Afgelopen zomer landde een vliegtuig met dubbele propeller op het grijze kratergebied van Nuuk, de hoofdstad van Groenland. Een 28-jarige uitgestapt, klaar om het Noordse parlementsgebouw binnen te marcheren met een gedurfd voorstel: “Ik ging naar Groenland om te proberen het te kopen”, oprichter van Praxis Dryden Brown schreef later in een virale tweet.
Aan de telefoon met TechCrunch vorige week legde hij zijn edgelord-gebulder neer. „Ze hebben duidelijk een soort trots dat het idee om gekocht te worden, bijna neerbuigend maakt,“ zei hij. “Maar eigenlijk willen ze graag onafhankelijk zijn.”
Dus in plaats van Groenland te kopen, vroeg hij zich af of hij met de regering kon samenwerken om een nieuwe stad te creëren, doelbewust gebouwd op onbewoonbaar land. “Wat als we een soort prototype van Terminus kunnen bouwen?” zei hij, verwijzend naar de voorkeursnaam van Elon Musk voor een stad op Mars.
Een lid van het Deense parlement was not amused. “De Groenlandse onafhankelijkheid vereist goedkeuring door het Deense parlement en een wijziging van onze grondwet”, twitterde politicus Rasmus Jarlov. “Ik kan u garanderen dat wij op geen enkele manier de onafhankelijkheid zouden goedkeuren, zodat u Groenland zou kunnen kopen.”
Maar als het bouwen van een nieuwe stad in Groenland alleen maar een kwestie van financiën zou zijn, dan heeft Brown de middelen om dat te doen – in zekere zin. De afgelopen vijf jaar stond Brown, samen met mede-oprichter Charlie Callinan, aan het roer van Praxis, een netwerkstaatstartup met het expliciete doel een stad te creëren. Hij benadrukte dat Praxis een internet-eerste ideologie is – een ideologie die tot controverse heeft geleid, zoals wanneer een Praxis-ledengids naar verluidt gezegd dat “traditionele, Europese/Westerse schoonheidsnormen waarop de beschaafde wereld, op haar beste punten, altijd succes heeft geboekt.”
Ondanks de controverse die het door Peter Thiel gesteunde project onlangs naar voren bracht $ 525 miljoenmet een groot sterretje: de startup heeft het vermogen om het geld op te nemen als het specifieke mijlpalen bereikt in zijn stadsbouwproject.
Voorlopig is Praxis dus een internetideologie op zoek naar een fysiek thuis. De groep ontving eerder deze maand 250 Praxis-aanhangers in Punta Cana, Dominicaanse Republiek, waar aanwezigen zoals Bedrock's Geoff Lewis en Mamuka Bakhtadze, voormalig premier van Georgië, verschillende locatiemogelijkheden voor Praxis kregen gepresenteerd.
Praxis is een van de prominente voorbeelden van een ‘netwerkstaat’, een term die werd gedefinieerd door voormalige a16z-investeerders Balaji Srinivasanals een internetgemeenschap die een fysiek huis verwerft en ‘diplomatieke erkenning verkrijgt van reeds bestaande staten’, schreef hij. Marc Andreessen heeft het concept geprezen en mede-oprichter van Ethereum, Vitalik Buterin, heeft het zijne gecreëerd eigen netwerkstatusexperiment.
Maar hoewel de meeste huidige netwerkstaatprojecten tot nu toe van korte duur waren, wil Brown het tot het uiterste doorvoeren. Jarenlang heeft hij van land naar land gereisd, politici ongevraagd e-mails gestuurd en gevraagd naar de mogelijkheden van een techno-optimistische stad. “Toen ik begin twintig was, kende ik niemand en vloog ik naar Nigeria, op ongeveer dezelfde manier waarop ik naar Groenland vloog”, vertelde hij aan TechCrunch. Hij pingde politici op LinkedIn en zei dat hij ontmoetingen had weten te regelen met toppolitici, zoals dr. Mahamudu Bawumia, vice-president van Ghana.
Sindsdien is hij naar tientallen landen gereisd met hetzelfde voorstel: “Het is eigenlijk het vinden van een soort kans voor wederzijds voordeel tussen een groep oprichters die iets nieuws en spannends willen bouwen, en een land dat daarvan zou profiteren.”
