Opdat wij het niet vergeten. Openlijk racistisch voormalig president en huidige Republikeinse kandidaat Donald Trump is geen anomalie. Hij vertegenwoordigt feitelijk een continuüm van het beleid en de standpunten van voormalig president Ronald Reagan, die in de hoofden van veel te veel Amerikanen de status van ‘Saint Ronnie’ heeft.
Ja, dezelfde Reagan die opende zijn campagne in 1980 in Philadelphia, Mississippi. Dat is waar burgerrechtenwerkers zitten James Chaney, Michael Schwerner en Andrew Goodman werden gemarteld en vermoord tijdens “Vrijheidszomer.” Dezelfde Reagan die we moeten bedanken voor de meme van “welzijnskoninginnen.”
Reagan's beleid en standpunten vormden niet alleen het Republikeinse binnenlandse beleid. Hij vervaardigde een militaire aanval om zijn anticommunistische bonafide overtuigingen kracht bij te zetten, door het kleine eiland Grenada te kiezen als voorbeeld door het op 25 oktober 1983 binnen te vallen. Die invasie werd ‘Operatie Urgent Fury’ genoemd en stuurde 7.000 Amerikaanse troepen naar een eilandstaat die slechts ongeveer twee keer zo groot is als Washington, DC
Was Grenada een bedreiging voor de VS? Jij bent de rechter. Het verleden is veel te vaak een proloog, en het Caribisch gebied de onze Caliban. Maar als we de recente geschiedenis vergeten, zou deze zich op veel grotere schaal kunnen herhalen als Trump opnieuw president wordt.
Ik post meer dan één videooverzicht van de geschiedenis van de invasie. Hier is een korte samenvatting van drie minuten:
Deze samenvatting van 10 minuten geeft een meer gedetailleerde en kritische blik op de rol van Reagan en bevat een interview met een klokkenluider van de CIA John Stockwell.
Video-opnamen van Tales of the American Empire:
Toen de Amerikaanse president Ronald Reagan aantrad, stelde hij zich ten doel het Amerikaanse imperium, dat aan momentum had ingeboet na de beschamende nederlaag in Vietnam, nieuw leven in te blazen. Het binnenvallen van het kleine eiland Grenada zou een gemakkelijke militaire overwinning zijn om de Amerikaanse imperiale macht te tonen. De CIA veroorzaakte geweld in Grenada en gaf de communisten de schuld, terwijl ze beweerde dat de Sovjets een militaire basis op het eiland aan het bouwen waren. Er begon een propagandacampagne en ter voorbereiding op deze invasie werden Amerikaanse militaire oefeningen gehouden.
Het Zinn-onderwijsproject biedt links naar meer gedetailleerde historische bronnen, waaronder deze tweedelige, een uur durende documentaire van filmmaker John Douglass getiteld “Grenada: de toekomst komt naar ons toe.”
De opnames van dit kleurrijke werk, geproduceerd door het Caribbean Research Institute, werden kort voor de tragedies van oktober 1983 voltooid. John Douglas produceerde, filmde en monteerde het full-color werk, en werd mede geregisseerd door Carmen Ashurst en Samori Marksman en Douglas. Vinie Burroughs is de verteller van deze 55 minuten durende film. De film wordt vermeld als een documentaire over de Grenadese Revolutie, schetst de vroege geschiedenis van Grenada, analyseert de impact van het Europese kolonialisme en verklaart de evolutie van de moderne Grenadese samenleving. Veel beelden van Grenadians – (de geëxecuteerde) Maurice Bishop, Caldwell Taylor, Dessima Williams, Valerie Cornwall, Candia Alleyne, Bernard Coard, Phyllis Coard, (de vermoorde) Fitzroy Bain, George Nurse, Brian Beggs, Claudette Pitt, (wijlen) Onder andere Dorcas Braveboy.
Wendell Bellschreef emeritus hoogleraar sociologie aan de Yale Universiteit “De Amerikaanse invasie van Grenada: een opmerking over valse profetie”:
Hoewel de invasie van het kleine Grenada waarschijnlijk niet de geschiedenis zal ingaan als een van de meer wereldschokkende incidenten van onze moeilijke tijd, is deze niettemin betekenisvol als een bijna perfecte illustratie van het gebruik van profetie om de huidige actie te rechtvaardigen. De regering-Reagan gaf het Amerikaanse volk – en de mensen van de wereld – drie belangrijke redenen voor actie, allemaal in de vorm van contingente verklaringen over de toekomst, dat wil zeggen: wat er zou zijn gebeurd als er geen invasie had plaatsgevonden. Ten eerste zouden Amerikaanse burgers gegijzeld of mogelijk vermoord zijn. Ten tweede zou er een Sovjet-Cubaans militair bastion zijn opgericht voor de export van het communisme naar de hele regio, vooral naar het oostelijke Caribisch gebied. En ten derde zou er bij Point Salines een moderne militaire luchthaven zijn voltooid die een bedreiging zou zijn geworden voor de vitale belangen en de nationale veiligheid van de VS. Hoewel we nu niet kunnen zeggen wie van de Amerikaanse leiders – inclusief de president zelf
– deze profetieën op het moment van de crisis geloofden, vermoeden we dat geen van de drie geloofwaardig was. Dat is mijn onderwerp in dit essay. Voordat ik echter verder ga, wil ik de gebeurtenissen van de invasie samenvatten, aangezien zoveel details uit het geheugen zijn verdwenen.
