De rare spanking-fantasie van Tucker Carlson is ontworpen om MAGA-misogynie aan te wakkeren




Maatschappij


/
25 oktober 2024

Door Trump te prijzen als ‘papa’ die lijfstraffen uitdeelt, werpt de in ongenade gevallen tv-presentator een autoritair patriarchaat op.

De rare spanking-fantasie van Tucker Carlson is ontworpen om MAGA-misogynie aan te wakkeren
Wie is de papa? Tucker Carlson en Donald Trump op de Republikeinse Nationale Conventie in Milwaukee.(Tom Williams / CQ-Roll Call, Inc via Getty Images)

De twee opmerkelijke feiten over Tucker Carlson zijn dat hij een spraakmakende tv-post heeft verloren doordat hij zelfs voor Fox News te racistisch was – en dat hij is gerehabiliteerd door de Trump-campagne. In 2023, als resultaat van een rechtszaak aangespannen door Dominion Voting Systems tegen Fox News wegens liegen over de verkiezingen van 2020, zagen de leidinggevenden van het netwerk een memo die Carlson aan zijn producer schreef, waarin de kabelnieuwsster zich verheugde over het feit dat Trump-aanhangers een demonstrant in elkaar sloegen. . Carlson enthousiast: “Een groep Trump-jongens omsingelde een Antifa-jongen en begon hem kapot te slaan. Het was tenminste drie tegen één. Zo'n kerel bespringen is uiteraard oneervol. Het is niet hoe blanke mannen vechten.” Carlson, al onder vuur voor het herhaaldelijk in dienst nemen van blanke nationalisten en voor het herhalen van neonazistische ideeën zoals de ‘Great Replacement’-theorie in zijn show, had nu zijn vingerafdrukken op een rokend pistool: het was duidelijk racistisch om eervol vechten gelijk te stellen aan blanke mannen. Fox duwde Carlson de deur uit, als onderdeel van de schoonmaak om de reputatie van het netwerk te redden na het fiasco van zijn lasterlijke aanvallen op Dominion Voting Systems.

Na Fox heeft Carlson zichzelf omgevormd tot een provocateur op sociale media, iemand die nog openlijker onverdraagzaam is. Vorige maand presenteerde hij een langdurig interview met Darryl Cooper, een amateurhistoricus en Holocaust-revisionist. De New York Times gerapporteerd dat Cooper in de show van Carlson “vervolgde met het maken van een verscheidenheid aan valse beweringen over de Holocaust en de Tweede Wereldoorlog, waaronder dat miljoenen mensen in concentratiekampen ‘dood eindigden’ alleen maar omdat de nazi’s niet genoeg middelen hadden om voor hen te zorgen, in plaats van als resultaat van de opzettelijke genocide die het was.”

In het pre-Trump-tijdperk zou iemand als Carlson, die zo nauw verbonden was met niet alleen racisme, maar zelfs met nazi-apologieën, als radioactief worden beschouwd voor elke reguliere politieke campagne. Maar de Trump-campagne heeft, in overeenstemming met haar strategie om chagrijnige kiesdistricten te bereiken die door de reguliere Republikeinen worden verwaarloosd, Carlson herhaaldelijk als een geëerd surrogaat gebruikt.

Woensdag was Carlson het publiek aan het opwarmen tijdens een Trump-bijeenkomst in Duluth, Georgia. In zijn lof voor Trump brak Carlson een nieuw retorisch terrein door de voormalige president te vieren als een strenge ‘papa’ die kinderachtige Democraten fysieke straffen zou opleggen.

Zichzelf opwerken tot een schuim en vaak manisch lachen, Carlson riep een huiveringwekkend visioen op van Amerika als een disfunctioneel gezin onder de Democraten. De bizarre toespraak van Carlson verdient het om uitvoerig te worden geciteerd.

