De voormalige president probeerde in 2022 Thune uit de Senaat te zetten. Thune won nog een termijn. Nu is hij de meerderheidsleider in de Senaat.
President Donald Trump, geflankeerd door senator John Thune, stopt om voor de camera’s te spreken na zijn lunch met de Republikeinen van de Senaat in het Capitool op woensdag 9 januari 2018.
(Bill Clark / CQ Roll Call via Getty Images)
Toen Donald Trump probeerde de uitslag van de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken, kwamen enkele van de duidelijkste en meest consistente bezwaren van de senior senator uit South Dakota, John Thune. Dat was opmerkelijk omdat Thune destijds als meerderheidszweep van de door de Republikeinen gecontroleerde Senaat diende. Het is nu zelfs nog opmerkelijker omdat Thune woensdag werd gekozen als meerderheidsleider in de Senaat tijdens de tweede presidentiële termijn van Trump.
Terwijl Thune nu zegt dat hij zich heeft ontwikkeld een werkrelatie met de nieuwe president, en suggereert dat de Republikeinse Caucus in de Senaat “verenigd” is achter de agenda van de nieuwe regering, heeft hij een zeer lange staat van dienst in het duidelijk maken van zijn afkeer van de persoonlijke en politieke excessen van Trump – en in het doelwit zijn van de woede van zijn mede-Republikeinen .
De meest verhitte botsingen tussen Trump en Thune gingen over kwesties die al weer aan de oppervlakte komen, aangezien de nieuwe meerderheidsleider, een institutioneel persoon die het vermogen van de Senaat om de uitvoerende macht te controleren op prijs stelt, te maken zal krijgen met de vastberaden pogingen van Trump om het gezag van de regering te ondermijnen. kamer die zijn kabinetskeuzes en rechterlijke benoemingen moet goedkeuren.
Na de presidentsverkiezingen van 2020 verwierp Thune snel de pogingen van Trump om Republikeinen in het Congres ertoe te bewegen een poging te steunen om de resultaten ongedaan te maken van een verkiezing waarin Trump beslissend was verslagen. Thune kondigde destijds aan: “Alle staten deden alles wat ze moesten doen in overeenstemming met de wet.” Toen Trump-aanhangers het Capitool bestormden in een gewelddadige poging om te voorkomen dat het Congres het besluit van het Electoral College zou certificeren, werd Thune boos verklaard, “We moesten ons werk gedaan krijgen en dit soort geweld zou ons er niet van weerhouden het werk van de mensen te doen.”
Terwijl 147 Republikeinen Terwijl in de Senaat en het Huis van Afgevaardigden werd gestemd om de bezwaren tegen de verkiezingsresultaten van 2020 uit verschillende staten te ondersteunen, stemde Thune met de Democraten en een kleiner aantal Republikeinen om de totalen te certificeren. Tijdens en na de strijd herinnerd Sioux Falls, South Dakota Argus leider,,Thune ook direct aan de kaak gesteld Trump voor zijn poging om de uitslag van de verkiezingen van 2020 ongedaan te maken en zijn rol in de rel van 6 januari 2021 in het Capitool. Hij noemde zijn betrokkenheid en die van de relschoppers ‘onvergeeflijk.’” (Net als zijn voormalige baas, de toenmalige meerderheidsleider Mitch McConnell, slaagde Thune er echter niet in zich aan te sluiten bij de moedige Republikeinen die in februari 2021 stemden om Trump te veroordelen voor het begaan van zware misdaden en misdrijven. .)
Het was niet de eerste keer dat Thune Trump uitriep. “Thune was ook een van de eerste critici van Trump na het opnieuw verschijnen van de Hollywood Access-tape uit 2005, waarop de New Yorkse zakenman grove en seksuele opmerkingen maakte richting vrouwen. Argus leider. “Het nieuws over de tape bracht Thune ertoe te zeggen dat Trump zou moeten afhaken als Republikeinse kandidaat tijdens zijn eerste presidentiële verkiezing.”
Huidig probleem
Maar het was altijd de weigering van Thune om mee te gaan in de uitdaging van Trump tegen de resultaten van de presidentsverkiezingen van 2020 die de woede van de ooit en toekomstige president opriep. In december 2020, toen Thune zei dat de pogingen van Trump om de Senaat zover te krijgen dat hij de resultaten van het Electoral College verwerpt, “neergaan als een neergeschoten hondIn de Senaat was Trump woedend. “RINO John Thune, 'Mitch's jongen', zou het gewoon moeten laten gebeuren. South Dakota houdt niet van zwakte,' zegt hij verklaard in december 2020. “Hij zal in 2022 voorverkiezingen krijgen, de politieke carrière is voorbij!!!”
Trump bleef, zoals gewoonlijk, vasthouden aan zijn wrok. Op nieuwjaarsdag in 2021 heeft hij aangekondigd,,Ik hoop dat de grote gouverneur van South Dakota, Kristi Noem, tegen RINO zal strijden @SenJohnThunein het komende jeugdwerk van 2022. Ze zou het fantastisch doen in de Amerikaanse Senaat, maar als Kristi het niet is, staan anderen al in de rij. South Dakota wil nu sterk leiderschap!”
Noem, die nu de keuze is van Trump om het ministerie van Binnenlandse Veiligheid te leiden, ging de uitdaging niet aan. En Thune won zijn Republikeinse voorverkiezingen van 2022 met 72 procent van de stemmen, voordat hij in november van dat jaar herverkiezing veiligstelde met een marge van 43 punten in de overwegend Republikeinse staat.
