De reactie van Groot-Brittannië op het Russische ’spionageschip‘ is een spel van politieke boodschappen – voorlopig | Defensiebeleid

Onderzeeërs opereren normaal gesproken in het geheim en liggen op de loer in de diepte. Dus toen de Britse minister van Defensie, John Healey, toestemming gaf voor een aanvalsonderzeeër van de Royal Navy Astute-klasse om dicht bij het Russische ‘spionageschip’ Yantar ten zuiden van Cornwall aan de oppervlakte te komen in novemberhet was ongebruikelijk genoeg.

Wat echter nog opmerkelijker was, was dat de minister doorging Dat meldt het Lagerhuis woensdag wat hij had gedaan. Het werd, zo zei Healey, uitgevoerd “strikt als afschrikmiddel”, net als zijn besluit om het Kremlin te beschuldigen van het bespioneren van de locatie van onderzeese communicatie- en elektriciteitskabels die Groot-Brittannië met de wereld verbinden.

Het afspeuren van de zeebodem naar infrastructuur is niets nieuws – en door hun diepte en afstand zijn kabels moeilijk te beschermen. Aan het begin van de Eerste Wereldoorlog sneed Groot-Brittannië verschillende Duitse draadloze kabels door, waardoor Berlijn zijn communicatie moest laten verlopen via verbindingen die Londen gemakkelijk kon onderscheppen. Meer recentelijk, in juni 2018, werd de Yantar gevolgd door de Britse torpedobootjager HMS Diamond terwijl hij door het Kanaal voer.

Wat vandaag de dag anders is, is het verslechterende veiligheidsklimaat tussen het Westen en Rusland en China golf van incidenten in de Oostzee die een overhaaste militaire herbeoordeling en een nieuwe veiligheidsinspanning in heel Noord-Europa hebben afgedwongen.

Het doorsnijden en beschadigen van onderzeese verbindingen, met name glasvezel-internetkabels die soms niet veel dikker zijn dan een tuinslang, is relatief eenvoudig – en gemakkelijk te verbergen en te verbergen. Door rond te hangen in de Britse wateren, zoals de Yantar in november deed, demonstreert het dat Moskou graag de dreiging wil vergroten.

Op eerste kerstdag vertrok de Eagle S, een olietanker geregistreerd op de Pacifische Cookeilanden, zijn anker gesleept ongeveer 60 mijl aan de Oostzee, waarbij uiteindelijk een stroomkabel en vier datakabels tussen Finland en Estland beschadigd raakten. Hoewel de tanker dat wel is geweest door Finland in beslag genomenHet is onduidelijk of het incident opzettelijk of per ongeluk was.

In november stopten twee internetkabels – de ene die Zweden met Litouwen verbond, de andere van Finland met Duitsland – met een dag van elkaar niet meer. Ze raakten beschadigd op een punt waar ze elkaar kruisten, een oppervlakte van slechts 10 vierkante meter, en er werden vermoedens geuit wegens schade veroorzaakt door een Chinees schip, de Yi Peng 3, dat was vertrokken vanuit de Russische Baltische haven Ust-Luga.

De Chinese autoriteiten leiden een onderzoek naar het incident, terwijl Zweden klaagde de aanklagers mochten niet aan boord van het schip gaan en onderzoek doen terwijl het schip een maand in de Oostzee verbleef. De Yi Peng 3 is sindsdien naar het westen gevaren en het incident wordt nog steeds onderzocht, te midden van vermoedens – ontkend door Moskou – dat Rusland achter het incident zat, vermoedelijk sabotage.

Begin januari kondigde Groot-Brittannië operatie Nordic Warden aan, in samenwerking met de Scandinavische en Baltische staten. Het zal verdachte koopvaardijschepen monitoren in 22 delen van het Kanaal, het Kattegat tussen Denemarken en Zweden, en de Noord- en Baltische Zee, en kunstmatige intelligentie gebruiken om doelschepen te identificeren, waarbij de deelnemende landen worden gecoördineerd als er verdachte activiteiten worden gedetecteerd.

Als we de activiteit van de Yantar mogen geloven, Rusland is tot nu toe nog niet helemaal uitgesteld. Eerder deze week voer het schip, officieel een onderzoeksschip, gedurende een periode van twee dagen door het Kanaal van west naar oost, wat Healey ertoe aanzette naar buiten te treden en details over het incident in november bekend te maken. Deze keer bleef de Yantar echter niet in de Britse wateren rondhangen.

Op dit moment is het een spel van politieke boodschappen. Soortgelijke onderzeebootdiplomatie vond afgelopen zomer plaats de VS doken de USS Tennessee opeen zelden geziene onderzeeër met nucleaire ballistische raketten uit de Ohio-klasse, in juni in de Noorse zee. Dat was een reactie op het feit dat Rusland de nucleair aangedreven kruisraketonderzeeër Kazan naar Cuba stuurde.

Jonathan Bentham, een analist bij de denktank van het Internationaal Instituut voor Strategische Studiesbeschrijft het opduiken van de HMS Astute in november als “een beetje een flex” – onderdeel van een poging om de Royal Navy assertiever te krijgen (met name een paar dagen nadat Donald Trump aantrad). “Militairen geven doorgaans geen commentaar op operaties van onderzeeërs, dus het feit dat (Healey) dat wel deed, duidt op een toename van de retoriek (tussen Londen en Moskou)”, zegt Bentham.

Wat minder duidelijk is, is of het effectief zal zijn, aangezien Rusland het Westen kosten wil opleggen voor het steunen van Oekraïne. De test zal de komende weken plaatsvinden in de Oostzee, of elders op zee – en of een andere kwetsbare kabel of pijpleiding onder duistere omstandigheden wordt beschadigd. “Ik denk niet dat we dichtbij een oorlog met Rusland zijn, maar de grenzen vervagen”, zegt Bentham. “Het is een precaire situatie.”