Dit is een haasttranscriptie. De kopie heeft mogelijk niet de definitieve vorm.
AMJ GOEDMAN: Ari, je schreef ook een deel voor Moeder Jones kopte “Waarom stembiljetten de laatste verdedigingslinie van de democratie zijn.” Je hebt dus bijvoorbeeld feitelijk elf stemmaatregelen in tien staten rond abortus. Sommige mensen hebben het over een scenario waarin dit het jaar van de vrouwen is – vrouwen stemmen vaker dan mannen – en dat over het hele politieke spectrum zelfs degenen die zich zorgen maken over abortus zich grote zorgen maken. Ik bedoel, we zagen het erin Het Des Moines-register opiniepeiling die zojuist is verschenen. Ze hebben zojuist een abortusverbod van zes weken ingevoerd. Je hebt stervende vrouwen die kinderen willen krijgen. Er gebeurt iets met de zwangerschap, en artsen zijn bang om ze aan te raken, en ze sterven. Dat dit vrouwen massaal zal verdrijven, vooral rond deze stemmaatregelen, waarbij zij dan in hun staten voor de beste stemmen zullen stemmen. Als u over stemmaatregelen kunt praten?
ARI BERMAN: De reden waarom ik stemmaatregelen “de laatste verdedigingslinie van de democratie” noemde, is dat directe democratie op bepaalde plaatsen werkelijk de enige manier is om belangrijke rechten te beschermen tegen hypergerrymandered wetgevers en rechtse rechtbanken, waaronder het Amerikaanse Hooggerechtshof. Dus als je abortusrechten wilt beschermen, is in veel staten de enige manier om dat te doen via directe democratie, via steminitiatieven. En dat is de reden waarom initiatieven op het gebied van abortusrechten ter stemming liggen in tien staten, waaronder enkele heel belangrijke swing states zoals Arizona. Mensen zijn hier erg gemotiveerd voor. Veel staten hebben een abortusverbod van zes weken aangenomen dat ongelooflijk impopulair is bij het publiek, ook in plaatsen als Iowa. Ik denk dat dit een belangrijk slaapprobleem gaat worden bij de verkiezingen, het aantal mensen dat opkomt voor deze steminitiatieven over kwesties als abortus.
Het is ook breder dan alleen abortusrechten als het gaat om wat er op het stembiljet staat. Er zijn deze cyclus 150 stemmaatregelen die kiezers overwegen. Er zijn zaken als het verbieden van partijdige gerrymandering in Ohio. Er zijn zaken als het verhogen van het minimumloon en het beschermen van de gelijkheid van het huwelijk. Er gebeuren veel dingen onder aan de stemming die niet zoveel aandacht krijgen, maar die wel van cruciaal belang zijn, en mensen stappen eruit. En ik denk dat wat de Democraten proberen te doen, is dat ze proberen wat er onderaan de stemming gebeurt te koppelen aan de top en zeggen dat als je de abortusrechten in een plaats als Arizona wilt beschermen, je ook op kandidaten moet stemmen. die de abortusrechten gaan beschermen, zoals Kamala Harris vergeleken met Donald Trump.
JUAN GONZÁLEZ: En Ari, ik wilde je iets vragen over de kwestie van het Kiescollege. U bent in uw geschriften behoorlijk uitgesproken geweest over de noodzaak om het af te schaffen. Kunt u vertellen waarom en wat de vooruitzichten zijn voor het houden van daadwerkelijke verkiezingen die afhankelijk zijn van de daadwerkelijke stemmen van alle mensen in plaats van van het kiescollegesysteem?
ARI BERMAN: Het Kiescollege is dus ondemocratisch, verouderd en racistisch. Het dateert helemaal uit de slavernij. Het werd ingevoerd om de democratische participatie te beperken en de blanke macht van de elite te beschermen. En het creëert een situatie waarin je de volksstemming kunt verliezen, maar het Electoral College kunt winnen, waar zeven swing states die 15% van de bevolking vertegenwoordigen, over het presidentschap beslissen, ten koste van 85% van de Amerikanen. Het drukt de opkomst van kiezers in staten die niet tot de gewaardeerde swing states behoren. Het drukt dus de opkomst in de 43 andere staten die niet over het presidentschap zullen beslissen.
En er is nu een beweging om het af te schaffen, genaamd de National Popular Vote Interstate Compact. Eén manier om dit te doen is door middel van een grondwetswijziging. Dat is heel moeilijk. Maar via dit National Popular Vote Interstate Compact kunnen staten die 270 kiesmannen halen, vervolgens beloven de winnaar van hun staat te benoemen tot winnaar van de landelijke volksstemming. En op dit moment hebben die staten 209 kiesmannen. Ze hebben er niet meer dan 270. Maar dat is wat er gebeurt – daarom is wat er op wetgevend niveau van de staat gebeurt zo belangrijk, want als de Democraten plaatsen als Arizona, Wisconsin en Pennsylvania kunnen veroveren, kunnen ze zich vervolgens aansluiten bij dit interstatelijke pact. om vervolgens het Kiescollege af te schaffen.
Dus ik denk dat je een hernieuwd momentum zult zien om te proberen het Kiescollege af te schaffen als er deze keer sprake is van een splitsing tussen de stemmen en het Kiescollege, wat heel goed zou kunnen gebeuren. Maar zelfs als dat niet het geval is, denk ik dat we ons moeten afvragen: waarom hebben we elke vier jaar deze tikkende tijdbom, waarbij iemand de volksstemming zou kunnen winnen, maar het Electoral College zou kunnen verliezen? En waarom hebben we een systeem dat prioriteit geeft aan een handvol swing states, ten koste van de rest van Amerika?
AMJ GOEDMAN: Ari Berman, we willen je bedanken voor je aanwezigheid bij ons, stemrechtcorrespondent voor Moeder Jones tijdschrift. We gaan in op jouw stukken'Hoe verkiezingsontkenners het kiessysteem van Georgië overnamen', en ook die over stemmaatregelen. Hij is de auteur van Minderheidsregel: de rechtse aanval op de wil van het volk – en de strijd om daar weerstand aan te bieden.
En Ari, we zien je vanavond in onze studio in New York City als onderdeel van onze vier uur durende verkiezingsspecial van 20.00 uur tot middernacht Eastern Time. We zenden ook een uitgebreide verkiezingsprogramma van twee uur uit op woensdagochtend van 8.00 tot 10.00 uur Eastern Time.
Vervolgens kijken we naar een nieuwe Latino VS onderzoek naar ‘The Misinformation Web’, gericht op Latinx-kiezers in strijdtonelen en daarbuiten. Terug in 20 seconden.
