Veel afleidingen in dit leven kunnen iemand van zijn ware pad afhouden. Zelfs terwijl ik deze woorden samenvoeg, denk ik aan alles wat niets met mijn schrijven te maken heeft. Ik denk na over mijn carrière en moet werk vinden dat ervoor zorgt dat ik niet voortdurend te weinig werk heb. Ik merk dat ik rondkijk in de coffeeshop waar ik schrijf. Ik kijk naar andere mensen die praten. Ik vraag me af over hun leven, en waarom zij iets lijken te hebben bedacht dat ik niet heb. Soms gaan mijn gedachten terug naar mijn geschiedenis van het nemen van historisch slechte beslissingen. Ik denk aan mijn rekeningen, mijn kinderen, vroegere partners, mijn familie en alle manieren waarop ik over het algemeen medelijden met mezelf heb. Ondertussen moet er goed werk worden verricht. Naar mijn mening moet Gods werk gedaan worden, maar toch houden de afleidingen en verleidingen van deze wereld mij ver weg van de bediening en leringen van God. Jezus Christus.
Terwijl ik nadenk over de verleidingen in mijn eigen leven, besef ik dat het huidige leiderschap van de evangelische kerk in Amerika – wat mijn eigen religieuze achtergrond is – is ten prooi gevallen aan de verleidingen die het land biedt Donald Trump. Deze verleidingen lijken griezelig veel op de verleidingen die de duivel Jezus in de woestijn aanbood, voordat Jezus met zijn bediening begon.
Voor degenen onder u die dit verhaal niet kennen, dat het beroemdst wordt verteld in de Evangelie van LucasJezus gaat de woestijn in om 40 dagen te vasten en zich voor te bereiden op zijn werk. Op dit moment komt Satan naar hem toe en biedt dezelfde drie verleidingen aan, tenminste zoals christenen het begrijpen, die iedereen van hun ware pad kunnen afbrengen. Het zijn dezelfde verleidingen die Trump heeft aangeboden aan de evangelische beweging, met het verschil dat de evangelische beweging ervoor heeft gekozen Trump te volgen terwijl hij hen wegleidt van God en dichter bij het pad dat de duivel zelf heeft uitgestippeld.
De eerste verleiding was het aanbod om stenen in brood te veranderen. Jezus zou tegen die tijd uitgehongerd zijn geweest, maar zijn beroemde antwoord was dat de mens niet alleen van brood leeft. Ik moet toegeven dat de gedachte aan meer geld – meer brood, zowel letterlijk als figuurlijk – voor mij net zo krachtig is als voor ieder ander. Ik wil meer voor mijn dochters zorgen, en elke keer als ik ze moet uitleggen waarom ik iets niet kan betalen, breekt dat mijn hart. Toch begrijp ik ook dat geld het potentieel heeft om mij op een gevaarlijk pad te brengen, weg van mijn ware roeping als leraar en raadgever.
Trump heeft de evangelische kerk veel brood aangeboden, en de mogelijkheid om te leven zoals hij dat doet. Er zijn uitnodigingen voor Mar-a-Lago, reizen met het Trump-vliegtuig, belastingvoordelen voor de rijken en, op grotere schaal, een economie die is opgebouwd ten behoeve van de rijkste mensen in onze samenleving, waaronder prominente evangelische predikanten. Op elk gebied van het leven, wanneer geld het einddoel wordt, wordt de gemeenschap ondermijnd, lijdt de kunst en wordt de waarheid verdraaid. De kerk is niet anders. Evangelische leiders zijn overigens doodsbang voor deze boodschap. Ze verwikkelen zich in theologische knopen en leren en prediken dat het oké is om zowel miljonair als bedienaar van het evangelie van Christus te zijn.
