In haar korte film Nu ben ik in de keukenbiedt de Chinese animator Yana Pan, die nu in LA woont, kijkers een kijkje in haar keuken en geest terwijl ze de stroom van bewustzijnsgedachten weergeeft die naar boven komen tijdens het koken van een maaltijd. Door de geluiden van het hakken, de warmte en de mist van rook en de smaak, het aroma en het duidelijke gesis van olie op te roepen, bouwt Pan een rijke zintuiglijke ervaring op om te illustreren hoe het proces herinneringen aan haar moeder oproept – sommige vrolijk, andere beladen, en vele nog steeds moeilijk te ontwarren. Zowel de minimalistische, gestructureerde animaties als het verhaal dat ze vertellen zijn bedrieglijk eenvoudig, aangezien Pan met slechts een paar eenvoudige ingrediënten een betoverend werk maakt over zintuigen en geheugen, en moeders en dochters.
