Om in 2024 te winnen moeten Harris en Walz zich van ganser harte inzetten voor een populistische visie die de economische zelfbeschikking van mensen net zo belangrijk maakt als de controle over ons eigen lichaam.
In de dagen nadat Kamala Harris Tim Walz als haar running mate had uitgekozen, concentreerden veel commentatoren en mediakanalen zich op het progressieve beleid dat hij als gouverneur van Minnesota verdedigde. Een augustus artikel erin Axios legde 10 elementen uit van zijn ‘progressieve agenda’, van uitgebreid gezinsverlof tot wetten die het recht op abortus garanderen en ‘genderbevestigende zorg’ tot de legalisering van marihuana en het herstel van het stemrecht voor ex-misdadigers.
Een andere artikelin Amerikaans nieuws en wereldrapportbeschreef hoe Walz “veranderde in een sterke progressieve leider”, daarbij verwijzend naar zijn staat van dienst op het gebied van abortus, genderbevestigende zorg en rijbewijzen voor immigranten. NPR verwees naar “verschillende progressieve voorstellen” die Walz in de wet ondertekende, waarbij hij het bovengenoemde herhaalde, samen met een engagement voor klimaatvriendelijke energie.
Wat ontbreekt er in al deze beschrijvingen van progressieve prioriteiten? Alles wat te maken heeft met arbeiders, familiale boeren, of het aanpakken van economische ongelijkheid.
In de huidige Democratische Partij is de strijd tegen de dominantie van het bedrijfsleven een progressieve prioriteit geworden. Velen, zelfs aan de linkerkant, hebben kwesties van persoonlijke vrijheid benadrukt – abortus, LGBTQ-rechten, legalisering van marihuana – en niet zozeer een deel van de progressieve agenda, maar als de essentie ervan. Zou dit een van de redenen kunnen zijn waarom we zoveel kiezers op het platteland en de arbeidersklasse hebben verloren?
Veertig jaar laissez-faire antitrustbeleid en verwaarlozing van de mensen die dingen maken, hebben geleid tot een waardeloze economie – omdat er niet veel naar beneden druppelt – die zoveel kleine steden en plattelandsgemeenschappen heeft verwoest en de weg heeft vrijgemaakt voor de overwinning van Trump en Vance. over ‘vergeten Amerikanen’. Toch blijven te veel universitair geschoolde professionals en democratische experts de prioriteiten van kiezers op het platteland en de arbeidersklasse naar de onderkant van de progressieve agenda degraderen. Om in 2024 te kunnen winnen en een nog bredere omarming van het Trumpisme te voorkomen, moeten Harris en Walz zich van ganser harte inzetten voor een nieuwe progressieve populistische visie die de economische zelfbeschikking van mensen net zo belangrijk maakt als persoonlijke autonomie en controle over ons eigen lichaam.
De staat van dienst van Tim Walz, vooral als gouverneur van Minnesota maar ook als congreslid, sluit goed aan bij het pro-arbeiders- en pro-landelijke beleid van Biden-Harris van de afgelopen vier jaar. In de Landbouwcommissie van het Huis van Afgevaardigden verdedigde Walz de wetgeving voor beginnende boeren en ranchers, die een aanzienlijk aantal nieuwe boeren op weg heeft geholpen. Hij hielp mee aan het Rural Energy for America-programma, dat de energie-efficiëntie en hernieuwbare energie op boerderijen uitbreidde, samen met steun voor boeren die klimaatvriendelijke praktijken hanteerden. Hoewel Walz in het Congres als ‘gematigd’ werd beschouwd, was hij tegen de meeste vrijhandelsovereenkomsten en tegen de reddingsoperaties van Wall Street, grotendeels om dezelfde reden: ze schaadden de werkende mensen en vergrootten de macht van bedrijven.
Huidig probleem
Als gouverneur hebben Walz en de Democratische meerderheid in Minnesota een reeks economisch progressieve beleidsmaatregelen aangenomen, van verhoogde belastingen op multinationale ondernemingen tot de afschaffing van niet-concurrentiebedingen tot het verbieden van intimidatie van werknemers die proberen zich bij een vakbond aan te sluiten. Het progressieve beleid in het Minnesota van Tim Walz weerspiegelt dat van de regering-Biden, met arbeiders en boeren in het centrum, waar ze zouden moeten zijn.
Hoewel de opname van Walz op het ticket veelbelovend was, zou het een vergissing zijn om aan te nemen dat zijn selectie een voortzetting garandeert van de verschuiving van Biden-Harris naar werkende mensen, laat staan een hernieuwde toewijding aan het Amerikaanse platteland. Eén van de cruciale gebieden waarop progressieven op het platteland nauwlettend in de gaten houden, is de antitrustwetgeving. Het goede nieuws is dat de Harris-Walz “KanseneconomieHet plan omvat toezeggingen om bedrijven te vervolgen wegens prijsafspraken in boodschappen, huurwoningen en farmaceutische producten, om de steeds groter wordende dominantie van private equity in de gezondheidszorg aan te vechten, en om terug te vechten tegen concurrentiebeperkende bedrijfsacties.
Nergens in het plan is er echter een specifieke inzet voor krachtige handhaving van de antitrustwetgeving in alle sectoren van de economie. Waarom is dit een probleem? Omdat Democratische megadonoren zoals Reid Hoffman dat hebben gedaan riep Harris op om Lina Khan te ontslaan, de meedogenloze FTC-voorzitter wiens effectiviteit haar de haat tegen Silicon Valley en Wall Street heeft opgeleverd. Omdat Mark Cuban, die optreedt als een onofficiële campagnesurrogaat, de huidige voorzitter van de Securities and Exchange Commission een ‘plaag voor de technologiegemeenschap’ heeft genoemd. beweren dat het Harris-team hem “in niet mis te verstane bewoordingen” heeft verteld dat ze het rustig aan zullen doen met de regulering van cryptovaluta. En omdat, zoals Matt Stoller zegt, een van de belangrijkste antitrustexperts van het land is zet hetwordt ze “omringd door Silicon Valley-vriendelijke Obama-types.”
