“The Fit Generation” is een bekroonde documentaire die de levens van actieve oudere volwassenen in Canada onderzoekt, vooral die van in de zeventig en tachtig. De film, geregisseerd door Elton Hubner en geproduceerd door Eyes Multimedia, daagt conventionele opvattingen over ouder worden uit en benadrukt de voordelen van het handhaven van een gezonde, actieve levensstijl tot ver in je latere jaren.
In de video hierboven hoort u inspirerende verhalen van senioren die, ondanks aanzienlijke gezondheidsproblemen zoals kanker, artritis en hartaandoeningen, fysiek uitdagende activiteiten blijven ondernemen en een levendig leven leiden.1
“The Fit Generation” benadrukt dat leeftijd geen barrière is voor fitness en u kan inspireren om een actieve levensstijl na te streven en vreugde in uw leven te vinden. Verder laat de documentaire zien hoe het maken van gedurfde keuzes die je vreugde brengen, zowel je mentale welzijn als je fysieke gezondheid aanzienlijk verbetert.
Fitte senioren bewijzen dat leeftijd slechts een getal is
Stel je voor dat je op 82-jarige leeftijd fulltime skileraar bent. Dit is slechts een dag uit het leven van George Tjelios-Nicholas, een van de actieve mensen uit de film. Als het geen winter is, kun je Tjelios-Nicholas zien fietsen rond Whistler of paddleboarden.2
“George Tjelios-Nicholas is een van de hoofdpersonen van de documentaire en, nou ja, zo’n personage! Hij rookte, heeft verschillende operaties ondergaan en heeft nog steeds last van constante rugpijn – allemaal goede redenen om thuis te blijven en te wachten tot de tijd verstrijkt”, aldus Eyes Multimedia.3 Toch komt dit niet bij Tjelios-Nicholas op:4
“Leren skiën is zo de moeite waard! Daarom vind ik de skischool zo leuk. Ik hou van mensen, en het is mijn taak om ze op hun gemak te stellen. Het is een geweldige motivatie om door te gaan… Ik kan het moeilijk geloven, maar technisch gezien wordt mijn skiën nog steeds beter. Ik heb mensen tegen me horen zeggen: 'Oh, je bent te oud om dat te doen.' Ik ben niet gek, ik maak geen grote sprongen en dat soort dingen, maar ik ski behoorlijk snel.
Ik heb hechtingen in mijn hoofd gehad doordat ski's mij op mijn hoofd sloegen, ik heb een schouder ontwricht en ik heb twee tibiale osteotomieën gehad omdat mijn knieën versleten waren door het skiën… En daarna heb ik twee knievervangingen gehad. Ik heb ook prostaatkanker gehad en dat heb ik overwonnen. Ik heb veel rugpijn, ik heb artritis en ik functioneer nog steeds, maar ik geloof dat hoe actiever ik blijf, hoe minder effect het op mij zal hebben.”
Anderen die in de film voorkomen zijn onder meer Lawrence Huzar, die op 79-jarige leeftijd drie keer per week hockey speelde en de rest van de tijd bezig is met het bouwen en repareren van dingen in zijn achtertuin – een perfect tijdverdrijf voor deze gepensioneerde werktuigbouwkundig ingenieur. “Ik ben nog nooit in mijn leven ziek geweest. Ik heb niet eens een dokter”, zegt hij.5 Hoewel Huzar alleen woont sinds zijn vrouw is overleden, is hij niet eenzaam.
Hij zegt dat hij het prettig vindt om alleen te zijn en dat hij ook graag tijd doorbrengt met andere hockeyspelers in zijn team, van wie er een aantal dezelfde leeftijd hebben. Gwen McFarlan is een andere inspirerende atleet uit de film. Op 81-jarige leeftijd bleef de wereldrecord marathonloper, gepensioneerde leraar en kankeroverlevende meedoen aan races, ondanks blessures:6
“Er zijn veel mensen die je willen helpen en er zijn zeker veel hardloopgroepen waar je lid van kunt worden, dus als je erop uit wilt gaan en iets wilt doen, dan kan dat, maar je moet het wel willen, want niemand kan dat. je ertoe aanzetten iets te doen… Mijn borstkanker heeft mij heel, heel positief gemaakt.
