Twaalf maanden is een korte tijd in het voetbal. Als we teruggaan naar dit weekend een jaar geleden, had Arsenal zojuist de meest overtuigende titelverklaring van de Women's Super League uitgebracht, waarmee het ongeslagen Manchester City aan de kant werd geschoven, ondanks het missen van een strafschop.
Dat leidde tot een winning streak van vier wedstrijden, waarin ze in totaal zestien doelpunten scoorden, waaronder een positief geladen 4-1 overwinning op de uiteindelijke kampioen Chelsea. Het momentum nam toe, zowel op als buiten het veld, en het publiek stroomde toe om te zien hoe het standaard-setting Arsenal de Emiraten verlichtte.
Een ander bezoekersrecord werd die dag verbroken tegen Emma Hayes' Chelsea, en de Gunners toonden een begrijpelijke houding: 'Arsenal is terug' was de kop van het moment. Ze werden de afgunst van de competitie.
Maar er zouden zwaardere tijden volgen. Het optimisme begon af te nemen, het vertrouwen verdween langzaam uit de voorheen jubelende tribunes na een reeks strenge vertoningen, voordat het allemaal culmineerde in het verlies van manager Jonas Eidevall.
Gebruik de Chrome-browser voor een beter toegankelijke videospeler
Hoogtepunten van de WSL-wedstrijd tussen Arsenal en Chelsea.
De Zweed beweerde dat de prestaties beter waren geweest dan de resultaten – een verdediging die niet overeind bleef – maar in werkelijkheid Arsenal had zijn identiteit verloren en liep het risico op drift te raken. Het vertrouwen blijft broos in N5, ondanks twee overwinningen sinds Eidevall vier wijd kreeg.
Gebruik de Chrome-browser voor een beter toegankelijke videospeler
Hoogtepunten van de Women's Super League-wedstrijd tussen West Ham United en Arsenal.
De situatie verschilt niet veel van de frustratie die Manchester United tijdens het turbulente seizoen van vorig jaar voelde. De ploeg van Marc Skinner was – naar eigen zeggen – „opgeblazen door het succes“ van het voorgaande seizoen, en de normen waren gedaald.
Velen riepen Skinner op om te vertrekken in de nasleep van dergelijke ondermaatse prestaties. Het lawaai werd luider, maar bereikte nooit een volledig crescendo toen United als vijfde eindigde en uiteindelijk werd gered door de troost van zilverwerk na het afsluiten van een slecht seizoen met het winnen van de FA Cup.
Gebruik de Chrome-browser voor een beter toegankelijke videospeler
Hoogtepunten van de Women's Super League-wedstrijd tussen Brighton en Manchester United.
En nu, een maand vóór 2024-2025, lijkt het lot omgedraaid. Man Utd gaat gestaag verder na een ongeslagen start – een van de drie teams, naast Man City en Chelsea, die nog geen nederlaag hebben geproefd. Het schip is stabiel en is op koers naar veiliger water, terwijl het managerloze Arsenal verwoed op zoek is naar een duidelijke richting.
In veel opzichten is de ontmoeting van dit weekend dan ook toevallig: twee teams die op schijnbaar tegengestelde trajecten elkaar ontmoeten op dit specifieke moment zijn van groot belang. Voor Arsenal is het een kans om te bewijzen dat deze recente dip niet indicatief is voor een bredere, zorgwekkendere achteruitgang.
En voor Man Utd – die slechts één van hun laatste vier thuiswedstrijden tegen Arsenal in de WSL hebben verloren – een kans om betekenisvolle vooruitgang te laten zien en zichzelf te versterken tussen titelkandidaten.
Er zijn maar weinig statistieken die de achtergrond beter samenvatten dan deze: Arsenal heeft dit seizoen tot nu toe twaalf wijzigingen aangebracht in de basiself, terwijl ze op zoek waren naar vorm, terwijl Man Utd gezamenlijk de minste wijzigingen heeft aangebracht (3).
Grace Clinton is de eerste speelster die scoort in drie van haar eerste vier WSL-optredens voor Man Utd
Een gevestigd team is altijd een bredere indicatie van de inhoud binnen het kamp. En dit, Skinner's 100e wedstrijd die de leiding heeft over Man Utd in alle competities, is het perfecte moment om te bewijzen dat succes nog steeds mogelijk is terwijl hij de leiding heeft.
Na dominante 3-0 overwinningen op West Ham en Tottenham willen de gastheren voor de eerste keer hun eerste drie thuiswedstrijden van een WSL-seizoen winnen. Ze kregen slechts één op de vier tegen en beschikken over de op een na beste xG-prestatie (na Chelsea) van alle ploegen in de competitie, belichaamd door het genie van Grace Clinton, die zich ontwikkelt tot een doelpuntenmaker.
Momentum is een goede barometer, maar voetbal heeft vaak een grappige manier om ons te verrassen.
Of je dit weekend wint of verliest, Arsenal blijft de meest verkoopbare club in de WSL en heeft de troost van een Champions League-campagne om aanstaande fans van dienst te zijn. Pijn kan slechts tijdelijk zijn bij een club die zo goed verankerd is in het vrouwenvoetbal.
Maar pijn kan ook eerst erger worden, voordat deze beter wordt. En Man Utd heeft het vermogen om het lijden nog minstens een week te verlengen, wat de Gunners vrijwel volledig uit de race zou verwijderen en de grotere vraag zou oproepen: hebben Man Utd en Arsenal van plaats gewisseld in de WSL-pikorde?