Dit zijn niet de enige Democraten die Harris aanmoedigen om de antitrustwetgeving te versoepelen. Niemand minder dan Larry Summers, de slechte cent die steeds weer opduikt in de top van Democratische kringen, heeft dat wel gedaan de zaak neergelegd dat Khan moet gaan. In commentaren op Bloomberg TV beweerde hij: “De functie van het antitrustbeleid is het in stand houden van de concurrentie ten behoeve van lage prijzen voor consumenten; om consumenten te helpen.” De fout van Khan is volgens hem dat ze “heeft geprobeerd veel verder te gaan dan dat, naar een soort bredere, populistische antitrusttheorie.”
Waar komt die ‘bredere, populistische theorie’ die Khan aanhangt vandaan? Misschien is het de Clayton Antitrustwet van 1914waarin wordt bepaald dat fusies en overnames verboden moeten worden als ze “de concurrentie substantieel verminderen”; verbiedt bedrijven om van hun klanten te eisen dat zij uitsluitend bij hen kopen; verbiedt leden van raden van bestuur om zitting te nemen in raden van bestuur van concurrenten als dit de concurrentie vermindert; en misschien wel het allerbelangrijkste: dringt erop aan dat het recht van werknemers om lid te worden van een vakbond wordt beschermd omdat arbeid “geen handelswaar of handelsartikel.” Dat klinkt mij als een behoorlijk breed, populistisch beleid, en het afdwingen ervan is nauwelijks een ‘fout’.
Het idee dat hogere prijzen voor consumenten het uitgangspunt zijn alleen De reden dat bedrijfsfusies moeten worden aangevochten kwam niet van Larry Summers. Het vandaan kwam Robert Bork, de mislukte kandidaat voor het Hooggerechtshof van Ronald Reagan. Hoewel het Congres de benoeming van Bork verwierp, werd zijn radicale inkrimping van eind jaren zeventig tot en met 2020 de dominante visie op antitrust, onder de meedogenloze druk van conservatieve economische en juridische geleerden. En met de schandelijke berusting van Democratische presidenten.
Deze spil van extreme rijkdomconcentratie en politieke dominantie van het bedrijfsleven heeft eindelijk zijn gelijke gevonden in Lina Khan en andere antitruststrijders in de regering-Biden-Harris. En hun terugkeer naar de bredere visie van de Clayton Act begint concrete resultaten op te leveren, van grotere transparantie en eerlijkere voorwaarden voor contractkippenboeren tot lagere prijzen voor farmaceutische producten en medische hulpmiddelen, tot de grootste stijging van het aantal nieuwe kleine bedrijven in tientallen jaren, deels dankzij deze uitdagingen voor de concentratie van bedrijven. Maar de meeste winsten van de afgelopen vier jaar zouden snel verdwijnen als Harris terugkomt op het gebied van de antitrustwetgeving. Zodra de verkiezingen achter de rug zijn, moeten de Democraten en de progressieven er alles aan doen om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurt.
Kunnen we op jou rekenen?
Bij de komende verkiezingen staan het lot van onze democratie en fundamentele burgerrechten op het spel. De conservatieve architecten van Project 2025 zijn van plan om de autoritaire visie van Donald Trump op alle bestuursniveaus te internaliseren als hij zou winnen.
We hebben al gebeurtenissen gezien die ons zowel met angst als met voorzichtig optimisme vervullen. De natie is een bolwerk geweest tegen desinformatie en een pleitbezorger voor gedurfde, principiële perspectieven. Onze toegewijde schrijvers hebben interviews gehouden met Kamala Harris en Bernie Sanders, hebben de oppervlakkige rechts-populistische oproepen van JD Vance besproken en gedebatteerd over de weg naar een democratische overwinning in november.
Verhalen als deze en degene die u zojuist hebt gelezen, zijn van cruciaal belang op dit kritieke moment in de geschiedenis van ons land. Meer dan ooit hebben we onafhankelijke journalistiek met heldere ogen en diepgaande berichtgeving nodig om de krantenkoppen te begrijpen en feit van fictie te scheiden. Doneer vandaag nog en sluit u aan bij onze 160-jarige erfenis van het spreken van de waarheid aan de macht en het verheffen van de stemmen van voorstanders van de basis.
Gedurende 2024 en wat waarschijnlijk de beslissende verkiezing van ons leven zal zijn, hebben we uw steun nodig om de inzichtelijke journalistiek te blijven publiceren waarop u vertrouwt.
Bedankt,
De redactie van De natie
Meer van De natie
Een opiniepeiling onder 1.000 kiezers in Pennsylvania testte de kracht van de boodschap van Kamala Harris tegen Trump. De beste en slechtste strategieën om kiezers te winnen waren glashelder.
Een tweede presidentschap van Trump zou het verbod op het homohuwelijk weer van kracht kunnen maken. In november zullen Californië, Colorado en Hawaï de kiezers vragen om de gelijkheid van het huwelijk in de staat veilig te stellen…
Het ‘geheim’ houdt vrijwel zeker een plan in om Trump in het Witte Huis te installeren als hij de verkiezingen verliest – maar dit plan zou zelfs nog erger kunnen zijn dan je denkt.
Maar hij hoopt dat niemand het merkt terwijl hij zich een weg terug naar de macht probeert te banen.