Ik weet niet of dat zo is of niet, maar ik weet wel dat er een specifieke boodschap in het evangelie staat over de verleiding van hebzucht, en ik weet dat verleiding de leringen van Jezus Christus kan ondermijnen. Op de een of andere manier zijn voor veel evangelische christenen het betalen van een behoorlijk loon aan de arbeidersklasse, het bieden van kansen aan de kansarmen en het verwelkomen van buitenlanders slechte dingen geworden, en is het verstrekken van belastingvoordelen aan miljardairs een fundament van het christelijk geloof geworden. Trump heeft evangelische leiders vrijwel onbeperkte zakken contant geld aangeboden, en die leiders zullen er alles aan doen om het in handen te krijgen.
De tweede verleiding van de duivel is het bieden van bescherming en veiligheid. In het evangelie spoort hij Jezus aan om van het dak van de tempel te springen; als hij werkelijk de zoon van God is, zal zijn vader hem zeker beschermen. Jezus antwoordt dat we de Heer God niet op de proef moeten stellen. Dit is een interessante verleiding die we vaak tegenkomen in het leven. Het verlangen naar comfort, veiligheid en bescherming is bijna universeel. In mijn carrière heb ik bijvoorbeeld enorm verlangd naar baanbescherming, maar die is nooit gegarandeerd als je de waarheid wilt vertellen. Diplomatie was nooit mijn sterkste punt en mijn werkzame leven was een worsteling. Ik wou dat het niet zo was, maar in de loop van de tijd heeft het mij geleerd dat veiligheid soms belangrijker wordt voor mensen dan hun eigen integriteit.
Ik zie dat in de evangelische steun van Donald Trump. Zijn aanbod van bescherming is duidelijk, en iets waar hij voortdurend over praat. Hij belooft de christenen te beschermen tegen de kwade krachten van het liberalisme. Links komt jullie wapens halen, vertelt hij hen. Ze zullen je vervolgen vanwege je christelijke geloof. Uw kinderen lopen het gevaar bekeerd te worden door de ‘wakkere’ menigte op universiteitscampussen, op televisie en in de grote steden. Wees nooit bang, gelovige christenen, Donald Trump zal jullie veilig houden.
Trump belooft christenen te beschermen tegen de kwade krachten van het liberalisme. Links komt jullie wapens halen, vertelt hij hen. Ze zullen je vervolgen vanwege je christelijke geloof. Uw kinderen lopen het gevaar bekeerd te worden door de ‘wakkere’ menigte.
Het probleem met deze boodschap – afgezien van het feit dat deze van de duivel komt – is dat er geen belofte van veiligheid was voor degenen die ervoor kozen de leringen van Jezus Christus te volgen. Het is inderdaad de volger die zijn eigen veiligheid op het spel zet door ervoor te kiezen zijn vijanden lief te hebben, de zieken te genezen, de armen te dienen en degenen lief te hebben die verstoten, gevangengezet of machteloos zijn. Dat is onder geen enkele omstandigheid lastig, maar zeker voor iemand die thuis op de bank zit en alleen geïnteresseerd is in de rechten van mensen die het met hem eens zijn en denken zoals zij.
Het zou duidelijk moeten zijn dat Jezus Christus geen veilig leven, een beschermd leven of een comfortabel leven leidde. Beloften van bescherming en veiligheid zouden hem uit zijn koers hebben gehaald, net zoals de verleidingen van Trump het evangelische leiderschap hebben weggeleid van wat hun ware missie zou moeten zijn.
De laatste verleiding die door de duivel en door Trump wordt aangeboden, is de meest voor de hand liggende. De duivel biedt Jezus macht over de hele wereld aan, en het enige wat hij hoeft te doen is knielen voor Satan en zich onderwerpen aan zijn gezag. Ik heb het gevoel dat ik hier nauwelijks iets hoef te schrijven – de waarheid hiervan is luider dan alles wat ik onder woorden kan brengen. Mensen steunen politici meestal op basis van wat zij zien als hun eigenbelang. Ik ben niet anders. Mijn strijd voor de arbeidersklasse en voor de eerste generatie studenten met wie ik heb gewerkt en die ik heb gesteund, vormt de kern van mijn politiek. Ik ben niet op zoek naar macht als zodanig, maar ik wil zeker meer en betere kansen voor de bevolking waarvan ik houd. Het idee om persoonlijke macht en grotere invloed te verwerven is een natuurlijke verleiding, maar nogmaals, dat zou mij weer kunnen afhouden van mijn ware roeping aan de frontlinie van dit werk.