Thune haastte zich niet om zich met Trump te verzoenen toen duidelijk werd dat de president zijn greep op de Republikeinse partij zou behouden. Terwijl veel Republikeinse senatoren het derde presidentiële bod van Trump steunden voordat de caucuses en voorverkiezingen van 2024 begonnen, weigerde Thune dit nadrukkelijk te doen –dat beargumenteren “Het is duidelijk dat het opnieuw procederen over de verkiezingen van 2020 geen winnende strategie is.”
Uiteindelijk steunde Thune een primaire uitdaging aan de voormalige president door senator Tim Scott uit South Carolina, en ging zelfs zo ver dat hij verscheen op Scott's aankondigingsbijeenkomst in mei 2023. “Thune maakt zijn hoop waar om de Republikeinse Partij zich van Trump af te keren en een meer toekomstgerichte visie voor de partij te presenteren,” gemeld Politiek.
Pas toen duidelijk was dat Trump de steun had gekregen die hij nodig had om de Republikeinse nominatie te claimen, stapte Thune eindelijk aan boord, zij het met duidelijke twijfels over een kandidaat waarvan hij had gezegd dat hij die had.altijd bezorgd geweest“ over. Deze zorgen kwamen opnieuw naar boven in augustus, toen Thune tijdens een discussie over het landbouwbeleid in South Dakota zei dat de door Trump voorgestelde tarieven “een recept voor verhoogde inflatie.”
Nu moet Thune bepalen hoe hij zijn constitutioneel-conservatieve principes kan handhaven, terwijl hij tegelijkertijd moet omgaan met de eisen van Trump voor een destructief economisch en politiek beleid, evenals de druk van de verkozen president om genomineerden goed te keuren die dat beleid wetteloos zouden kunnen bevorderen. Die druk omvat onder meer de eis dat Trump door de Senaat mag gaan om dat te doen pauze afspraken– een aanpak die volgens de nieuwe meerderheidsleider alleen zal worden vermeden als de samenwerking met de Democraten wordt gehandhaafd. Dat is slechts één van de vele drukpunten die de inzet van Thune om het gezag van de Senaat te handhaven op de proef zullen stellen als controlemechanisme bij misbruik van de uitvoerende macht. Als hij het begeeft, zal hij niet de eerste Republikein zijn die dat doet. Als hij bij zijn standpunt blijft, al is het maar minimaal, is het een goede gok dat Trump binnenkort opnieuw een primaire uitdaging zal promoten aan de senator uit South Dakota.
Wij kunnen niet terugdeinzen
We worden nu geconfronteerd met een tweede presidentschap van Trump.
Er is geen moment te verliezen. We moeten onze angsten, ons verdriet en ja, onze woede benutten om weerstand te bieden aan het gevaarlijke beleid dat Donald Trump op ons land zal ontketenen. We wijden ons opnieuw aan onze rol als journalisten en schrijvers met principes en geweten.
Vandaag bereiden we ons ook voor op de strijd die voor ons ligt. Het zal een onbevreesde geest, een geïnformeerde geest, wijze analyse en menselijk verzet vereisen. We worden geconfronteerd met de invoering van Project 2025, een extreemrechts hooggerechtshof, politiek autoritarisme, toenemende ongelijkheid en ongekende dakloosheid, een dreigende klimaatcrisis en conflicten in het buitenland. De natie zal onderzoeksrapportage aan het licht brengen en voorstellen doen, en als gemeenschap samenwerken om hoop en mogelijkheden levend te houden. De natie's werk zal doorgaan – zoals het heeft gedaan in goede en minder goede tijden – om alternatieve ideeën en visies te ontwikkelen, om onze missie van het vertellen van de waarheid en diepgaande berichtgeving te verdiepen, en om de solidariteit in een verdeelde natie te bevorderen.
Gewapend met een opmerkelijke 160 jaar gedurfde, onafhankelijke journalistiek, blijft ons mandaat vandaag de dag hetzelfde als toen de abolitionisten voor het eerst oprichtten De natie– om de principes van democratie en vrijheid hoog te houden, als baken te dienen in de donkerste dagen van verzet, en om een betere toekomst voor te stellen en te strijden.
De dag is donker, de strijdkrachten zijn vasthoudend, maar net zo laat Natie redactielid Toni Morrison schreef: “Nee! Dit is precies het moment waarop kunstenaars aan het werk gaan. Er is geen tijd voor wanhoop, geen plaats voor zelfmedelijden, geen behoefte aan stilte, geen ruimte voor angst. We spreken, we schrijven, we doen taal. Dat is hoe beschavingen genezen.”
Ik verzoek u dringend om erbij te blijven De natie en doneer vandaag nog.
Verder,
Katrina van den Heuvel
Redactiedirecteur en uitgever, De natie
Meer van De natie
Californië en de andere machtige, door de Democraten geleide staten zullen de eerste verdedigingslinie vormen onder de nieuwe regering van Trump.
De partij blijft opereren in een overdreven koortsdroom, terwijl Amerika steeds roder van tanden en klauwen wordt.
Een gesprek met voormalig Biden-uitdager, vertegenwoordiger Phillips, over de verkiezingen, zijn kandidaatstelling voor het presidentschap en de toekomst van de partij.
De Democraten vallen over zichzelf heen en juichen de benoeming van Marco Rubio tot minister van Buitenlandse Zaken toe.
Deze grillige en ongekwalificeerde kabinetskeuzes, van RFK Jr. tot Matt Gaetz tot Tulsi Gabbard, laten zien dat Trump je voor de gek houdt.
De man is een belachelijke keuze die vrijwel zeker vreselijke dingen zal doen – alleen niet zo verschrikkelijk als wat een verstandige aanklager zou doen.
