Ik ben een conservatieve evangelische predikant die op Kamala Harris stemt



Dat is in veel kringen een algemeen aanvaarde overtuiging evangelische christenen – om nog maar te zwijgen van evangelische predikanten zoals ik – zouden Republikeins moeten stemmen. De Republikeinse Partij, zo luidt de gedachte, is de partij die het dichtst bij onze moraal, onze waarden en onze toewijding aan bijbelse principes staat. Ik heb deze overtuiging het grootste deel van veertig jaar vastgehouden. Ik zag hoe de Democraten de agenda voor homorechten en het homohuwelijk onderschreven, aanmoedigden en naar een hoger niveau tillen, en abortusrechten bepleitten en bevorderden. President Bill Clintoneen democraat, was aangeklaagd wegens meineed volgende een overspelige aangelegenheid hij had tijdens zijn ambtsperiode. Geen van bovenstaande kwam overeen met mijn christelijke waarden.

De Republikeinse Partij, zo luidt de gedachte, is de partij die het nauwst aansluit bij onze moraal, onze waarden en onze toewijding aan bijbelse principes. Ik heb deze overtuiging het grootste deel van veertig jaar vastgehouden.

Ik steunde het grondwettelijke verbod van Texas op het homohuwelijk dat in 2005 werd aangenomen. Ik ging met gouverneur Rick Perry mee op een rondreis door de staat terwijl ik de boodschap predikte: “Zijn homorechten en burgerrechten parallel?” Mijn antwoord is dat dat niet het geval is. Als het om abortus gaat, zijn de Republikeinen altijd sterke voorstanders van het leven geweest. Het was een van de pijlers die de Republikeinse Partij opnam in haar officiële partijplatform. Daarom leek stemmen op de Republikeinen voor mij logisch.

Dus waarom stem ik dan, al 41 jaar lang de senior pastor van de Cornerstone Church in Arlington, Texas, op de Democraat, vice-president Kamala Harris, als president? Zoals ik woensdag schreef op XIk stem voor karakter en competentie en voor de kandidaat die “het vermogen en de bandbreedte heeft om respect en hoge achting te tonen” voor iedereen die naar het beeld van God is gemaakt. De Republikeinse Donald Trump heeft niet het karakter, de competentie of de capaciteit van Harris.

Voor de duidelijkheid: mijn mening over de hierboven genoemde kwesties is niet veranderd. Ik geloof nog steeds in de heiligheid van het huwelijk tussen een man en een vrouw en voel me net zo gepassioneerd over het beschermen van het leven in de baarmoeder als ik ooit heb gedaan. De Democraten hebben hun standpunt over deze twee kwesties ook niet veranderd. Maar de Republikeinen zijn veranderd. Ik herken de Republikeinse Partij niet eens meer. Dit jaar bijvoorbeeld het platform van de GOP heeft zijn al lang bestaande oproep tot een nationaal abortusverbod opgegeven En de taal verwijderd die zegt dat het huwelijk “tussen één man en één vrouw is, en de basis vormt voor een vrije samenleving.”

De partij die ik kende en liefhad zou nooit de overspelige, kinderachtige, gewoonlijk liegende en strafrechtelijk veroordeelde Donald Trump als kandidaat hebben gekozen. Evangelische leiders riepen Clinton terecht uit vanwege zijn seksschandaal met Monica Lewinsky en zijn leugens daarover. Het is verbazingwekkend om te zien hoe dezelfde leiders de vele seksschandalen van Trump negeren en negeren dat hij door de rechtbank aansprakelijk is gesteld voor het seksueel misbruiken van een vrouw.

Het is misselijkmakend om mensen te zien die zeggen dat ze dezelfde Bijbel lezen en geloven. Ik weiger niet alleen Trump aan de kaak te stellen, maar steun zijn kandidatuur ook.

