Malou Messien over haar obsessie met displaytypes, tweedehands boekomslagen en Ests design


Wanneer Malou Messien Ze studeerde af aan haar master in grafisch ontwerp en droomde alleen maar van het ontwerpen van boeken – “maar zo gebeurde het niet”, zegt ze. “Ik doe nu redactioneel ontwerp, webdesign, visuele identiteiten en, nou ja, slechts een paar boeken.” Malou werkt al een aantal jaren in de ontwerpindustrie, werkt als freelancer en werkt voor verschillende studio's. Ze is tot het besef gekomen dat de media die ze het liefst maakt zich ergens op het kruispunt bevinden tussen redactioneel ontwerp en visuele identiteit, zoals een tijdschrift. “Boeken zijn voor mij bijna intimiderend, het zijn net monumenten, ze moeten lang meegaan”, zegt ze. “Wat ik bijvoorbeeld leuk vind aan tijdschriften, is dat er meerdere nummers over de jaren heen zijn, en dat er altijd ruimte is om het met elk nummer beter te doen.”

Dit idee is doorgevoerd in haar gedetailleerde ontwerpwerk Gereedschap tijdschrift een jaarlijkse publicatie van Twice Studio waaraan ze voor de afgelopen vier nummers heeft gewerkt. Door Hulpmiddelen, Malou is doorgegaan met het genereren van interessante beperkingen voor haar typografische composities door iets nieuws te doen op basis van het gekozen onderwerp van elk nummer. „In Gereedschap tijdschrift 2, om te vlechten, Ik bedacht een layout waarin ik Engelse en Franse tekst 'weefde'. In het laatste nummer Om te knippen, sommige kolommen zijn schuin afgesneden of als struiken gesnoeid, om letterlijk met het thema te spelen.” Het vinden van technische oplossingen voor dit soort concepten is het onderdeel van het creatieve proces dat “mij veel voldoening geeft”, zegt Malou. “Het lijkt niet veel, maar ik denk dat techniek best belangrijk is in mijn werk. Als goede technicus kun je tijd besparen voor het ‘creatieve’ gedeelte.”

Ter inspiratie besteedt Malou in de gaten tussen projecten haar tijd aan het zoeken naar nieuwe ontwerpreferenties van over de hele wereld. “Ik heb alles gezocht wat ik kon vinden over de Estse grafische ontwerpers Tõnis Vint, Villu Järmut en Endel Palmiste. Ik weet niet waarom, maar ik werk graag per land. De laatste tijd was het Estland, daarvoor was het Zweden”, legt ze uit. Wat Malou het meest interesseert is display-typografie of ‘wanneer woorden beelden worden’, dus haar zoektocht gaat vaak naar letters. Ze gaat op zoek naar oude boeken en tijdschriften en bouwt langzaamaan een archief op met omslagen van tweedehandsboekverkopers – een verzameling waar ze naar verwijst als ze een nieuw project opstart. In deze uitgestrektheid van haar typografische cultuur is de ontwerper echter niet noodzakelijkerwijs altijd op zoek naar nieuwigheid: “Ik denk dat een oud lettertype als nieuw kan zijn als je het goed gebruikt.”





Source link