Begin met het voor de hand liggende: de Democraten zouden het vandaag liever hebben over de slotboodschap van Harris en een goed bbp-rapport, maar Biden heeft hen de opruimplicht opgelegd. Harris' snelle reactie, gemaakt zodra ze woensdagochtend camera's zag, laat zien hoeveel Democraten hebben geleerd na het 'deplorables'-moment acht jaar geleden. In plaats van stil te staan bij wat Biden bedoelde, benadrukken ze dat ze het er niet mee eens zijn. Zonder meer zuurstof zou dit hele verhaal bij zonsondergang voorbij kunnen zijn, opgeborgen zoals Biden vertellen De Democraten uit New Hampshire zeiden vorige week dat ze “Trump” politiek moesten opsluiten. (Als je hier nog nooit van hebt gehoord, dat is mijn punt.)
Als het blijft duren, zal dat te danken zijn aan een van de grote successen in de moderne conservatieve berichtgeving: Democraten hun woorden laten opeten als ze iets beledigends zeggen over niet-Democraten.
De moderne versie hiervan begon in april 2008, toen Barack Obama verteld Donoren uit Californië, die ongelukkig waren dat hij de voorverkiezingen in Pennsylvania niet won, dat mensen in sommige achtergebleven steden “zich vastklampen aan wapens of religie of antipathie tegen mensen die niet zijn zoals zij, of anti-immigrantensentiment of anti-handelssentiment .” Dit leefde voort als bewijs dat Obama (die op het platteland beter presteerde dan welke Democratische kandidaat dan ook sindsdien) een hekel had aan het kleine Amerika. Het ‘deplorables’-moment was zelfs nog krachtiger en werd onmiddellijk omarmd door de Trump-campagne, die sindsdien op zoek is gegaan naar gelijkaardig klinkende regels.
Door de blunder van Biden ontbreken enkele elementen die deze verhalen aandreven. Obama en Clinton spraken met donoren, waardoor hun analyse nog meer betuttelend klonk. Hij is ook niet meer de genomineerde; Republikeinen hebben geprobeerd dit te verdoezelen door erop te wijzen dat Harris, die zei het niet eens te zijn met Biden, het ook daadwerkelijk met hem eens is.
Hun vertrouwen komt voort uit ervaring. Aankondigen dat iets “de nieuwe deplorables” is, is behoorlijk effectief geweest, in ieder geval om de nieuwscyclus te bevriezen. In april 2020, na Biden verteld donoren dat hij waarschijnlijk geen diehard Trump-kiezers kon winnen – “er zijn mensen die de president steunen omdat ze het leuk vinden dat hij zich bezighoudt met de politiek van verdeeldheid” – beweerde de Trump-campagne dat hij “ze allemaal neerbuigend omschreef als betreurenswaardig racistische xenofoben.” Een jaar later, na Biden gezegd dat de gouverneur van Mississippi, Tate Reeves, zich bezighield met het 'neanderthaler denken', hield Reeves vol dat hij een echo van Clintons blunder had gehoord.
“Vandaag voel ik me net zo als op de dag dat Hillary Clinton ons allemaal in Midden-Amerika ‘deplorables’ noemde”, zei Reeves.
De verontwaardigingsmachine kan tegen iedereen worden aangezet. Vorig jaar, na de gouverneur van Florida, Ron DeSantis gezegd dat conservatieven geworteld moeten zijn in principes, en niet in “lusteloze schepen die alleen maar moeten volgen wat er ook maar gebeurt op Truth Social”, beweerde de campagne van Trump dat hij een blunder in Clinton-stijl had gemaakt. “Het lijkt erop dat Ron DeSanctimonious zojuist zijn ‘Basket of Deplorables’-moment heeft gehad”, zei Trump-strateeg Jason Miller. DeSantis ontkende het, maar liet die zin vallen.
Harris is veel voorzichtiger geweest dan de andere tegenstanders van Trump. Dat is niet verrassend; haar campagneteam bestaat uit Clinton 2016-veteranen die getekend zijn door het aanraken van de ‘deplorables’-kachel. Meerdere keren heeft ze door vragen genavigeerd die bedoeld waren om duidelijk te maken of ze een hekel heeft aan Trump-kiezers. In haar Fox News interview deze maand drong Bret Baier er bij Harris op aan waarom, ook al was Trump ‘zo slecht als je zegt’, zoveel kiezers hem nog steeds steunden.
“Zijn ze misleid, de 50%?” vroeg Baier. “Zijn ze dom? Wat is het?“
Harris accepteerde dit aas niet. ‘Ik zou dat nooit zeggen over het Amerikaanse volk’, zei ze, eraan toevoegend dat Trump ‘degene was die de neiging heeft het Amerikaanse volk te vernederen, te kleineren en te kleineren.’
Als de fout van Biden geen invloed heeft op de race, zal dit de reden zijn. Harris is te voorzichtig om het zelf te maken. En zij is degene die op het stembiljet staat.