Het is een lang verhaal, dat ik hier niet adequaat kan citeren. Maar hij concludeert:
…Ik heb geprobeerd aan te tonen dat drie van de belangrijkste beweringen over de toekomst die de regering-Reagan heeft gedaan om de invasie van Grenada te rechtvaardigen, onjuist waren:
1. De Amerikanen op Grenada liepen geen enkel reëel gevaar, behalve door de Amerikaanse indringers en de gevechten die de invasie veroorzaakte.
2. De militarisering van Grenada was niet bedoeld als middel om terrorisme of revolutie naar zijn Caribische buren te exporteren, maar was in de eerste plaats een poging om Grenadianen te mobiliseren als onderdeel van een binnenlands programma van revolutionaire verandering.
3. En de internationale luchthaven van Point Salines was niet bedoeld als Sovjet-Cubaanse militaire basis, maar was bedoeld als een belangrijke faciliteit voor de economische ontwikkeling van Grenada. Bovendien was het gebruik van het verleden door de regering om het huidige optreden te rechtvaardigen even gebrekkig als het gebruik van de toekomst. De analogie tussen de gijzelaars in Iran en de medische studenten op Grenada was te vaag om een goede leidraad voor actie te zijn. En alleen nationale stemmingen en de loop van de tijd brachten de bombardementen in Libanon en de gebeurtenissen in Grenada met elkaar in verband. Toch droegen beide bij aan de onjuiste opvattingen over de werkelijkheid die Grenada dood, chaos en vernietiging brachten.
Is het te veel om te hopen dat we de volgende keer, voordat we mensen geweld gaan aandoen, kunnen vragen welk geweld we de waarheid aandoen? Kunnen we niet protesteren als onze leiders de doelstellingen verdraaien? realiteiten en de waarheid door het geheugengat sturen?
Interessant genoeg heeft de rechtse senator Tom Cotton uit Arkansas gemaakt een toespraak over Grenada vorig jaar, ter ere van Reagans ‘overwinning’.
Vandaag is het veertig jaar geleden dat de VS Grenada binnenvielen. Dit korte en grotendeels over het hoofd geziene conflict is een van de meest succesvolle Amerikaanse militaire interventies in de geschiedenis.
In slechts vier dagen heeft president Ronald Reagan een anti-Amerikaans regime omvergeworpen, het communisme op het halfrond teruggedraaid en Amerikaanse levens gered. In de jaren die volgden hebben we een sterk, oprecht en duurzaam partnerschap opgebouwd met de bevolking van Grenada. Maar dit succes was verre van zeker. Dit was alleen mogelijk dankzij de beslissende en overweldigende militaire reactie van president Reagan op een crisis op het eiland.
De zaden van deze crisis werden – net als vele andere – gezaaid tijdens het rampzalige presidentschap van Jimmy Carter. Onder president Carter begon het communisme zich uit te zaaien in Latijns-Amerika en in het bijzonder cruciale jaar 1979 vielen zowel Nicaragua als Grenada in handen van de communisten. Toen hij terugkeerde uit Managua pochte Fidel Castro: ‘nu zijn we met z’n drieën.’ En de Cubaanse dictator had grote plannen om meer gevangen naties toe te voegen aan zijn anti-Amerikaanse as op het halfrond.
Hier zijn een paar segmenten uit een gedetailleerde Twitter-thread uit 2021:
In 1983 stuurde het Congres een delegatie om door Grenada te reizen, onderzoek te doen en verslag uit te brengen. Ron Dellums en Louis Stokes, leden van de groep die ook lid waren van de Congressional Black Caucus, waren het niet eens met de mening van de meerderheid, omdat gerapporteerd door UPI.
WASHINGTON — Twee leden van het Huis van Afgevaardigden die een rondreis door Grenada maakten, zijn het niet eens met de meerderheid van de delegatie. Ze zeggen dat de Amerikaanse invasie illegaal was en dat president Reagan Amerikaanse studenten gebruikte als een handig excuus voor zijn invasie.
