De 7 beste Sam Raimi-films, gerangschikt


Van grootschalige superheldenheldendichten tot vroege horrorklassiekers: hier zijn enkele van onze favoriete Sam Raimi-films tot nu toe, gerangschikt van slechtste naar beste.

Elke generatie heeft zijn favoriete cultfilmregisseurs, of het nu gaat om de begindagen van John Carpenter of George A. Romero in de jaren zeventig of de wonderbaarlijke carrière van Quentin Tarantino begin jaren negentig. Sam Raimi viel ergens midden in deze filmische tijdlijn en hielp het idee van onafhankelijk filmmaken populair te maken als een legitiem alternatief voor het door Hollywood gesteunde studiosysteem. Zich baserend op een minuscuul budget, een onervaren cast en crew en handgemaakte speciale effecten, groeide Raimi uit van een getalenteerde indiefilmmaker tot een van de toonaangevende filmpioniers van het einde van de 20e eeuw, en beïnvloedde hij talloze latere filmmakers, van Tarantino en Edgar Wright tot Drew. Goddard en Peter Jackson.

Van grootschalige superheldenheldendichten tot vroege horrorklassiekers: hier zijn enkele van onze favoriete Sam Raimi-films tot nu toe, gerangschikt van slechtste naar beste.

7. Donkerman (1990)

Universele afbeeldingen

Omdat hij er niet in slaagde de rechten van de pulpheld The Shadow uit de jaren 40 veilig te stellen, haalde Sam Raimi zijn schouders op en besloot hij zijn eigen superheld helemaal opnieuw te creëren. De resultaten maakten plaats voor de memorabel rauwe superheldenfilm uit 1990, Donkerman. Een thematisch eerbetoon aan de horrorfilms uit de jaren '30 van Universal Studios, Donkerman toonde ook Raimi's behendige omgang met superheldische onderwerpen (een prestatie die maar al te duidelijk werd met Raimi's latere Spider-Man-trilogie ongeveer 10 jaar later).

6. Leger van duisternis (1992)

Universele afbeeldingen

De derde vermelding in Raimi's Kwade Dood serie, Leger van duisternis bracht de franchise ook tot een einde in de herfst van 1992. Ash Williams' reis van de afgelegen zuidelijke wildernis naar de hoge middeleeuwen werd afgerond met Leger van duisternis putte uit een epische historische reikwijdte met zijn hoofdverhaal, waarbij Ash het opnam tegen zijn gevaarlijkste vijanden tot nu toe. Hoewel het misschien niet dezelfde huiveringwekkende sfeer heeft als zijn voorgangers, Leger van duisternis'De aanstekelijke mix tussen actie, komedie en horror maakt het een welkome aanvulling op het grotere geheel Kwade Dood universum.

5. Spider-Man (2002)

Sony-foto's

In veel opzichten Spider-Man zette de standaard voor het superheldengenre van de moderne tijd. Naast de even geliefde X-Men films uit het begin van de jaren 2000, Spider-Man hielp bewijzen dat Marvel-personages effectief van de stripboekpagina konden springen, waardoor het grote publiek op dezelfde manier werd verrukt als Batman en Superman in de decennia daarvoor hadden gedaan. Hij trapt zijn favoriet bij fans af Spider-Man-trilogie Op grootse wijze leverde Raimi's trouwe behandeling van de New Yorkse webslinger hem meteen bekendheid op, waarbij veel kijkers Tobey Maguire meer dan twintig jaar later nog steeds als de definitieve Spidey-acteur bleven noemen.

4. Een eenvoudig plan (1998)

Paramount-foto's

Een eenvoudig plan is misschien niet Raimi's meest bekende film, maar het gebrek aan kritische populariteit mag geen afspiegeling zijn van de superieure kwaliteit van de film. Een verhaal tevoorschijn toveren dat zo compact en plotwending is als… Fargo, een eenvoudig plan fungeert als een van Raimi's meest gefundeerde dramafilms, waarin een spannend script samengaat met een opmerkelijke ensemblecast. Onderbroken door herhaald verraad en schokkende plotonthullingen, is het een meesterlijk spannende thriller die de meeste kijkers niet zullen vergeten toen ze de eerste keer meemaakten.

3. De boze doden (1981)

Nieuwe lijnbioscoop

Misschien wel het meest succesvolle regiedebuut aller tijden. Raimi channelde zijn innerlijke George Romero met zijn speelfilmwerk over De boze doden. Midden in het bos van Tennessee dwalend met een camera, een productieploeg en een onbekende cast van acteurs, Raimi's ongedwongen benadering van filmen De boze doden markeerde een belangrijke mijlpaal in de onafhankelijke cinema. Raimi concentreerde zich meer op het verhaal dan op de speciale effecten met een groot budget en bewees dat je geen enorm budget, een ervaren cast of meerdere filmlocaties nodig hebt om een ​​geweldige film te maken. Het enige wat je nodig had was een strak script, een werkende camera en een cast die zich erop toelegde om jouw visie tot wasdom te brengen.

2. Spider-Man 2 (2004)

Sony-foto's

Tot op de dag van vandaag is het moeilijk om een ​​superheldenfilm te bedenken die universeel geliefder is dan Spider-Man 2. Een meer dan bevredigend vervolg op het origineel van Raimi Spider-Man, Spider-Man 2 maakte voor inspiratie ook nauwgezet gebruik van het stripboekbronmateriaal. Onderzoek naar de frustraties van Peter Parker omdat hij Spider-Man is, ten koste van zijn persoonlijke leven. Spider-Man 2 stelt enkele fundamenteel betekenisvolle vragen over de aard van heldendom en de offers die een dergelijke rol met zich meebrengt. Het resultaat is dat de film voortborduurt op een emotioneel zwaarder verhaal dan zijn directe voorganger, en dient als een van de grootste superheldenfilms van de afgelopen twintig jaar.

1. Kwade Dood II (1987)

Rozenknop loslaten

We weten niet hoe hij het doet, maar Sam Raimi slaagt er altijd in om de verwachtingen te overtreffen als het gaat om zijn bovengemiddelde sequels. Precies waar hij later het publiek mee zou verrassen Spider-Man 2, Raimi leverde een buitengewoon goed gemaakt vervolg in met 1987's Kwade Dood II. Uitgerust met een iets groter budget en toch gebruikmakend van een minimalistische setting en verhaallijn, doordrenk Raimi zijn consequent gruwelijke verhaal ook met een griezelig gevoel voor humor waar de meeste toeschouwers dol op waren. Hierdoor legde Raimi een unieke sfeer vast die tegelijkertijd grappig en angstaanjagend was, en zette de toon voor elke door Raimi gesteunde film. Kwade Dood project met de droogzinnige hoofdpersoon van Bruce Campbell, Ash Williams.





Source link