Mexico heeft lange tijd een magnetische aantrekkingskracht gehad op Thomas en zijn praktijk. „Ik voelde me altijd aangetrokken tot de geschiedenis, de mensen en het licht van het land“, zegt hij. Van de mezcal-distilleerderijen van Oaxaca tot de woestijnranches van Jalisco, Thomas vond inspiratie in de landschappen en ritmes van het dagelijks leven en verweefde deze in zijn illustraties. „Er zit zo'n levendige kleuren in alles, van de kleding tot de gebouwen“, merkt hij op. “Het paste perfect bij mijn aanpak, gebaseerd op filmische scènes.”
Thomas begint met filmregie en benadert illustratie als het regisseren van een scène, waarbij hij momenten van gedeeld werk, rust en feest vastlegt. Zijn onderwerpen poseren zelden voor de kijker; in plaats daarvan werken, pauzeren en leven ze in hun omgeving – of het nu gaat om palenque-arbeiders die rusten of tequila-distilleerderijpersoneel aan het werk. In documentairestijl legde hij scènes vast op zijn telefoon voordat hij ze omzette in illustraties. „Het hielp me details uit het echte leven te behouden, zoals objecten, tekens of zelfs stukjes afval“, zegt hij. Door digitale technieken te combineren met schilderkunstige achtergronden, brengt hij Pernod Ricards ethos van gezelligheid naar de dagelijkse omgeving van Mexico.
Thomas wilde stereotypen vermijden en streefde naar een evenwicht. “Ik wilde bekende symbolen als agaveplanten en Lucha Libre toevoegen, maar zonder Mexico te reduceren tot clichés”, legt hij uit. In plaats daarvan introduceert hij contrasten – stedelijk en landelijk, modern en traditioneel – om het veelzijdige karakter van Mexico te onthullen. Voor Thomas was de residentie een kans om nieuwe manieren van verhalen vertellen te verkennen. “Het was een tijd van meesterschap, waarin mijn verbeeldingskracht en waardering voor het vastleggen van saamhorigheid in groepen en omgevingen werd vergroot”, zegt hij.