Vertegenwoordigers Louis Stokes, D-Ohio, en Ronald Dellums, D-Californië, zeiden dat de Congressional Black Caucus vóór hun standpunt stemde. De twee, de enige zwarten in de veertienkoppige delegatie van Grenada, hadden hun publieke oordeel tot woensdag uitgesteld.
(…)
De twee mannen zeiden dat er geen wettelijke of constitutionele basis was voor de invasie, omdat er feitelijk een regering van kracht was op Grenada. De Grenadiërs zouden hun eigen problemen hebben opgelost, zeiden ze. Dellums, een vriend van de vermoorde premier Maurice Bishop, noemde de invasie 'een niet-verklaarde oorlogsdaad die in strijd is met de grondwet, de charters van de VN en de OAS (Organisatie van Amerikaanse Staten). '
Ze zeiden dat Reagans voornaamste zorg niet de bescherming van de Amerikanen was. 'Het bewijs is dat geen enkel Amerikaans kind en geen enkel Amerikaans staatsburger op enig moment voorafgaand aan die invasie in gevaar is gebracht of gegijzeld is', zei Dellums. Hij noemde de invasie 'een nauwelijks verhulde poging om een klein Caribisch land uit te buiten en te gebruiken' om het Amerikaanse militarisme uit te breiden.
In verband hiermee heeft The Washington Post onderzocht wat er is gebeurd met het lichaam van de geëxecuteerde premier Maurice Bishop. Hier is de laatste update:
Videonotities van de Washington Post:
Eerder dit jaar lanceerde het Amerikaanse leger een intern onderzoek naar gegevens over de berging van stoffelijke resten in Grenada in 1983, en pogingen om het lichaam van Maurice Bishop te lokaliseren. “Dit is de eerste serieuze poging van het Pentagon in tientallen jaren om de rol van de Verenigde Staten aan te pakken. Staten speelden een rol bij de verdwijning van de stoffelijke resten van de Grenadese premier Maurice Bishop”, aldus vertegenwoordiger Barbara Lee (D-Californië), die aandrong op onderzoek door het leger. In deze nieuwe update van de serie ontvouwt Martine Powers van The Washington Post de bevindingen van het onderzoek van het leger, de feiten en gebeurtenissen die het schetst, en de vragen die het niet beantwoordt.
In Grenada werd de dag genoemd waarop bisschop en anderen werden vermoord Nationale Heldendag:
In oktober 2022 riep de regering van Grenada 19 oktober uit tot officiële feestdag vanaf 2023, ter herdenking van de moord op voormalig premier Maurice Bishop en verschillende leden van zijn kabinet in 1983.
Bisschop werd samen met verschillende burgers gedood na een paleisstaatsgreep, georkestreerd door zijn plaatsvervanger, Bernard Coard, in Fort Rupert, dat omgedoopt werd tot Fort George.
Dat hebben overheidsfunctionarissen van Grenada onlangs bekendgemaakt dat ze een heiligdom bouwen ter ere van de doden op 19 oktober 1983.
Premier Dickon Mitchell heeft aangekondigd dat de regering van plan is een heiligdom te bouwen in Fort George ter ere van de overleden revolutionaire leider, premier Maurice Bishop, en anderen die op 19 oktober 1983 het leven lieten als gevolg van interne conflicten tussen verschillende facties van de Volkeren. Revolutionaire regering.
(…)
In een gesprek met honderden mensen die zich in Progress Park hadden verzameld en met degenen die naar de live-uitzending op televisie en radio keken voor de viering van de Nationale Heldendag, zei de premier: “We zijn ons er volledig van bewust dat je de afgelopen veertig jaar naar wat toen Fort Rupert en zie bijna geen teken, geen erkenning van de tragedie die heeft plaatsgevonden.’
“Maar terwijl we onze geschiedenis terugwinnen, terwijl we ons verleden terugwinnen en in het reine komen, zullen we doen wat juist is door ervoor te zorgen dat het noodzakelijke heiligdom ter herdenking van het tragische verlies van onze premier, leden van het kabinet en andere burgers van Grenada is op de juiste manier op die plek gebouwd, om ervoor te zorgen dat onze kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen de offers van onze voorouders waarderen”, zei hij.
Gezien het gebrek aan huidige en historische berichtgeving over het Caribisch gebied en de aanhoudende racistische propaganda van Trump en zijn MAGA-acolieten, maak ik me zorgen dat als hij de macht terugkrijgt, verschillende Caribische landen een gemakkelijk doelwit zouden kunnen worden voor een nieuw Amerikaans militair avontuur.
Plaats uw mening hierover in de opmerkingen hieronder, waar we ook onze wekelijkse Caribbean News Roundup plaatsen.