Voordat de Sovjet-kosmonaut Yuri Gagarin in 1961 de eerste mens in de ruimte werd, werd de overlevingskansen van ongekende g-krachten en gewichtloosheid getest op een reeks niet-menselijke dieren. Eerst waren er fruitvliegjes, die in 1947 door de VS werden gelanceerd, gevolgd door een reeks knaagdieren, kikkers, primaten, katten en honden. Misschien wel het meest bekend was een Sovjet-hond van gemengd ras genaamd Laika, die in 1957 het eerste dier ooit werd dat in een baan om de aarde draaide – en kort daarna in de ruimte stierf.
In de korte documentaire De verovering van de ruimtegebruikt de Zweedse regisseur Albin Biblom archiefmateriaal om de niet-menselijke dieren te beschrijven die de weg vrijmaakten voor wat velen beschouwen als de grootste prestatie van de mens als soort. In het bijzonder belicht de film het verhaal van de eerste mensaap die in 1961 de ruimte in werd gelanceerd, aanvankelijk rechtvaardig genoemd 'Nummer 65'maar bij zijn veilige terugkeer door NASA-wetenschappers 'Ham' genoemd. Feitelijk en schijnbaar zonder oordeel weergegeven, zorgt de film voor een fascinerend stukje geschiedenis van de ruimteverkenning, terwijl hij verwijst naar bredere waarheden over mens-niet-menselijke relaties die geen nationale grenzen kennen. De film eindigt met een lijst van alle niet-menselijke dieren die ooit naar de ruimte zijn gestuurd, een herinnering dat deze vorm van experimenteren nog steeds voortduurt deze dag.