In Groenland had Brown, tussen een poolduik en een lichte marathontraining, een ontmoeting met overheidsfunctionarissen, mijnmagnaten en lokale ondernemers. De belangrijkste conclusie van Brown was dat veel inwoners graag zouden willen dat Groenland vrij zou zijn van Denemarken, maar de regering voelt zich gebonden aan de ongeveer 500 miljoen dollar die Denemarken jaarlijks aan het land schenkt.
“Als we de 500 miljoen dollar zouden kunnen vervangen door een andere inkomstenbron – belastingen op een nieuwe stad, mijnbouw en toerisme na de terraforming – zouden we de toetreding kunnen ondermijnen en de Groenlanders hun lang gezochte onafhankelijkheid kunnen bezorgen – en daarmee enorme rijkdom,” Bruin tweette.
Brown wil dat de potentiële Groenlandse stad een bolwerk van technologische experimenten wordt, waarbij hij specifiek gebruik maakt van de gemeenschap van jonge mannelijke hardtech-oprichters die zich in El Segundo hebben verzameld. Stel je voor, zei hij, een stad die op verzoek regen kan creëren met behulp van Rainmaker-technologie, een cloud-seeding startup of een gemeenschap die wordt aangedreven door nucleaire technologie van Valar Atomics.
Je zou denken dat het moeilijk zou zijn om Praxis-leden te overtuigen om naar een desolaat, ijskoud land te verhuizen, in plaats van bijvoorbeeld de Dominicaanse Republiek. Brown hield vol dat het het tegenovergestelde was. “Dat is het probleem met Praxis-leden”, zei hij. “Een groep mensen die daadwerkelijk naar Groenland zouden verhuizen omdat het is hardcore.”
Volgens Brown is de Praxis-gemeenschap een terugkeer naar een oude Americana-gevoeligheid, waar land moet worden veroverd en een hegemonische internationale structuur moet worden gedomineerd. Je kunt het zien in El Segundo, waar hardware-startups strijden om de grootste Amerikaanse vlag, en je kunt het zien in Brown, die het gevoel heeft dat hij een manifeste bestemming van de new-age belichaamt. “Mijn voorouders kwamen begin 18e eeuw vanuit Ierland naar Amerika. Ze maakten deze reis op schepen over de Atlantische Oceaan, landden, bouwden een stad, een fort en een boerderij, en vochten in de Revolutionaire Oorlog”, zei hij. “Ik denk dat het belangrijk is om dingen te bouwen die je voorouders eren en de offers die ze hebben gebracht.”
Hij gelooft dat Amerikanen een impuls hebben voor ‘heldendom en moed’, en, nou ja, voor expansie. “Het voelt alsof dat soort brand in ieder geval tijdelijk is gedoofd”, vervolgde hij. “Het was alsof je dat soort dingen gewoon niet echt kon doen in de VS – of het was in ieder geval super moeilijk. Het was feitelijk onmogelijk. Je kunt geen steden bouwen. Er is geen nieuwe plek om naartoe te gaan.”
In het verhaal van Brown verschijnt de nieuwgekozen president Donald Trump als een deus ex machina, een balsem voor het luidruchtige Amerika dat tegen zijn eigen grenzen aan schuurt. “Trump wil dat doen, nieuwe steden bouwen”, zei hij. Trump ‘doet de klassieke esthetiek nieuw leven inblazen’ en luidt een cultuurverandering in waardoor Amerikanen zich ‘onverschrokken’ laten voelen door ambitieuze voorstellen, zoals bijvoorbeeld het bouwen van een prototype van Terminus.
Tussen de steun voor een potentiële Groenlandse stad en de rode golf die over Amerika spoelt, voelt Brown zich gerechtvaardigd. Enkele jaren geleden zei Brown dat hij te maken kreeg met “een krankzinnig aantal mensen die ons proberen uit te sluiten – of ons lichtjes af te schaffen of wat dan ook – omdat we dit soort rechtsgecodeerde esthetiek en grote ambities hebben”, zei hij. “En nu twitteren ze onophoudelijk over al deze dingen.”
