Deze week was zwaar. Donald Trump overtuigde op de een of andere manier meer dan de helft van het land ervan dat hij de betere keuze was dan de meest gekwalificeerde vrouw die zich ooit kandidaat zou stellen voor het presidentschap. Helaas, ze staan op het punt erachter te komen hoe fout ze waren.
Nadat ik de vijf stadia van rouw heb doorlopen (ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en acceptatie), ben ik in een zesde fase beland: Ik kijk uit naar leedvermaak. In het Engels: ik ben er klaar voor om zijn supporters te zien beseffen hoe ongelooflijk f*cked ze zijn.
Om me te helpen lachen terwijl deze dingen zich op micro- en macroschaal ontvouwen, heb ik een reddit-pagina van een bladwijzer voorzien: https://www.reddit.com/r/LeopardsAteMyFace
De pagina beschrijft zichzelf als volgt:
Ik had nooit gedacht dat luipaarden MIJN gezicht zouden opeten
'Ik had nooit gedacht dat luipaarden MIJN gezicht zouden opeten', snikt de vrouw die op de Leopards Eating People's Faces Party heeft gestemd. Geniet van de leedvermaak wanneer iemand verdrietig is omdat hij of zij de gevolgen ondervindt van iets waar hij of zij op heeft gestemd, of die hij/zij heeft gesteund, of die hij/zij aan andere mensen wilde opleggen.
In de vijf dagen sinds de verkiezingen is er een lawine geweest van mensen die zich al realiseerden hoe slecht ze het hebben verprutst.
Van tarieven zodat ouders zich realiseren dat hun kinderen hun IEP's zullen verliezen, tot ouderen die beseffen dat ze misschien hun enige bron van geld, de sociale zekerheid, zullen verliezen. Het is gek geweest. En Trump is nog geen twee maanden in functie!
Degenen onder ons in de blauwe staten zijn misschien beschermd tegen het ergste, vooral als we sterke gouverneurs hebben, zoals Pritzger, Moore en Newsom. Maar rode staten? Nee, ze zijn genaaid. En dat is triest voor de Democraten in die staten en niet zo triest voor de Republikeinen die Trump steunden.
De gruwel die hij op het punt staat te ontketenen zal niet alleen gevolgen hebben voor de mensen die je haat. En daar hebben ze zich misrekend. De racistische oma gaat haar sociale zekerheid verliezen omdat ze een hekel heeft aan die bruine mensen verderop in de straat. De homofobe, gescheiden vader van generatie X die zijn LGBTQ-kind haat, krijgt geen bonus bij zijn baan als arbeider vanwege tarieven waarvan hij dacht dat andere landen die zouden betalen. Een mannelijke gymleraar zal heel boos zijn als hij zijn baan verliest, omdat lichamelijke opvoeding niet langer iets is dat het inmiddels ter ziele gegane Ministerie van Onderwijs (nu Ministerie van Christelijk Onderwijs genoemd) ondersteunt.
Luipaarden eten inderdaad gezichten.
