Bruno Fernandes had het hele seizoen voorafgaand aan het vertrek van Erik ten Hag geen doelpunt gescoord, maar sindsdien zijn het vier doelpunten in vier optredens. In 250 wedstrijden voor Manchester United noteerde de Portugees 83 doelpunten en 72 assists. Het zijn bijzondere nummers.
Tegen Leicester was hij niet foutloos. Dat is hij zelden. Het maakt deel uit van wat zo indrukwekkend is. Er was een slechte voorzet geweest en een mislukte pass terug naar de werper vlak voor zijn opener. Fernandes had daar nog steeds het zelfvertrouwen voor kraak er een van buiten de doos.
Hij was betrokken bij de tweede en claimde een assist voor de derde, waardoor hij in totaal zeven kansen creëerde – twee meer dan welke andere speler dan ook tijdens het Premier League-weekend. Onder Ruud van Nistelrooy creëerde hij er in twee wedstrijden evenveel als onder Ten Hag negen.
Een beetje meer vrijheid heeft geholpen, door op zondag rond te zwerven vanaf de nummer 10-positie in plaats van beperkt te zijn tot rechts, zoals hij soms eerder dit seizoen was geweest. Maar dat duidt op de dreigende uitdaging voor Ruben Amorim – hoe hij de kapitein het beste kan inzetten.
Er is geen duidelijke rol weggelegd voor een natuurlijke nummer 10 in de favoriete formatie van Ruben Amorim
De aankomende United-baas is voorstander van een 3-4-3-formatie en Fernandes' beste route naar dat systeem komt als een inside forward, maar dat is niet ideaal, vooral niet met de concurrentie van de vleugelspelers voor die rollen. Zou het zijn impact beperken als hij vanaf de flank opereerde?
De bewijzen van dit seizoen suggereren van wel, maar Van Nistelrooy was niet in de stemming om de kwestie aan te pakken toen de kwestie ter sprake kwam tijdens de persconferentie. ‘Daar kan ik geen commentaar op geven’, zei hij over het systeem van de nieuwe mens. Niet zijn probleem. Het is er een die Amorim moet oplossen.
Gebruik de Chrome-browser voor een toegankelijkere videospeler
Tyrone Marshall van de Manchester Evening News sluit zich aan bij Ben Ransom om de laatste wedstrijd van Ruud van Nistelrooy te bespreken als interim-verantwoordelijke voor Manchester United toen ze Leicester versloegen
Eenzame wolf Cunha speelt nog steeds de hoofdrol
In wat was aangekondigd als een wedstrijd die Gary O'Neil moest winnen, zorgde Matheus Cunha voor het eerste doelpunt en scoorde een schitterende tweede om een doelpunt veilig te stellen. 2-0 overwinning voor Wolves op Southampton bij Molineux. Het was de eerste overwinning van het seizoen voor de ploeg van O'Neil. Cunha was het verschil.
Zijn manager gebruikte de persconferentie om de Braziliaan te herinneren aan de noodzaak om zich te verbeteren zonder de bal, maar dat leek onbeleefd gezien zijn bijdrage daaraan. Er is geen rechtervoet in de Premier League die dit seizoen meer doelpunten heeft gescoord – en Cunha creëert ook.
Gebruik de Chrome-browser voor een toegankelijkere videospeler
Matheus Cunha scoorde met een briljante treffer voor Wolves tegen Southampton
De zwervende rol van Matheus Cunha heeft zijn vruchten afgeworpen voor Wolves, gezien zijn impact
Ondanks de vorm van Wolves scoorden alleen Erling Haaland, Mohamed Salah en Bryan Mbeumo meer uit open spel, terwijl alleen Bukayo Saka en Cole Palmer meer grote kansen voor anderen creëerden. Dit seizoen heeft hij negen van zulke kansen benut.
De meeste werden gemist. Pablo Sarabia verspeelde twee één-op-één kansen tegen Crystal Palace voordat hij vroeg in de wedstrijd tegen Southampton zijn steekpass benutte. Cunha staat op de derde plaats voor voltooide steekballen en elfde voor voltooide dribbels.