Huidig ​​probleem


Cover van de uitgave van oktober 2024

De situatie, zei Carlson, “is heel bekend voor iedereen die kinderen heeft, en als je het toestaat, zul je er meer van aanmoedigen. Als je mensen toestaat weg te komen met dingen die compleet overdreven en schandalig zijn. Als u toestaat dat uw 2-jarige de inhoud van zijn luiers op de muur van uw woonkamer smeert en u doet er niets aan, als u uw 14-jarige een joint laat opsteken aan de ontbijttafel, als u laat je door hormonen bedorven 15-jarige dochter de deur van haar slaapkamer dichtslaan en je de vinger geven, je zult er meer van krijgen. Die kinderen gaan in een afkickkliniek terecht. Het is niet goed voor je. Het is niet goed voor hen. Nee, er moet een moment zijn waarop papa thuiskomt. Ja, dat klopt, papa komt thuis – en hij is boos! Papa is boos. Hij is niet wraakzuchtig. Hij houdt van zijn kinderen – hoe ongehoorzaam ze ook zijn – hij houdt van ze omdat het zijn kinderen zijn. Ze wonen in zijn huis. Maar hij is erg teleurgesteld in hun gedrag.…

‘Weet je wat hij zegt? 'Je bent een stout meisje geweest, je bent een stout meisje geweest, en je krijgt nu een flinke pak slaag…' En nee, het zal mij niet meer pijn doen dan jou. Nee, dat is het niet. Ik ga niet liegen. Dit gaat jou veel meer pijn doen dan mij. En jij hebt dit verdiend. Je krijgt een stevige pak slaag omdat je een stoute meid bent geweest. ''

Het beeld van Donald Trump die een 15-jarig meisje een “krachtige pak slaag” geeft, is op zichzelf verontrustend – en wordt nog verontrustender als men zich de lange staat van dienst van Trump als seksuele intimidator herinnert. Eén keer Trump pochte over het binnenlopen van een kleedkamer vol tiener-deelnemers aan schoonheidswedstrijden. Trump wordt ervan beschuldigd seksueel misbruik door ruim twintig vrouwenen een rechtbank vond hem schuldig van het misbruiken en belasteren van E. Jean Carroll.

Gezien de geschiedenis van Trump lijkt Carlsons poging om de Republikeinse presidentskandidaat te herschikken als een strenge maar rechtvaardige patriarch zowel absurd als politiek zelfvernietigend. Je bent bijna in de verleiding om Carlson te adviseren zijn politieke toespraken op te geven en een therapeut te zoeken voor zijn onopgeloste ‘papa’-problemen.

Maar de toespraak van Carlson, hoe misleidend ook, is zowel het product van koude politieke berekening als van persoonlijke pathologie. Trump neemt het voor de tweede keer op tegen een vrouwelijke kandidaat, iemand die vrouwen woedend heeft gemaakt over het beëindigen van de reproductieve vrijheid door de door Trump benoemde rechters van het Hooggerechtshof.

Trump wordt geconfronteerd met wat de grootste genderkloof in de Amerikaanse presidentiële geschiedenis zal worden. Volgens VS vandaagTrump leidt onder mannen met 53% tot 37%. De voorsprong van vice-president Kamala Harris op het gebied van vrouwen bedraagt ​​53% tot 36%.” Het probleem voor Trump is dat vrouwen vaker stemmen dan mannen: bij vroegtijdig stemmen in zes staten (Colorado, Georgia, Indiana, Michigan, North Carolina en Virginia) minstens 54 procent uitmaken van het electoraat. Dit is een uitstekend teken voor Harris.

De Trump-campagne heeft gereageerd door het patriarchaat te verdubbelen als een manier om mannelijke kiezers met een lage neiging (en misschien traditionalistische vrouwen) te mobiliseren. Dit is de logica achter die van Trump referenties zichzelf als de 'beschermer' van vrouwen, evenals Carlsons 'spanking daddy'-retoriek.

In haar doordachte nieuwe boek. Wild geloofmerkt journalist Talia Lavin op dat de cultuur van evangelische protestanten de lijfstraffen van kinderen aanmoedigt als een noodzakelijk onderdeel van de sociale orde. In 1970 betoogde de evangelische kinderpsycholoog James Dobson (die later Focus on the Family zou oprichten) in zijn boek Durf te disciplineren“De relatie van de ouder met zijn kind moet gemodelleerd worden naar Gods relatie met de mens. Deze zelfde liefde brengt de welwillende vader ertoe het kind te begeleiden, te corrigeren en zelfs wat pijn te bezorgen wanneer dat nodig is voor zijn uiteindelijke welzijn.”

Lavin meldt dat de invloed van Dobson en vele andere invloedrijke evangelicals van zijn soort is

maakte lijfstraffen van kinderen niet alleen toegestaan, maar zelfs bijna verplicht binnen kerkelijke gemeenschappen. Hun meedogenloze streven naar gehoorzaamheid bij kinderen creëerde een cultuur in alle evangelische denominaties die het slaan van kinderen met staven en handen tot een dagelijks ritueel maakte; door het theologische raamwerk dat ze boden leek het een doodzonde om dat niet te doen; en ze predikten tot gemeenten die de zonde inderdaad heel serieus namen.