Wil je een dagelijkse samenvatting van al het nieuws en commentaar dat Salon te bieden heeft? Schrijf u in voor onze ochtendnieuwsbriefSpoedcursus.
Macht corrumpeert, zoals zeker het geval is in het geval van de evangelische steun aan Donald Trump. Pastoor Robert Jeffres is zeker niet het enige voorbeeld, maar niemand belichaamt de verderfelijke kracht van deze verleiding beter dan hij. Die man houdt van de macht van het Witte Huis en de macht die Trump hem heeft gegeven. Jeffress zal elke theologische verklaring bedenken die hij nodig heeft in zijn pogingen om Trump terug te sturen naar het Witte Huis.
Ik luister vaak naar Jeffres op de radio. Hij is een goede spreker, ongeveer net zo goed als maar mogelijk is op evangelisch gebied. Hij vertelt graag hoe hij zichzelf de Oval Office binnen wist te praten toen hij als tiener op schoolreisje naar Washington was. Het is misschien een leerzamere gelijkenis dan hij beseft, omdat Jeffress er sindsdien alles aan heeft gedaan om naar dat kantoor terug te keren. Het enige dat hij in feite hoefde te doen, was zich onderwerpen aan het gezag van Donald Trump. Deze verleiding, de corrumperende kracht van macht, kan een gelovig persoon ervan weerhouden de mensen te steunen die hij beweert te helpen. Als deze ministers eenmaal van dat soort macht hebben geproefd, lijkt het op een verslaving. Niets anders kan hen tevreden stellen.
De evangelische kerk in Amerika heeft zich aan Donald Trump onderworpen – en is steeds verder verwijderd van een man die de armen diende, de zieken genas, zijn buren liefhad en zijn volgelingen leerde hetzelfde te doen.
Mijn recente baan was als kapelaan in een hospice, waarbij ik stervende mensen en hun families diende. Het is een baan die je op een heel diep niveau bijblijft. Elke dag word ik geconfronteerd met gezinnen die afscheid proberen te nemen van een dierbare, en met mensen die afscheid proberen te nemen van het leven. Dit is niet altijd een vreedzame transitie, ongeacht wat velen van ons graag zouden willen geloven. Er is soms sprake van grote angst, controleverlies en woede.
Wat ik heb geleerd is een grote maar simpele waarheid: de dood komt voor ons allemaal, hoe dan ook. Mensen met een geloof, succesvolle mensen, mensen die hebben gefaald, mensen die geloven dat ze alles goed hebben gedaan en mensen die bijna alles verkeerd hebben gedaan. Hun leven vóór de laatste fase doet er nauwelijks toe, en die laatste dagen zijn vaak moeilijk en verdrietig. Het comfort van deze wereld heeft hen verlaten. Macht, veiligheid en geld zijn allemaal verdwenen en blijken uiteindelijk lege bezigheden te zijn. Die dingen – de verleidingen van Trump en de duivel – hebben de neiging iemand van zijn ware pad af te houden, waardoor zijn relaties, zijn carrière, zijn gezinsleven, zijn kunst of zijn schrijven, zijn politiek en zijn geloof worden verstoord.
Ik ben tot de onontkoombare conclusie gekomen dat de leringen van Christus en de leringen van de evangelische kerk in Amerika in tegengestelde richtingen gaan. De evangelische kerk nadert de duivel. Het heeft zich aan Donald Trump onderworpen en is steeds verder verwijderd geraakt van een man die de armen diende, de zieken genas, zijn buren liefhad en zijn volgelingen leerde hetzelfde te doen. Evangelische leiders luisteren niet meer naar Christus. Er is slechts één ander alternatief.
Lees meer
van Nathaniel Manderson over het Amerikaanse geloof