Matheus Cunha maakt doelpunten, maar hij brengt zoveel meer naar Wolves dan dat
Alleen Salah heeft meer voordeel gehaald uit snelle breaks en Cunha lijkt meer dan in staat om Wolves op peil te houden als ze achterin maar wat strakker konden worden. O'Neil wil misschien meer van zijn sterspeler, maar hem met deze vrijheid laten spelen zal waarschijnlijk vruchten afwerpen.
Toen ik in de zomer met Cunha sprak, werd dat al gesuggereerd, wat erop duidde dat dit zijn aard was. „Ik wil niet naar het veld gaan en een robot zijn, ik wil ervan genieten.“ Wolves heeft tot nu toe weinig te genieten, maar de prestaties van Cunha vormden een opmerkelijke uitzondering.
Robinson's overlappende runs
Antonee Robinson is in naam een linksback, maar zijn aanvallende belang voor Fulham kan niet genoeg worden benadrukt. Nadat hij de assist had geleverd voor het winnende doelpunt tegen Brentford, volgde hij opnieuw een prima optreden in een 2-0 nederlaag van Crystal Palace.
Hij zal de eer opeisen voor zijn rol op de nul en tweemaal zoveel onderscheppingen maken als iedere andere Fulham-speler. Robinson behoort dit seizoen tot de top 10 van Premier League-spelers, zowel qua tackles als onderscheppingen, een bewijs van zijn strijdlustige aanpak.
Antonee Robinson is een strijdlustige verdediger, maar ook een gewillige loper in de toekomst
Maar het is zijn bereidheid om vooruit te gaan die hem onderscheidt, wat ongetwijfeld de belangstelling wekt van de clubs die zich aan de bovenkant van het spel bevinden. De Amerikaanse international had zestien finale-derde deelnames tegen Palace, veruit het meeste van alle spelers op het veld.
Of het nu Alex Iwobi is of recenter Reiss Nelson, Fulham-baas Marco Silva moedigt zijn linkse naar voren aan om naar binnen te drijven, waarbij hij Robinson gebruikt om voor de breedte te zorgen. Overlappende runs zijn een kenmerk van zijn spel, zoals blijkt uit de Genius IQ-gegevens.
De touchmap van Antonee Robinson benadrukt het feit dat hij de breedte van Fulham biedt
Uit die trackinggegevens blijkt dat Robinson dit seizoen 53 overlappende runs heeft gemaakt, wat het op een na meeste is van alle Premier League-spelers, waarmee hij net achter Milos Kerkez staat. Geen enkele verdediger, inclusief Kerkez, heeft meer snelle runs gemaakt dan hij.
Het resultaat van deze actie-vertoningen is dat geen enkele verdediger meer assists heeft dan de 27-jarige Robinson. De kracht ligt bij de man die zichzelf Jedi noemt, die nog steeds een beetje onder de radar vliegt in dit mooie Fulham-team – maar voor hoe lang nog?
Eerder in De Nabespreking
GW1: Salah's sprints, Saka's één-op-één, Mount's druk
GW2: Calvert-Lewin's runs, Odegaard's pressie, Pereira's corners
GW3: De Bruyne's positie, Gravenberch's runs, Dawson's return
GW4: Nuno's masterclass, Duran's slagingspercentage, Nketiah's schietpartij
GW5: Diaz's afwerking, Traore's eindproduct, Archer's problemen
GW6: de rol van McNeil, de creativiteit van Kulusevski, het dragen van Gravenberch
GW7: Saka's creativiteit, Kovacic's schietpartij, Mitoma's terugkeer naar vorm
GW8: De vorm van Rashford, de tackle van Buonanotte, de passing van Gvardiol
GW9: Palmer's positionering, Iwobi's overlijden, Savinho's box-inzendingen
GW10: de dribbels van Semenyo, de boxvaardigheden van Salah, de tackles van Caicedo