Elke dag dat ik nu wakker word, ben ik dankbaar, want als zoiets je overkomt en je weet niet of je er uit komt, ben je gewoon zo blij dat je nog leeft en gewoon onder ogen kunt zien wat er ook gebeurt. vandaag is en vergeet het en begin morgen aan een nieuwe dag. Ik kijk naar 100, minstens 100, en ik wil tot die tijd zoveel mogelijk rennen. Ik weet dat ik langzamer zal gaan, dat weet ik, maar ik ga niet stoppen.”
Optimisme, vreugde en sociale connecties zijn rode draad
Hoewel elk van de mensen in de film verschillende interesses en levensverhalen heeft, zul je een aantal gemeenschappelijke kenmerken opmerken, waaronder optimisme, vreugde en een oprechte opwinding voor het leven. Ze hebben allemaal sterke sociale banden in hun gemeenschap en gaan elke dag met een gevoel van doel aan de slag, terwijl ze volledig in het huidige moment leven.
Ondanks gezondheidsuitdagingen, verlies van dierbaren en andere tegenslagen leidt elke persoon in de film een levendig leven vol vreugde en passie. Deze vreugde is nauw verbonden met hun fysieke activiteiten en het sterke gemeenschapsgevoel dat ze opbouwen door gedeelde ervaringen en sociale interacties.
Ava Stone, een yoga-instructeur van in de zeventig, zegt: „Voor mij is het het grootste genoegen om mezelf op een plek te plaatsen waar ik iets aan anderen kan geven.“ Ze gebruikt de lestijd om niet alleen ademhalings- en rektechnieken te leren, maar ook om te mediteren, verhalen te delen en grappen te vertellen. Buiten de les rijdt ze graag met haar zwarte sportwagen door de stad en moedigt ze anderen aan om plezier te hebben en hun eigen vreugde te creëren:7
“Stress komt voort uit het niet waarderen van wat is, het niet waarderen van het leven, het leven dat je hebt gecreëerd. We geven stress buiten onszelf de schuld, alsof het door mysterieuze anderen wordt veroorzaakt. Kortom, weet jij wat stress is? Dit huidige moment dat je hebt, vind je niet leuk. Je wilt van iets af wat je niet wilt, of je wilt iets wat je niet hebt.
Dan vertel je je vrienden: luister, ik had zo'n stress, je kunt het niet geloven, wat de man en de kinderen deden. Oh, op je werk… En toch blijf je het creëren… Je weerstand bieden aan het leven zoals het zich aan je voordoet, is jouw stress. Dit besef heeft mij zoveel vreugde gebracht en het kwam voort uit yoga, en als je ook maar enigszins slim bent, weet je dat de geest je zal helpen gezond te blijven. Open je ogen, word je bewust van de wereld.
Deze wereld hier is absoluut geweldig, nietwaar? De andere vreugde is dat deze mensen die me al die jaren komen opzoeken, het begrijpen, en ze blijven terugkomen en ze willen dat ik praat en leuke en gekke dingen willen doen. Deze mensen zijn dus alert, genieten van het leven en zijn sociaal.
… Alleen de mensen die doelen hebben, die plannen hebben, die vreugde hebben, willen dat hun lichaam hen goed begeleidt. Het lichaam gesmeerd en in beweging houden om de kracht op te bouwen, om de spieren aan de gang te houden en de spijsvertering en goed te slapen, dat is gewoon om je gezond te houden, zodat je communicatie met het leven door kan gaan. Je hebt de rust, je hebt vreugde.
Vanuit deze vreugde en vrede ben je tot de pure kennis gekomen om te zeggen dat als ik ongelukkig ben, ik het volledig creëer. Het ego is iets dat je vanaf de eerste dag creëert en belangrijk moet zijn en gelijk moet hebben. Als je dat loslaat, maakt het niet uit. En dan word je vredig, maar je moet oefenen, voelen, doorgeven, en je kunt alleen maar plezier hebben als je niet serieus nadenkt. Als mensen denken dat alles zo serieus is, waar is dan het plezier?”
Het optimaliseren van de mitochondriale functie vergemakkelijkt levenskeuzes die vreugde brengen
Op een fundamenteel niveau komt vreugde voort uit nieuwsgierigheid en het vermogen om keuzes te maken in je leven. Maar als je niet genoeg cellulaire energie hebt, kun je niet goed nadenken, laat staan dat je genoeg energie overhoudt om positieve levenskeuzes te maken. Dit is de reden waarom het verbeteren van uw mitochondriale energieproductie u vreugde kan schenken.
