Andrew Cuomo is niet zwart

Net als verschillende in ongenade gevallen politici vóór hem, heeft Andrew Cuomo er een gewoonte van gemaakt om sinds zijn ontslag uit zijn ambt periodiek naar zwarte kerken te verschijnen, op zoek naar absolutie van het publiek dat mogelijk sympathiseert met mensen die verstrikt zijn in het rechtssysteem. (Meestal zijn deze mensen het slachtoffer van racisme, maar daar komen we zo op terug.) Nu de burgemeester van New York, Eric Adams, in een politieke doodsspiraal zit en de goedkeuringscijfers van de New Yorkse gouverneur Kathy Hochul op een pijnlijk dieptepunt staan, is de ex-gouverneur het testen van een terugkeer naar het openbare leven vanaf de kansel – door te verkondigen ‘God is groot!’ – in een niet zo heimelijke poging om de steun terug te winnen van zwarte kiezers, die 25 procent van de stemmen uitmaken in een Democratische voorverkiezingen in New York Stad. Het lijkt dus relevant om misschien iets duidelijk te maken: Andrew Cuomo is niet zwart.

Bewijsstuk A: Hij is wit.

Sommigen zullen misschien zeggen dat dit duidelijk is.

Dit is zeker geen Rachel Dolezal-situatie; het is meer Blackfishing dan blackface. We hoeven bijvoorbeeld zijn ouders niet op te sporen, maar ontdekken alleen een paar onopvallende blanke mensen die rustig in Montana wonen. Cuomo's ouders zijn nogal bekende Italianen en verschenen tientallen jaren non-stop in kranten en op televisie als blanke mensen. En hoewel Hazel Dukes – een zwarte en voorzitter van de NAACP in New York – dat ooit wel deed refereren voor hem als haar zoon, en gaat zelfs zo ver om te zeggen: 'Hij is niet blank', dit is empirisch niet het geval. Ja, Cuomo was lid van de regering van de man die Toni Morrison figuurlijk omschreef als ‘de eerste zwarte president’, maar Bill Clinton is ook aantoonbaar blank. Blanke mensen kunnen vreselijk in de war raken, dus soms helpt het om dit soort dingen uit te leggen. Mensen als het verkozen congreslid George Latimer, die als directeur van Westchester County zei dat de oproepen tot het aftreden van de voormalige gouverneur vergelijkbaar naar de brute moord op Emmett Till, in een snel verwijderde Facebook-post.

Cuomo zelf heeft nooit* rechtstreeks beweerd zwart te zijn, maar hij heeft zich vaak beroepen op de historische discriminatie waarmee immigranten uit Zuid-Italië te maken kregen, van wie velen eerder in de geschiedenis van de VS als gekleurde mensen werden geracialiseerd. Factcheck: dit is waar! Om het punt te onderstrepen, las Cuomo zelfs een keer behulpzaam hardop uit een krantenartikel waarin 19e-eeuwse beledigingen worden geciteerd, zoals ‘(N-woord) wops’, waarbij moedig het volledige woord live op de radio wordt verwoord. Zijn broer, Chris Cuomo, heeft uitgelegd dat iemand ‘Fredo’ noemen een vernedering is voor hem geledenis ‘als het N-woord voor ons’ – waarbij ‘ons’ twee blanke zonen zijn van een driejarige gouverneur van New York. Over Mario gesproken: de overleden, grote gouverneur was een Amerikaan van de eerste generatie die zich van de supermarkt van zijn vader opwerkte tot het hoogtepunt van de geschiedenis. Ja, de OG Cuomo moest vooroordelen overwinnen. Zijn oudste zoon daarentegen werd op 25-jarige leeftijd een hoge ambtenaar in zijn regering, ondanks dat hij geen eerdere overheidservaring had. Kun jij het verschil ontdekken?

Maar wacht, er is meer!

Hij is ook rijk.

Oké, oké, de publieke dienstverlening betaalt niet veel, tenzij je weet hoe je er geld mee kunt verdienen – een griezel van gelijke kansen die niet beperkt is tot blanke mensen! – maar dat is waar Cuomo echt aanspraak kan maken op de eer: de man gescoord een boekdeal van $ 5 miljoen midden in een pandemie. Niet dat hij er veel van heeft uitgegeven. Hij heeft de staat die zijn juridische rekeningen betaalt, wat momenteel oploopt $ 25,4 miljoenen het lijkt erop dat hij geen verpletterende huurprijzen in New York City betaalt. Sinds hij uit het huis van de gouverneur is verhuisd, slaapt hij bij zijn zus Huis van $ 22 miljoen in Westchesterwaar hij momenteel is geregistreerd om te stemmen. Gelukkig zijn er zeven slaapkamers, dus hij ligt niet languit op de bank. Het is duidelijk dat er ook zeer rijke zwarte mensen zijn, dus ik erken dat dit misschien wel het zwakste punt is in mijn argument dat Andrew Cuomo blank is. Het is ook waar dat niet alle blanke mensen rijk zijn. Anthony Weiner was noch rijk noch een bevoorrechte zoon toen hij in 2013 zijn campagne voor het burgemeesterschap van New York City begon in de Greater Springfield Memorial Church in Queens als een “onvolmaakte boodschapper.”

*Weet je nog dat ik zei dat de ex-gouverneur nooit heeft beweerd zwart te zijn? Dat is niet precies rechts. In 2017 verklaarde hij trots: “Als New Yorker ben ik een moslim. Als New Yorker ben ik Joods. Als New Yorker ben ik zwart. Ik ben homo. Ik ben gehandicapt. Ik ben een vrouw die controle wil hebben over haar gezondheid en haar keuzes.” Natuurlijk bedoelde hij dit allemaal niet letterlijk, maar het lijkt nu een goed moment om duidelijk te maken dat hij ook geen van deze dingen is. Hij beweert ook graag dat dat niet zo is “onderdeel van de politieke club”– maar nogmaals, dit moet niet letterlijk worden opgevat.

Ik veronderstel dat we serieus moeten nadenken over de mogelijkheid dat Andrew Cuomo ‘zwart is geworden’, wat volgens Donald Trump iets is dat kan gebeuren. Net als Trump geeft Cuomo ook niets om de levenslange zwarte persoon en de New Yorkse procureur-generaal Letitia James, die hij herhaaldelijk heeft aangevallen omdat hij haar werk deed. Overigens is het dezelfde baan die Cuomo had toen hij onderzocht Gouverneur David Paterson, die ook openlijk zwart is. Als we volhouden dat Cuomo niet is opgehouden blank te zijn, lijkt dit een goed voorbeeld van een dubbele standaard. Nu beweert hij het slachtoffer te zijn van overijverige aanklagers – opnieuw een oproep aan de sympathie van het zwarte publiek. Hoe onbekend de ervaring voor hem ook mag zijn, vrijwillig ontslag nemen uit een openbaar ambt na een onderzoek dat hij heeft goedgekeurd, is geen onrechtvaardigheid. Het is gewoon lijden onder de gevolgen van zijn eigen daden (een ongebruikelijke ervaring inderdaad voor extreem bevoorrechte blanke mannen), waaronder het seksueel lastigvallen van meerdere vrouwen in zijn dienst, in strijd met de staatswet op het gebied van de mensenrechten die hij zelf heeft ondertekend.

Dat is zeker een zware pil om te slikken. Misschien moet hij het gebed proberen?