Amanda Zurawski – die de staat Texas heeft aangeklaagd vanwege het abortusverbod en naar voren kwam als een van de belangrijkste surrogaten voor de presidentiële campagne van vice-president Kamala Harris – overweegt of haar pleidooi voor abortusrechten een kandidaatstelling in 2026 zou kunnen inhouden, vertelde ze aan The 19th.
“Ik overweeg hoe ik kan blijven vechten in deze beweging en ervoor kan zorgen dat ik nog steeds kan bijdragen aan de strijd voor het herstel en de bescherming van de reproductieve rechten in dit land”, zegt Zurawski, die in Austin, Texas woont. “Ik bekijk veel verschillende manieren om dat te doen, en de politiek zal hoogstwaarschijnlijk deel uitmaken van de grotere strijd. Voor mij specifiek is er momenteel geen enkele optie van tafel, inclusief maar niet beperkt tot een openbaar ambt op een dag.”
Zurawski overweegt nog steeds of ze kandidaat wil zijn en hoe die inspanning eruit zou zien, terwijl ze ‘gesprekken voert met mensen op wie ik denk dat ik kan vertrouwen’. Ze zei dat ze zou overwegen om deel te nemen aan de volgende verkiezingscyclus ‘als dat zinvol is voor de partij’. Als ze zich niet kandidaat stelt, zei ze, kan ze aan een nieuwe campagne werken.
“Ik denk erover na hoe ik kan blijven verschijnen en een respectvolle en sterke leider in deze ruimte kan zijn”, voegde ze eraan toe. “Ik denk dat mijn rol zich zal blijven ontwikkelen.”
Zurawski was tot twee jaar geleden nooit betrokken geweest bij de politiek. In oktober 2022 heeft zij openbaar geworden met haar verhaal over het zoeken naar abortus in Texas, en ze haalde de nationale krantenkoppen volgend op februari toen ze werd uitgenodigd om de State of the Union bij te wonen als gast van First Lady Jill Biden. Een maand later zij werd een van de eerste mensen sinds 1973 die een staat aanklaagde wegens een abortusverbod.
Zurawski zocht in augustus 2022 medische hulp nadat ze een aandoening had ontwikkeld die vroegtijdige voortijdige breuk van het membraan wordt genoemd, waarbij in wezen haar vliezen braken toen ze nog maar 18 weken zwanger was. De standaardbehandeling is abortus. Maar omdat Texas abortussen alleen toestaat om het leven van een zwangere persoon te redden – vaak onduidelijke drempel – moest ze drie dagen wachten totdat ze sepsis kreeg, een levensbedreigende infectie, voordat ze zorg kreeg. De infectie leidde tot de definitieve sluiting van een van haar eileiders, waardoor ze vertrok in-vitrofertilisatie als een van haar weinige opties om zwanger te worden.
Zurawski en andere vrouwen uit Texas vroegen de staat om meer duidelijkheid te verschaffen over wanneer de medische uitzonderingen van de wet van toepassing waren. In mei dit jaar oordeelde het Hooggerechtshof van de staat tegen hen en stelde dat de wet voldoende duidelijk was. De Zurawski-zaak was de eerste meerdere zo een rechtszaken door het hele land en het onderwerp van de documentaire ‘Zurawski v. Texas’ uit 2024.
Zurawski voerde zwaar campagne voor de herverkiezing van Biden en verscheen samen met haar man Josh in een televisieadvertentie om hun verhaal te vertellen. Toen Biden zich in juli terugtrok uit de presidentiële race, sloot ze zich aan bij de poging om Harris te kiezen, die abortusrechten als een topprobleem benadrukte. Zurawski sprak ook in augustus Democratische Nationale Conventie, een van de vele mensen die hun verhalen over abortus en zwangerschapsverlies deelden, en ze voerde campagne namens de Amerikaanse vertegenwoordiger Colin Allred, een democraat uit Texas die de Republikeinse senator Ted Cruz probeerde te onttronen.
Na de verkiezingen – waarin Harris en Allred allebei verloren, maar de stemmingsmaatregelen voor abortus in zeven van de tien staten wonnen – zei Zurawski dat abortusrechten voor haar een top-of-mind zorg blijven, samen met de toegang tot anticonceptie en IVF, die zijn het doelwit van sommige sectoren van de anti-abortusbeweging. De nieuwgekozen president Donald Trump heeft erop aangedrongen dat hij geen enkel wetsvoorstel zou ondertekenen dat abortus op nationaal niveau verbiedt, maar veel van zijn medewerkers – inclusief degenen die hebben bijgedragen aan de conservatieve beleidsverlanglijst Project 2025 – hebben ingestemd met het gebruik van de uitvoerende macht om nationale beperkingen op te leggen aan de procedure.
“Een van mijn grootste angsten is dat mensen geen aandacht meer zullen besteden aan deze kwestie”, zei ze. “Ik ben bang dat het momentum gaat stoppen.”
