Het is nooit gemakkelijk geweest om de grens te bepalen tussen het te serieus en niet serieus genoeg nemen van Donald Trump. Soms zijn zijn tirades gewoon dat Trump Trump is. Andere keren worden ze angstaanjagend reëel.
Nu de uitkomst van de verkiezingen van volgende week onzeker is, is het van cruciaal belang om te bepalen wat Trump werkelijk zal doen als hij president wordt. Dat betekent dat we zowel de voorstellen moeten overwegen die hij en de mensen om hem heen daadwerkelijk hebben doordacht als de halfbakken ideeën die hij opzij gooit. Dit laatste moet worden opgenomen omdat hij in een nieuwe regering-Trump omringd zal zijn door sycofanten die bezig zijn met het ontmantelen van de vangrails die ons systeem zo lang hebben beschermd tegen het grillige gebruik van de presidentiële macht. Zelfs zijn meest belachelijke en gevaarlijke voorstellen zouden in een of andere vorm hun weg naar de wet kunnen vinden.
Een prijspiek zou zich kunnen voordoen nog voordat de tarieven van Trump van kracht worden.
Net zoals Trump vandaag de dag nog haatdragender en grilliger is dan in de afgelopen jaren, zijn zijn economische plannen nog ondoordachter geworden. En degene waar hij het meest om geeft – degene die hij het hardst zou willen implementeren – zijn het gevaarlijkst. Zijn grootste aanhangers van miljardairs, inclusief Elon Muskwaarschuwen al voor de komende “ontberingen”.
Bovenaan de lijst staat zijn plan voor algemene tarieven op buitenlandse goederen. Dit zijn geen gerichte tarieven om bepaalde binnenlandse industrieën te stimuleren, zoals gebruikelijk in onze geschiedenis, maar enorme tarieven alles wij importeren. “Voor mij zijn tarieven het mooiste woord ter wereld in het woordenboek. Het is mijn favoriete woord,” zegt hij. Op verschillende momenten heeft hij tarieven van 10% of 20% voorgesteld op alle importproducten, en een tarief van 60% op alle goederen uit China.
Trump beweert, met zijn doorgaans slechte kennis van de fundamentele economie, dat “buitenlandse landen” deze tarieven betalen. In feite worden de tarieven betaald door Amerikaanse consumenten en importeurs – en laatstgenoemden berekenen de kosten meestal door aan de consumenten. Zelfs Cantor Fitzgerald CEO Howard Lutnick, de covoorzitter van het transitieteam van Trump, toegelaten op CNBC dat tarieven de prijzen zullen verhogen.
Dus hoeveel zouden we betalen? De VS belangrijkruim 3 biljoen dollar verdiend aan goederen in 2023. Een tarief van 10% of 20% betekent honderden miljarden dollars aan hogere kosten voor de Amerikanen. Een analyse door het Yale Budget Lab geschat dat het tariefbeleid van Trump elk Amerikaans huishouden ergens tussen de $1.900 en $7.600 per jaar zou kosten. En andere landen zouden onvermijdelijk met hun eigen tarieven op de algemene tarieven van Trump reageren. Dat zou een mondiale handelsoorlog ontketenen die de Amerikaanse export zou verpletteren, wat tot enorm banenverlies zou leiden.
Een prijspiek zou zich kunnen voordoen nog voordat de tarieven van Trump van kracht worden. De Dat meldt Washington Post dat in het hele land “bedrijven die afhankelijk zijn van buitenlandse leveranciers zich voorbereiden om de prijzen te verhogen als reactie op de enorme importtarieven die voormalig president Donald Trump belooft als hij de verkiezingen wint.”
Dan is er de massadeportatie die Trump nauw aan het hart ligt. Bovenop de bijna onberekenbare menselijke kosten, a rapport van de Amerikaanse Immigratieraad schat dat massale deportaties het bbp van het land met minstens 4,2% zouden doen krimpen – een klap die gelijk is aan wat het land heeft geleden tijdens de Grote Recessie.
Trump wil ook de belastingverlaging die hij in 2017 heeft ondertekend verlengen. Omdat het een Republikeins plan was, gaf het de meeste voordelen aan bedrijven en de rijken, en zij zijn degenen die het meeste zouden profiteren van een verlenging ervan. Volgens het Penn Wharton-budgetmodelzouden degenen die tot de top 0,1% van de verdieners behoren, alleen al in het eerste jaar van de beleidswijzigingen van Trump gemiddeld 376.910 dollar verdienen.
