Een van de belangrijkste aandachtspunten voor de beelden was beweging, in het bijzonder de beweging van mensen. Een belangrijke referentie hiervoor was Eadweard Muybridge, de laat 19e-eeuwse fotograaf die baanbrekende fotografische studies maakte van bewegende mensen en dieren. “Zijn boek ligt al lang op ons bureau, in afwachting van het juiste project”, zegt Ashley. Het tweetal leende het zoötroopeffect dat het centrale facet is van zijn bewegende werken – hoewel ze daarvoor veel modernere apparatuur gebruikten dan Muybridge: een loopband en burst-fotografie.
Ashley en Jurgen deden veel onderzoek en tests voor de loopcycli, en ontdekten al vroeg dat het gebruik van video en continu licht te soepel aanvoelde. „Na veel vallen en opstaan hebben we gekozen voor een meer doe-het-zelf-, rechtlijnige aanpak“, zegt Ashley. “De oplossing kwam toen we overstapten op stop-motion. We hoefden niet langer lampen op boormachines te monteren of voorgeprogrammeerde LED-buizen te gebruiken in een live-action setting – we konden gewoon klikken en gaan.” Op dit punt voegde een andere belangrijke inspiratiebron zich bij de mix, de 1989 Prins van Perzië game, vooral “de methoden die het ontwikkelingsteam gebruikte om de loopcycli van de game vast te leggen via VHS-opnames en analoge stop-motionanimatie”, zegt Jurjen.
Met behulp van een 'mozaïek' van gesplitste schermen werden deze dynamische loopcycli gecombineerd met andere aangrenzende beelden uit de tijdreis, zoals trippy wormgatportalen en superingezoomde, griezelig verlichte close-ups van het gezicht van elk model. Voor deze overkoepelende elementen wendde het tweetal zich tot nog meer cultuur uit het einde van de 20e eeuw, waaronder de iconische 2001: Een ruimte-odyssee (Ik bedoel, hoe kon je dat niet?) en de eerste Tron film uit 1982. Wervelende en schietende kleuren blauw, paars en oranje zitten naast rennende figuren die in een eindeloze digitale dimensie springen. Het valt niet te ontkennen dat de campagne een onstuimige mix is, maar Ashley en Jurjen zijn erin geslaagd de perfecte balans te vinden tussen elk motief, elke toon en elke kleur, waardoor er iets werkelijk opvallends is ontstaan.
Ashley en Jurjen willen benadrukken dat de campagne niet zou zijn wat hij is zonder zo'n ruimdenkende klant – “elk idee wordt gewaardeerd, hoe gek het ook wordt”, zegt Ashley. Dat is zelfs het voorstel van het paar voor een vinyl in beperkte oplage met de originele soundtrack van de campagne, gecomponeerd door Beau Zwart. “Museum Night stemde er meteen mee in, en twee weken later werd het album geperst en afgeleverd”, zegt Jurjen. “We denken dat het ons er weer aan herinnert dat er mooie dingen kunnen ontstaan als er wederzijds vertrouwen is tussen opdrachtgever en ontwerper.”