Je hersenen, het meest energieafhankelijke orgaan, vormen slechts ongeveer 2% van je lichaamsgewicht en verbruiken toch 20% van de energie die door je hele lichaam wordt gebruikt.8 Daarom is een overschot aan cellulaire energiecreatie nodig om je hersenen optimaal te laten werken.
Het vermijden van voedingsvalkuilen zoals overdaad linolzuurin de vorm van plantaardige en zaadoliën, speelt een belangrijke rol bij het optimaliseren van de mitochondriale functie en het realiseren van uw volledige vermogen om vreugde te ervaren. Factoren zoals oestrogeen en endotoxinen kunnen ook uw cellulaire energie uitputten.
Het beoefenen van regelmatige fysieke activiteit is echter ook een krachtige manier om de gezondheid van de mitochondriën te verbeteren, wat bijdraagt aan een verbeterd energiemetabolisme. Lichaamsbeweging stimuleert de aanmaak van nieuwe mitochondriën en helpt de bestaande beter te werken, waardoor meer energie efficiënter wordt geproduceerd.
Houd er rekening mee dat als je eenmaal halverwege de veertig en vijftig bent – en zeker in de jaren zeventig en tachtig – sporten leuk en stressverminderend moet zijn, en niet competitief. In zijn analyse benadrukt Dr. James O'Keefe, een cardioloog bij het Mid-America Heart Institute in het St. Louis Hospital in Kansas City, het belang van ‘sociale lichaamsbeweging’ boven solo-oefeningen: een potje hockey spelen met vrienden, bijvoorbeeld. voorbeeld.
O'Keefe en collega's publiceerden in 2018 een onderzoek waarin werd gekeken naar gedetailleerde langetermijngegevens over fysieke activiteit en een lang leven.9 Het bleek dat tennissen 9,5 jaar extra levensverwachting toevoegde, badminton 6,2 jaar en voetbal 4,7 jaar, vergeleken met 3,2 jaar voor joggen en 1,5 jaar voor gezondheidsclubactiviteiten zoals gewichtheffen en hardlopen op een loopband.
Aanvankelijk dacht O'Keefe dat de analyse op de een of andere manier fout was gegaan. Maar toen besefte hij dat het de sociale aspecten van de sport waren die de extra voordelen opleverden.
“Tegelijkertijd sporten en sociale contacten leggen, dat is een absolute goudmijn van een langleven-activiteit. Dat betekent dat zelfs wandelen met je hond of je vriend of (pickleball) enorm is… Het gaat erom je lichaam op een leuke, speelse manier te bewegen en sociaal te maken.”
Vreugde en gezondheid gaan hand in hand
Deze combinatie van leuke, sociale fysieke activiteit komt duidelijk naar voren in ‘The Fit Generation’. Verder is het concept van ‘vorfreude’, of anticiperende vreugdeverbetert ook aanzienlijk het geluk en welzijn doordat u kunt genieten van toekomstige genoegens. Dit is een concept dat de mensen in de film ook volledig lijken te omarmen, door zich bezig te houden met dagelijkse activiteiten waar ze van genieten en waar ze elke dag naar uitkijken.
Vreugde en gezondheid delen een diepe en ingewikkelde verbinding, en degenen in de film genieten van beide. Ze blijven niet stilstaan bij ontberingen of verlies, maar kiezen ervoor om zich te concentreren op het goede om hen heen. Dit vermogen om negatieve denkpatronen te herkennen en te veranderen is een andere sleutel om een vreugdevollere mentaliteit te bevorderen.
In plaats van te catastroferen en je te concentreren op het negatieve, verleg je perspectief en waardeer je kleine geneugten en sociale kansen. Uiteindelijk kun je dat, zoals Stone het uitdrukte, wel doen bouw het leven op dat je wilten het is nooit te laat om een nieuw blad om te slaan:10
“Als mensen ouder en eenzaam zijn, zijn er veel dingen voor oude mensen. Ze moeten met een vriend, een buurman, praten en zeggen: wat ga je doen, waar ga je heen, waar is het volgende gemeenschapscentrum, wat staat er op het programma? Het moet een gewoonte zijn, zoals tandenpoetsen of bepaalde dingen die je doet, en dan begin je ervan te genieten. Er is geen vreugde in de wereld, alleen wat je erin stopt.”
