Het evenement kent nu extra veiligheidsmaatregelen, maar de spanning van de competitie blijft. Craigs beelden vangen zowel de spanning als de absurditeit op van een traditie die de lokale geest enigszins heeft bepaald. De beelden zijn geheel en al zonder enige planning opgenomen en tonen ledematen, sokken en wangen bedekt met dichte lagen vuil, en mannen die balanceren in menselijke piramides en elkaars enkels vastgrijpen in een bizar maar hartverwarmend vertoon van saamhorigheid.
Een interessant kenmerk van de serie is dat er geen gezichten in voorkomen. Craig legt uit dat de paalklimmers er niet zo happig op waren dat hun portret werd gemaakt. In plaats daarvan schoot hij de achterkant van de hoofden van mensen neer, glad van het vet en het zweet. De anonimiteit van de deelnemers zorgt ervoor dat het lijkt alsof het één verenigde massa is, die allemaal hetzelfde doel nastreven.
Interessant genoeg is dit niet de eerste keer dat Craig ongebruikelijke tradities fotografeert. De laatste keer dat wij kenmerkte zijn werk op It's Nice Thatwas hij naar Australië gereisd om gokkers te fotograferen op Mulletfest 2020. Deze portretten waren formeler en uniformer, maar vertonen overeenkomsten met de beelden van Marymass. Ze zitten boordevol durf en humor, een bewijs van de aantrekkingskracht van traditie – hoe ongebruikelijk ook.