Of het nu goed of slecht is, ik ben een man die mijn overtuigingen stemt. Traditioneel heb ik gestemd op basis van sociale kwesties en heb ik al het andere in Gods handen gelegd. Omdat ik nu een paria ben van de politieke partij wat betreft de twee grote sociale kwesties die ik altijd heb gebruikt als leidraad voor mijn stembeslissingen, word ik gedwongen mijn stemcriteria te veranderen. Ik kan niet stemmen op een partij die mijn sociale overtuigingen hooghoudt. Omdat dat ook niet het geval is. Ik moet dus stemmen op basis van het karakter van de kandidaten. Harris binnenkomen.

Als predikant heb ik ruim vier decennia lang mensen moeten aannemen voor verschillende functies. Niet alleen andere ministers, maar ook CPA's, adviseurs, communicatiespecialisten, aannemers, ingenieurs, advocaten en zelfs bewaarders. Als Harris' cv op mijn bureau zou verschijnen en ik haar zou kunnen interviewen zonder ook maar iets van haar politieke opvattingen af ​​te weten, zou ik haar meteen aannemen. Waarom? Omdat ze op papier een persoon vertegenwoordigt met een goed karakter en iemand die te vertrouwen is. In tegenstelling tot de overspelige, tweemaal gescheiden Trumpze is getrouwd met haar eerste en enige echtgenoot, en zij heeft de rol van moeder gracieus omarmd aan zijn kinderen. Een product van een bescheiden beginze heeft iets van zichzelf gemaakt. Zij maakte als kind kennis met de kerk En is in de kerk gebleven als volwassene. Ze presenteert zichzelf als een integere vrouw en leidt met liefde. Daarmee bedoel ik dat ze een zachte en gastvrije geest heeft.

Oh, en ze kan slagen voor een antecedentenonderzoek.

Als we een leider willen kiezen voor de komende vier jaar, denk ik dat het van cruciaal belang is dat we iemand kiezen die de moeite waard is om te volgen. Uit een onderzoek uit mei 2020, uitgevoerd door ABC News, kwamen “minstens 54 strafzaken naar voren waarin Trump werd ingeroepen in direct verband met gewelddadige handelingenbedreigingen met geweld of beschuldigingen van mishandeling.” De personen die verantwoordelijk waren voor deze daden waren overwegend blanke mannen, en hun slachtoffers kwamen uit meerdere minderheidsgroepen. In dat rapport van mei 2020 zei ABC News dat het “geen enkele strafzaak kon vinden die was ingediend bij de federale of staatsrechtbank waar een daad van geweld of bedreiging werd gepleegd in naam van president Barack Obama of president George W. Bush.”

Maar die 54 gevallen zijn niets vergeleken met wat er een paar maanden later kwam. Op 6 januari 2021, toen Trump sprak in de Ellipse en de aftrap gaf voor wat hij beledigend een ‘dag van de liefde’ noemt in het Amerikaanse Capitool. Maar we zagen allemaal 6 januari voor wat het was: een dag vol chaos, geweld en onrust. Niemand kan redelijkerwijs geloven dat een president Harris (expliciet of impliciet) haar aanhangers tot geweld zou aanzetten.

Ondanks alles wat we weten over Trump – zijn talrijke overspelige zaken, zijn meervoudige veroordelingen voor misdrijven, zijn racistische uithalen, zijn gewelddadige retoriek, zijn herhaalde leugens, het feit dat hij in geen enkel opzicht op Christus of Zijn kerk lijkt – zijn er mensen die evangelicals waarschuwen om de geloofsgemeenschap niet in de steek te laten. “partij van hun geloof” voor een Democraat. Er staat een tekst in het zevende hoofdstuk van Matteüs waarin staat dat een boom die geen goede vruchten draagt, moet worden omgehakt en in het vuur moet worden gegooid. Dat is hoe ik denk dat evangelicals de huidige Republikeinse Partij moeten behandelen.

Ik maak er een punt van om andere evangelicals te vertellen dat ze moeten stemmen hoe ze maar willen. Maar ik denk over mijn stem op dezelfde manier als over een aanwervingsbeslissing. En onder geen beding zou ik ooit Donald Trump aannemen.





Source link