Een onthutsend één op de drie mensen in Engeland hebben geen toegang tot natuurrijke gebieden op korte loopafstand van hun huizen. Nu brengt een groeiende beweging de natuur terug naar steden in het Verenigd Koninkrijk. De Miyawaki-bosmethode omvat het planten van een gevarieerde mix van dicht opeengepakte inheemse bosbomen – of ‘kleine bossen’ – die snel groeien in kleine gebieden rond de grootte van een tennisbaan.
Er zijn al meer dan 280 Miyawaki-stijl bossen door het hele land. Deze stadsbossen liggen verscholen tussen woonwijken, schoolterreinen en braakliggende terreinen aan de rand van de stad sneller groeien dan conventioneel geplante bomen.
Deze aanpak voor het planten van bomen is ontwikkeld door de Japanse ecoloog Akira Miyawaki de jaren zeventig. Voorstanders beweren dat kleine bossen meer leefgebied voor wilde dieren creëren en de capaciteit van het land vergroten koolstof op te slaanhoewel weinig studies deze voordelen in westerse landen willen kwantificeren. Als op een bepaalde manier geplantkunnen ze helpen bij het creëren van een completere structuur van de plantengemeenschap vanaf de grond tot aan de overkapping.
Dit betekent dat het bos verschillende lagen heeft, van de langzaam groeiende bladerdaksoorten tot aan de kleinere struiken en bodembedekkende kruiden. Deze habitats zijn zelfvoorzienend, dus na drie tot vijf jaar groeize hebben blijkbaar niet veel onderhoud nodig.
De liefdadigheidsinstelling voor het milieu Earthwatch Europa gebruikt de Miyawaki-methode om kleine bossen in stedelijke gebieden aan te planten. Tot nu toe hebben ze met de hulp van lokale gemeenschappen sinds 2022 285 bossen aangeplant.
Sommige lokale raden en gemeenschapsgroepen omarmen deze kleine bosrevolutie. Bij Tychwood in WitneyIn de buurt van Oxford heeft het eerste kleine bos van Groot-Brittannië nu een klaslokaal buiten dat wordt gebruikt door schoolkinderen en lokale bewoners die kunnen werken aan burgerwetenschappelijke projecten en het onderhoud van bomen.
Sinds het voor het eerst werd geplant in maart 2020, is het leefgebied de thuisbasis geworden van insecten, vogels en veel inheemse planten zoals eik, berk, krabappel, kornoelje en geitenwilg.
Terwijl er echter een door de overheid gefinancierd proefproject belde Bomen buiten bossen heeft aandacht gekregen vanwege de mogelijke sociaal-ecologische voordelen ervan heeft heel weinig onderzoek gekwantificeerd hoe dit het beste kan om dit effectief te doen. Uit een rapport gepubliceerd door de Tree Council, een liefdadigheidsinstelling voor natuurbehoud, blijkt dat Miyawaki-percelen aanzienlijk hogere overlevingskansen hebben en kosteneffectiever zijn dan niet-Miyawaki-percelen. Maar er blijven nog veel onzekerheden bestaan.
Een klimaat van onzekerheid
Ondanks erkenning van de potentiële voordeleninclusief koolstofopslag, behoud van biodiversiteit en onderwijsmogelijkheden, bestaat er veel onzekerheid over de manier waarop de tiny forest-methode in verschillende klimaten moet worden toegepast, vooral in Groot-Brittannië.
Onze recente studiegepubliceerd in het Arboricultural Journal, onderzoekt hoe geschikt deze kleine bossen zijn binnen de Britse context. Uit onze interviews met twaalf professionals (boomexperts uit de academische wereld of praktijkmensen) blijkt dat hoewel de helft van hen de Miyawaki-methode steunde, vooral in specifieke stedelijke gebieden zoals scholen en kleine parken, er zorgen bleven bestaan over boomsterfte en de hoge kosten van het kopen van jonge boompjes, het voorbereiden bodem en het onderhouden van bomen. Een paar mensen vertelden ons dat ze potentieel konden zien in het gebruik van ongebruikte landbouwgrond om ook op het platteland kleine bossen aan te leggen.
Klimaatadaptatie is van het allergrootste belang, en het planten van bomen in stedelijke omgevingen is nog nooit zo belangrijk geweest. Toegang tot de natuur verbetert ook de gezondheid en het welzijn van mensen, waarbij groene ruimtes gemeenschappen helpen verbinden en eenzaamheid verminderen, de negatieve effecten van klimaatverandering, zoals luchtvervuiling, hittegolven en overstromingen, verzachten en de biodiversiteit verbeteren.
Nu Britse steden te maken krijgen met zowel klimaatverandering als verlies aan biodiversiteit, biedt de Tiny Forest-methode een veelbelovende oplossing. Er zijn nog steeds veel uitdagingen die moeten worden overwonnen, aangezien deze beweging nog in de kinderschoenen staat, maar het zou de sleutel kunnen zijn tot een groenere, veerkrachtigere toekomst.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op Het gesprek door Hanyu Qi en Nicola Dempsey aan de Universiteit van Sheffield. Lees de origineel artikel hier.
