waarbij we, als we de three-run homer niet slaan, een heleboel hits krijgen. Zoals je gisteravond zag scoorden we negen punten in één inning voordat we nul maakten. Er zaten een paar homeruns in, maar er waren ook veel singles. Het was een contactgerichte inning. Voor ons is het de bedoeling om een veelzijdige hitter te zijn.”
Laurila: Hoe benadert de organisatie slaan vanuit een trainingsperspectief?
Loretta: “Wat de ontwikkeling van spelers betreft, richten we ons veel op trainen op hoge snelheid. We halen veel meer slagoefeningen van snelle machines, dan van de arm van een coach of iets dat het slaan in een spel niet echt nabootst. Er wordt veel nadruk gelegd op biomechanica, het in de juiste positie brengen van je lichaam. En dan is er uiteraard nog het controleren van de slagzone, de pitchherkenning. Wij brengen dat in kaart. Wij waarderen dat. We kijken daarbij naar alle verschillende statistieken.”
Laurila: Hoe wordt macht benaderd binnen de spelersontwikkeling?
Loretta: “Ik denk dat het begint met proberen eerst een goede slagman te zijn. Een van mijn minst favoriete scoutingtermen is 'rauwe kracht'. Dat is meer wat je kunt doen tijdens het oefenen van slagoefeningen, zo hard zwaaien als je kunt. Nou, je kunt je pure kracht niet benutten tenzij je voldoende contact maakt. Dus ik denk dat je begint met een basis – een goed idee van de aanvalszone, goed contact – en als je je daar prettig bij voelt, kan de kracht komen. Jackson Merril's seizoen verliep ongeveer zo. Hij begon met het in het spel brengen van de bal, en toen begon de kracht te komen.“
Laurila: Wat je leuk vindt is spelkracht…
Loretta: „Ja. Ruwe kracht is voor mij dom. Wat maakt het uit? Je kunt hier een bodybuilder krijgen die op brute kracht kan slaan, maar als je geen fastball van 150 km per uur kunt slaan, hoe ga je dan aan die brute kracht komen?
Laurila: Wat zijn enkele van de statistieken die u belangrijk vindt?
Loretta: “Swing beslissingen. Contactpercentage in de zone. En het gaat niet alleen om het zwaaien in een bepaalde zone, het gaat om het zwaaien in specifieke zones. Als je op 2-0 staat en het veld ligt op de grond, ook al is het een strike, dan is dat niet slim. Je zou op zoek moeten zijn naar iets midden-midden of midden-in waar je een beetje schade kunt aanrichten. Ik denk wel dat de uitstroomsnelheid waarde heeft. Je moet contact maken, maar je wilt de bal ook hard raken.”
Laurila: Je zei dat je niet wilde doorhalen. Als je diep telt, zijn meer strikeouts onvermijdelijk…
Loretta: “Je moet een two-strike-aanpak hebben. Je moet een beetje opgeven bij twee slagen, vooral in situaties waarin contact het punt binnendrijft. Ik bedoel, het is één ding als het de derde inning is en er niemand op de honken staat. Elk scenario is anders.”
Laurila: Wie was de beste slagman waarmee je speelde?
Loretta: “Onder rechtshandige hitters waarschijnlijk Manny Ramirez. Hij was het meest evenwichtig. Hij had een ongelooflijke swing, maar hij nam ook goede swingbeslissingen. Hij had duidelijk spelkracht. Maar de beste slagman van mijn generatie was dat wel Todd Helton. Hij was de beste pure hitter die ik tijdens mijn tijd in de wedstrijd heb gezien. Hij kon uitstekend contact maken met macht. Hij kon meerdere worpen raken. Hij had meer dan één stuk gereedschap in zijn gereedschapskist.”
Laurila: Nog laatste gedachten over slaan?
Loretta: “Eén daarvan is dat ik nooit in een positie wilde komen waarin ik automatisch aan het nemen of zwaaien was. Dat zie ik veel in het spel. Ik zie er veel, Ik ben van plan om te gaan zwaaien. De toonhoogte moet altijd bepalen of je zwaait of niet. Slaan is een reactionaire vaardigheid.
“Een andere is dat veel spelers verstrikt raken in hun swing. Voor mij gaat slaan niet zozeer over zwaaien. Uiteraard moet je zwaaien om de bal te raken, maar zwaaien is geen slaan. Slaan is de juiste beslissing nemen. Het is het kennen van de werper. Het is weten waar de situatie om vraagt. De schommel komt als laatste.”
——
Eerdere “Talks Hitting”-interviews zijn te vinden via deze links: Jo Adell, Jef Albert, Greg Allen, Nolan Arenado, Aäron Bates, Jacob Bessen, Alex Bregman, Bo Bichette, Justitie Bigbie, Cavan Biggio, Charlie Zwartmon, JJ Bleday, Bobby Bradley, Wil Brennan, Jay Bruce, Triston Casas, Matt Chapman, Michaël Chavis, Garrett Kuiper, Gavin Kruis, Jacob Cruz, Nelson Cruz, Paul DeJong, Josh Donaldson, Brendan Donovan, Donnie Ecker, Rik Eckstein, Drew Ferguson, Justin Foscue, Michaël Fransoso, Ryan Fuller, Joey Gallo, Paul Goudschmidt, Devlin Granberg, Gino Groover, Matt Haag, Andy Haines, Mitch Haniger, Robert Hassel III, Austin Hays, Nico Hoerner, Jackson vakantie, Spencer Horwitz, Rhys Hoskins, Erik Hosmer, Jacob Hurtubise, Tim Hyers, Connor Joe, Jace Jung, Jos Jung, Jimmy Kerr, Heston Kjerstad, Steven Kwan, Trevor Larnach, Doug Latta, Royce Lewis, Evan Longoria, Joey Loperfido, Michael Lorenzen, Gavin Lux, Dave Magadan, Trey Mancini, Edgar Martínez, Don Mattingley, Marcelo Mayer, Jager Mens, Owen Molenaar, Colson Montgomery, Tre Morgan, Ryan Mountcastle, Carlo Mullins, Daniël Murphy, Lars Nootbaar, Logan O'Hoppe, Vinnie Pasquantino, Graham Pauley, David Peralta, Lucas Raley, Julio Rodríguez, Brent Rooker, Thomas Saggese, Antonius Santander, Drew Saylor, Nolan Schanuel, Marcus Semien, Giancarlo Stanton, Spencer Steer, Trevor-verhaal, Fernando Tatis jr., Spencer Torkelson, Mark Trumbo, Brice Turang, Justin Turner, Trea Turner, Josh VanMeter, Robert Van Scoyoc, Chris Valaika, Zac Veen, Alex Verdugo, Mark Vientos, Matt Vierling, Lucas Voit, Antonius Volpe, Joey Votto, Christelijke Walker, Jared Walsh, Jordaan Westburg, Jesse Winker, Bobby Witt jr. Mike Yastrzemski, Nick Yorke, Kevin Youkilis