De medeoprichters van Level Zero Health, Ula Rustamova en Irene Jia, zwaaien naar de hekken. Ze proberen een nooit gerealiseerde technologie uit te vinden die miljoenen mensen zou kunnen helpen. Als ze daarin slagen – en er zijn enkele positieve vroege indicatoren – zullen ze een medisch hulpmiddel voor continue hormoonmonitoring creëren.
Een dergelijk apparaat zou voor de hormoongezondheid kunnen doen wat continue bloedglucosemeters (CGM) hebben gedaan voor de gezondheid van diabetes.
Hormonen beheersen vrijwel elk aspect van het lichaam, van reproductieve gezondheid tot veroudering, en beïnvloeden alles, van energieniveau tot stemming. “Dat wordt allemaal gereguleerd door je hormonen”, vertelde CEO Rustamova aan TechCrunch. “We weten nu hoeveel ze reguleren in termen van je dagelijkse leven.”
Niveau nuldat vandaag op het Startup Battlefield-podium van Disrupt werd gepresenteerd, hoopt dit apparaat snel te creëren door het soort door de FDA goedgekeurde naalden dat in CGM-apparaten wordt gebruikt, aan te passen aan continue hormoonmonitoring. Dat is een makkelijke zin om te schrijven. Het is een veel moeilijkere taak om te volbrengen omdat de sensoren, en zelfs de wetenschap erachter, nu allemaal nog in ontwikkeling zijn. Die naalden nemen kleine, sporadische monsters van interstitiële vloeistofof de vloeistof in de ruimtes rond cellen die uit de bloedcapillairen lekt. Het meten van glucose in die vloeistof voor CGM-apparaten is gevestigde wetenschap, maar hormonen? Niet zo veel. Tenminste, nog niet.
De aanpak van Level Zero is om een sensor te bouwen die verschillende hormonen detecteert en meet door zogenaamde aptameren te scannen. Dit zijn enkelstrengige DNA-moleculen (ssDNA) “die specifiek binden aan doelmoleculen en omkeerbare conformationele veranderingen ondergaan die detecteerbaar zijn met elektrochemische en optische methoden”, legt CTO Jia uit. Met andere woorden, ze bouwen een sensor die de molecuuldichtheid van een bepaald hormoon kan detecteren door te bepalen hoeveel ervan zich bindt aan strengen aptameer-DNA.
De eerste sensoren waaraan ze werken detecteren progesteron, oestrogeen, cortisol en testosteron. Ze hebben voor deze hormonen gekozen omdat ze hierdoor hun eerste apparaten kunnen gebruiken voor twee hoge behoeften: IVF-behandelingen en een laag testosterongehalte. Gecombineerd vertegenwoordigen deze $30 miljard aan totaal bereikbare markten, zeggen de oprichters.
Hoewel het bij Level Zero niet de bedoeling is dat consumenten de apparaten rechtstreeks kopen – het zal worden voorgeschreven door zorgverleners – werden ze geïnspireerd door thuiskits voor hormoontesten. Dergelijke kits proberen hormonen in urine, zweet of speeksel te meten, maar de resultaten zijn op zijn best wankel, zegt Rustamova, die het woord ‘pseudowetenschap’ gebruikt om een groot deel van de markt voor thuishormonentests te beschrijven. “De enige mogelijke nauwkeurige manier om hormonen te meten is door een bloeddruppel te nemen”, vertelt ze aan TechCrunch.
Maar bloedafnames zijn ook niet helemaal nuttig, omdat ze alleen de hormoonspiegels meten op dat ene fragment in de tijd. Ze helpen niet bij een breed scala aan vragen, zoals 'Werkt mijn anticonceptie?' of „Oké, ik denk dat mijn testosteron laag is, maar ik weet niet of mijn oefening helpt of verlaagt“, legt Rustamova uit.