Het radicale karakter van de economische plannen van Trump is vooral verbijsterend gezien hoe goed de Amerikaanse economie het momenteel doet.
Bijna elk economisch beleid dat Trump voorstelt zou in het beste geval weinig betekenen voor de midden- en arbeidersklasse, en in het slechtste geval hen regelrecht schade berokkenen. Om een voorbeeld te nemen: een willekeurig voorbeeld suggesties Trump heeft ervoor gezorgd dat de rente op autoverzekeringen fiscaal aftrekbaar is. Maar dat zou u alleen ten goede komen als u uw inhoudingen al specificeert, en slechts 10% van de belastingbetalers specificeert, waarvan de meesten rijker zijn. De rest van ons neemt de standaardaftrek, die aanzienlijk is verhoogd in de belastingverlaging van 2017 die Trump wil verlengen.
Het radicale karakter van de economische plannen van Trump is vooral verbijsterend gezien hoe goed de Amerikaanse economie het momenteel doet. Ons herstel van de pandemie heeft ons gemaakt tot wat The Economist – bepaald geen bastion van liberale belangenbehartiging – oproepen “de afgunst van de wereld.” Het Amerikaanse bbp groeide met 2,8% op jaarbasis in het derde kwartaal, gedreven door sterke consumentenbestedingen. De recessie velen geloofde dat dit onvermijdelijk was nog maar twee jaar geleden heeft zich nooit voorgedaan. De werkloosheid is laag. De inflatie is bereikt dieptepunten in drie jaarwaarmee de Fed de doelstelling van 2% van de rente nadert. De economie heeft toegevoegd meer dan 16 miljoen banen sinds het aantreden van president Joe Biden, een record voor één presidentiële ambtstermijn.
Amerikanen worden nog steeds geconfronteerd met fundamentele economische problemen – maar Trump zou er bijna niets aan doen. Zijn idee voor het betaalbaarheidsprobleem van woningen is om wat federale grond aan ontwikkelaars te verkopen, ook al is het huisvestingsprobleem niet zo dat ontwikkelaars geen lege stukken grond kunnen vinden om op te bouwen. Hij wil nog steeds demvoor Obamacarewaardoor miljoenen hun gezondheidszorgplannen kwijt zouden raken. A oude vijandj van de vakbonden zou hij het vermogen van de Amerikanen om collectief te onderhandelen over betere lonen en voordelen verpletteren.
Dat gaat niet eens over de manier waarop Trump graag een programma van vriendjeskapitalisme wil implementeren, waarbij hij bedrijven straft die hem mishagen en degenen beloont die hem hulde brengen. De miljardairs die het dichtst bij hem staan, omarmen de ergste van zijn plannen – of staan te popelen om nog verder te gaan.
“Wanneer was Amerika groot?” vroeg Lutnick aan het publiek tijdens Trumps bijeenkomst in Madison Square Garden zondag. “Rond de eeuwwisseling… hadden we geen inkomstenbelasting. En het enige dat we hadden waren tarieven.” Troef heeft voorgesteld Musk te benoemen om leiding te geven aan een ‘overheidsefficiëntiecommissie’. Musk zegt dat hij zich zal richten op 2 biljoen dollar aan bezuinigingen, waarvan hij zelfs erkent dat dit “tijdelijke ontberingen met zich mee zal brengen.” Deze moguls zijn bereid de rest van ons te laten lijden onder het grijpen van de controle over de economie voor hun eigen grillen.
Trump heeft in zijn eerste ambtstermijn economische fouten gemaakt – de handelsoorlog die hij begon was rampzalig voor de boeren, en voor de rest van ons moest hen redden voor een bedrag van meer dan 60 miljard dollar – en het succes dat hij had behaald, kwam vooral voort uit het gewoon met rust laten. Dat is zeker niet het plan voor zijn volgende termijn. Als hij zijn zin krijgt, zullen we te maken krijgen met een nieuwe uitbarsting van inflatie, meer economische onzekerheid en een systeem waarin of je beloond of gestraft wordt, gebaseerd is op de vraag of je knielt voor Trump.
Het goede nieuws is dat kiezers het misschien merken. Recente peilingen hebben aangetoond dat kiezers nu ongeveer net zo waarschijnlijk zullen zeggen dat ze Kamala Harris vertrouwen als Trump op het gebied van de economie, waardoor een voorsprong die hij gedurende het grootste deel van de campagne had gehad, wordt uitgewist. Misschien kijken genoeg mensen naar wat Trump wil doen, zodat hij daar nooit de kans voor krijgt.