Dit is het publiek dat Carlson hoopt te mobiliseren met zijn toespraak over Daddy Trump die de dwalende kinderen van Amerika straft. Maar Carlsons retoriek riskeert zeker een reactie van bijbelse proporties. Het is onwaarschijnlijk dat de meeste Amerikaanse vrouwen behandeld willen worden als zich misdragende kinderen die een pak slaag verdienen. In feite zal Carlson, net als het gemopper van JD Vance over kinderloze kattendames, waarschijnlijk raar overkomen in de mainstream Amerika. De beste hoop voor de Democraten is dat de griezelige fantasieën van Carlson de oppositie tegen Trumps derde presidentiële bod versterken.

Kunnen we op jou rekenen?

Bij de komende verkiezingen staan ​​het lot van onze democratie en fundamentele burgerrechten op het spel. De conservatieve architecten van Project 2025 zijn van plan om de autoritaire visie van Donald Trump op alle bestuursniveaus te internaliseren als hij zou winnen.

We hebben al gebeurtenissen gezien die ons zowel met angst als met voorzichtig optimisme vervullen. De natie is een bolwerk geweest tegen desinformatie en een pleitbezorger voor gedurfde, principiële perspectieven. Onze toegewijde schrijvers hebben Kamala Harris en Bernie Sanders gesproken voor interviews, hebben de oppervlakkige rechts-populistische oproepen van JD Vance besproken en gedebatteerd over de weg naar een democratische overwinning in november.

Verhalen als deze en degene die u zojuist hebt gelezen, zijn van cruciaal belang op dit kritieke moment in de geschiedenis van ons land. Meer dan ooit hebben we onafhankelijke journalistiek met heldere ogen en diepgaande berichtgeving nodig om de krantenkoppen te begrijpen en feit van fictie te scheiden. Doneer vandaag nog en sluit u aan bij onze 160-jarige erfenis van het spreken van de waarheid aan de macht en het verheffen van de stemmen van voorstanders van de basis.

Gedurende 2024 en wat waarschijnlijk de beslissende verkiezing van ons leven zal zijn, hebben we uw steun nodig om de inzichtelijke journalistiek te blijven publiceren waarop u vertrouwt.

Bedankt,
De redactie van De natie

Jeet Heer



Jeet Heer is correspondent voor nationale zaken voor De natie en gastheer van het weekblad Natie podcast, De tijd van monsters. Ook schrijft hij de maandelijkse column “Morbide symptomen.” De auteur van Verliefd op kunst: Francoise Mouly's avonturen in strips met Art Spiegelman (2013) en Sweet Lechery: recensies, essays en profielen (2014), Heer heeft voor tal van publicaties geschreven, waaronder De New Yorker, De Parijse recensie, Kwartaaloverzicht van Virginia, Het Amerikaanse vooruitzicht, De Bewaker, De Nieuwe RepubliekEn De Boston-bol.

Meer van De natie


Demonstranten voor abortusrechten protesteren buiten het Bob Casey Federal Courthouse op 24 juni 2022 in Houston, nadat het Hooggerechtshof Roe v. Wade had vernietigd.

Staatsfunctionarissen klagen de federale overheid aan vanwege een beleid van de regering-Biden dat bedoeld is om patiënten en zorgverleners te beschermen.

Maria Tuma


Call of Duty: Pentagon Ops

Binnen de vreemde synergieën die de videogamingindustrie op gang brachten – en de Pentagon-fantasieën in Call of Duty tot een handelswaar maakten.

Functie

/

Jesse Robertson


Fernando Valenzuela gooit in zijn oude Dodgers-trui het veld in een honkbalveld.

De Dodgers-werper beleefde een legendarisch rookiejaar in 1981, waarin hij hielp bij het verslaan van de Yankees in de World Series.

Overlijdensbericht

/

Dave Zirin


tijdschrift uit New York

En dat is precies wat het nieuwste omslagpakket van New York Magazine doet.

Chris Lehmann


Eerwaarde Hyung Jin “Sean” Moon poseert voor een portret met zijn gouden AR-15 in het huis van Moon in Matamoras, Pennsylvania, op 26 april 2018.

Het jaarlijkse Rod of Iron Freedom Festival was even absurd als angstaanjagend.

Amanda Moore






Source link