Sterke vroege indicatoren
Het bedrijf bestaat nog geen jaar en heeft nog geen collegiaal getoetste artikelen gepubliceerd over de voortgang van zijn werk. Het publiek kan dus nog niet weten of wat ze bouwen zal doen wat ze hopen. Level Zero houdt zijn technologie nog steeds dicht bij het vest met het oog op een patent, zegt Rustamova.
Er zijn echter aanwijzingen dat de wetenschappelijke aanpak deugdelijk is. Wetenschappers van de afdeling Nanowetenschappen van de Universiteit van North Carolina publiceerde in 2016 een artikel waarin werd gedocumenteerd hoe ze met succes aptameren gebruikten om progesteron te meten. Door 2022, wetenschappers in Hyderabad, Indiahad met succes een goedkope sensor gemaakt.
Level Zero heeft ook een indrukwekkende groep medische experts als adviseurs verzameld, vertellen de oprichters aan TechCrunch. Deze omvatten Dr. Aaron Styer, universitair hoofddocent aan Harvard en medisch directeur van onvruchtbaarheidskliniek CCRM Boston; Dr. Kelly Walker, een uroloog die samenwerkt met Hims en als medisch directeur van het digitale platform voor vruchtbaarheidsbeheer voor mannen Posterity Health; Dr. Joshua Klein, assistent-professor van Ob/Gyn aan de medische school van Mount Sinaï; en biosensoringenieur Roel Mingels.
Wat de oprichters betreft, Rustamova was een van die wonderkindprogrammeurs. Ze won op 16-jarige leeftijd een door Microsoft gesponsorde wedstrijd, die haar ertoe bracht een draagbaar apparaat voor houdingscorrectie te helpen creëren. Na haar diploma software-ingenieur bracht ze een aantal jaren door bij Palantir, totdat ze zin kreeg om een bedrijf op te richten en zich aan te sluiten bij Entrepreneur First, een programma dat mensen helpt zowel hun mede-oprichters als een idee te vinden. Daar ontmoette ze Jia.
“Het was voor ons allebei oprichtersliefde op het eerste gezicht”, herinnert Rustamova zich. Jia was als tiener een ballerina en begon professioneel te dansen voordat ze een blessure opliep. Ze ging terug naar school voor een masterdiploma in industrieel ontwerp, waar ze biomaterialen en biosensoren studeerde. Voordat ze bij Entrepreneur First kwam, werkte ze een aantal jaar aan medische hulpmiddelen bij Philips.
Na de oprichting van Level Zero werden de medeoprichters ook toegelaten tot het beroemde deep-tech/hardware HAX acceleratorprogramma van SOSV. HAX geeft hen onder andere toegang tot laboratoriumapparatuur. Ze hebben nu een prototypesensor die een haalbaarheidsmijlpaal heeft bereikt door progesteron in interstitiële vloeistof op klinisch niveau te detecteren, zeggen ze.
Er is nog een lange weg te gaan voordat Level Zero een apparaat op de markt heeft, maar de routekaart is snel. Naast de apparaatmijlpaal heeft het bedrijf eerder dit jaar klinische partnerschappen gesloten met IVF-klinieken in de VS. Ze bereiden hun apparaat voor op twee klinische onderzoeken in 2025 en zullen volgend jaar ook beginnen met de productie-engineering. In 2026 zijn de oprichters van plan klinische onderzoeken uit te voeren en de goedkeuringsprocessen van de FDA te starten.
“We hebben ongelooflijk veel tijd besteed aan het praten met deskundige artsen, onderzoekers op het gebied van vruchtbaarheid, perimenopauze, PCOS (polycysteus ovariumsyndroom) en anderen om er zeker van te zijn dat de gegevens die we verstrekken relevant zijn”, aldus Jia. “Wij geloven dat dit ook de reden is waarom enkele van de leidende namen op het gebied van vruchtbaarheid van Harvard, Mount Sinai en Hims zich bij ons team hebben aangesloten en ons voortdurend begeleiden.”
