Winnen is de enige ijzersterke manier om de boodschap in het voetbal onder controle te houden. Dus na Ruben Amorim’s recente verschillende retorische verkeerde afslagen is deze extra tijd, zesde overwinning van een geblokte 16-game Manchester United heerschappij nodig was.
Na 88 minuten leek het nog ver weg toen Harry Maguire een kopbal miste, Cyriel Dessers binnensloop en hij met zelfvertrouwen gelijk maakte.
Maar vervolgens pakte de late treffer van Bruno Fernandes de punten, zijn winnaar volgde na de vreemde, achterbakse stoot van Jack Butland voor een eigen doelpunt-opener die de nummer 1 nog lang zal achtervolgen.
Toch was United opnieuw een gedempt stel en het op de tweede plaats geplaatste team van Schotland (13 punten achter Celtic) had moeten vertrekken met een beroemd gelijkspel tegen het record van 20 keer kampioen van Engeland.
De mannen van Amorim blijven ongeslagen in de competitie en bevinden zich in een uitstekende positie om zich automatisch te kwalificeren, maar zijn gigantische taak blijft bestaan. De Portugese ploeg is achterin kwetsbaar, mist stuwkracht en patronen op het middenveld en de aanval is fantoomachtig.
We zullen ze vervolgens op zondag in Fulham zien voor de aftrap om 19.00 uur, waar de mannen van Marco Silva al deze breuklijnen mogen blootleggen.
Een herhaaldelijk onverstandig aanbod van Amorim is hoe nerveus zijn spelers hier hebben opgetreden. Dit moest als zoete muziek in de oren van de Rangers klinken, die al snel profiteerden van het harde bewijs hiervan.
Bij een eerste start in Europa voor United (en slechts een derde voor de club) flapperde Toby Collyer op het middenveld, verloor balbezit, Hamza Igamane rende naar voren en het doelpunt van Altay Bayindir werd bedreigd door Ridvan Yilmaz. Bij andere nederlagen van United koelde Matthijs de Ligt de bal meteen uit en later regelrecht naar een blauw shirt, en toen Yilmaz de voorzet van James Tavernier volleyde, was de redding van Bayindir scherper dan zijn teamgenoten lieten zien.
Speculatieve schoten van Alejandro Garnacho en Bruno Fernandes en een machteloze hoekschop van Amad Diallo vanaf de rechterkant waren het ‚beste‘ aanbod van United totdat een gladde Joshua Zirkzee controle en spin en zwerven langs de linkerkant. Plotseling werden de Rangers omgedraaid, maar toen de nr. 9 overstak, kwam er geen collega binnen om dit op te vangen.
Via dezelfde route (links van United) kwamen de Schotten voor de tweede keer uit elkaar, via Diogo Dalot, een poging van Garnacho werd afgebogen en de volgende hoekschop van Diallo zorgde voor de opener – althans dat dachten de mannen van Amorim.
De Ligt stond op en ging naar huis, maar scheidsrechter Erik Lambrechts oordeelde – hardvochtig – dat hij Robin Pröpper had geveld, zodat de wedstrijd gelijk opging.
Een vriendelijke analyse van United zou zeggen dat ze geduldig waren en hun vijand maten als onderdeel van een truc om ze op een geschikt moment te ontmantelen. Een minder welwillende zou wijzen op een gebrek aan tempo, flair en iedereen – met uitzondering van Diallo, in flitsen – die in staat is het spel naar de kant van de thuisploeg te wurmen.
Dat was totdat een sluwe Fernandes-shimmy die de bezoekende achterhoede op het verkeerde been zette, werd gevolgd door een pass waardoor Diallo sprong en zijn poging ervoor zorgde dat Jack Butland redde. Hier een zeldzame kans voor de Verenigde gemeente om hun stembanden te strekken.
na nieuwsbriefpromotie
De ruim 3.000 spelers aan de uitkant hadden veel meer te juichen – zoals toen Tavernier, hun aanvoerder, achtereenvolgens in twee bochten vluchtte, wat Bayindir en zijn verdediging op de proef stelde.
Aan de andere kant zorgde een zeldzaam Lisandro Martínez-vuur op doel ervoor dat Butland de lucht in vloog en wegtikte. Het eiste een corner op. De prestatie van Diallo leverde opnieuw niets op, wat in microkosmos het verhaal was van de eerste helft van United, en dus gingen de spelers op pad voor de pauze en moest Amorim op de een of andere manier wat fantasie injecteren, een X-factor in een eenheid die lauw bleek te zijn. nog maar eens.
Een Dalot-hoef van dichtbij de middencirkel die uitging voor een hoek was een tweede halve gordijnverhoger die weinig hoop op een verbetering van de kwaliteit wekte. Rangers hebben de Portugezen hier niet voor gestraft, en Bailey Rice, een van de twee wissels van Philippe Clement, ook niet toen hij hoog schoot toen hij enkele seconden later binnenkwam.
Harry Maguire was de wisselspeler van Amorim – voor De Ligt – voor de tweede 45 en een eerste daad was het binnendringen van Rangers‘ gebied voor een hoekschop van Christian Eriksen en getuige zijn van de ongelukkige vuist van Butland naar achteren en binnen, die United op voorsprong zette.
Degenen in rode shirts renden naar de Deen om hem te feliciteren met een dreigende parabool, terwijl Butland een portret van schaamte was. Amorim begroette het doelpunt met de verwijdering van Yoro voor Tyrell Malacia.
Om dit te doen, was de slimste manier om diep in het laatste derde deel van de vijand te opereren. Dat deden ze voor een passage, en toen een vrije trap van Eriksen vanaf de linkerkant op Maguire’s hoofd viel, had hij Butland van dichtbij moeten verslaan, maar de bal stuiterde naast.
Om United sterker te maken introduceerde Amorim Manuel Ugarte en Kobbie Mainoo – voor Eriksen en Collyer – maar toen kwam Dessers aan de finish voordat Fernandes de klap kreeg.
Source link
