Dit is het zieke, sadistische slotargument van Donald Trump in de laatste dagen van zijn derde presidentskandidaat: een bedreiging tegen de vrouwen van Amerika.
Bij een betoging Woensdagavond stond Trump erop dat hij vrouwen zou ‘beschermen’ – tegen hun wil. Of ze het nu leuk vinden of niet. Omdat hij de president is.
Mijn mensen vertelden me ongeveer vier weken geleden dat ik zou zeggen: “Nee, ik wil de mensen beschermen, ik wil de vrouwen van ons land beschermen. Ik wil de vrouwen beschermen.”
“Meneer, zeg dat alstublieft niet.”
„Waarom?“
Ze zeiden: „Wij denken dat het… wij vinden het erg ongepast dat u dat zegt.“
Ik zeg: “Waarom? Ik ben voorzitter. Ik wil de vrouwen van ons land beschermen.”
Ze zeiden: “Meneer, ik denk gewoon dat het ongepast is dat u dat zegt.” Ik betaal deze jongens veel geld, kun je het geloven?
Ik zei: 'Wel, ik ga het doen, of de vrouwen het nu leuk vinden of niet. Ik ga ze beschermen.”
Als dat maar al te bekend klinkt – die dreiging om zichzelf aan vrouwen op te dringen omdat hij de macht heeft en kan doen wat hij wil – zou dat ook moeten gebeuren.
Omdat het veel lijkt op Trump in de beruchte ‘Access Hollywood’-tape die in de publieke belangstelling kwam bijna precies acht jaar geleden:
Weet je, ik voel me automatisch aangetrokken tot schoonheid… Ik begin ze gewoon te kussen. Het is als een magneet. Gewoon kussen. Ik wacht niet eens. En als je een ster bent, laten ze je dat doen. Je kunt alles doen. … Pak ze bij het poesje. Je kunt alles doen.
Het was de tape die op dat moment een einde had moeten maken aan de carrière van Trump. Maar dat gebeurde niet. Duizend momenten sindsdien had dat een einde aan zijn carrière moeten maken, maar dat is niet gebeurd.
En hier staan we opnieuw aan de vooravond van een presidentsverkiezing waarin dit land gevaarlijk en angstaanjagend verdeeld is over de vraag of deze man teruggestuurd moet worden naar het Witte Huis.
In 2016 hoorden we hem lachen over het seksueel misbruiken van vrouwen. En door de jaren heen tientallen vrouwen hebben hem beschuldigd van ze te kussen, te betasten, vast te pakken – allemaal zonder hun toestemming en tegen hun wil.
De beschuldigingen gaan tientallen jaren terug. Uit alle lagen van de bevolking, uit alle stadia van zijn carrière. In het openbaar, privé, in een vliegtuig, in een kleedkamer.
In 2023, een jury achtte hem aansprakelijk wegens seksueel misbruik. Die juryleden luisterden naar adviescolumnist E. Jean Carroll die haar verhaal vertelde over Trump die haar in 1996 in een kleedkamer aanviel, en ze geloofden haar, en ze beloonden haar $ 5 miljoen vanwege wat Trump haar had aangedaan.
Dit zijn de feiten. Dit is wie Trump is. Dit is wie hij vertelt ons is hij, keer op keer. De man die ze bij hun poesje grijpt, zonder zelfs maar te wachten, omdat hij denkt ermee weg te kunnen komen.
De man die vrouwen gaat ‘beschermen’, of ze dat nu leuk vinden of niet. Omdat hij denkt dat hij een ster is. Omdat hij denkt dat hij de president is. Omdat hij gelooft dat hij ermee weg kan komen.
In 2016 lieten veel te veel kiezers hem ermee wegkomen. De Republikeinen herstelden zich snel van hun veronderstelde afschuw en besloten de verdediging te aanvaarden dat het louter om een veroordeling ging ‘kleedkamerpraat’ en ging regelrecht door naar vergeven en, nog belangrijker, vergeten.
Het is het geschenk dat de Republikeinen Trump sindsdien hebben gegeven: het accepteren, vergeven en vergeten van zijn meest schandelijke zonden.
En het moet stoppen. Nu.
‘Ik ga het doen, of de vrouwen het nu leuk vinden of niet’, zei Trump.
De vrouwen wel niet vind het leuk. Dat hebben ze nooit gedaan. En op dinsdag hebben ze de grootste kans om hem nee te zeggen. Nee, hij kan niet doe wat hij wil. Nee, hij kan niet weg ermee. Niet meer. Het is voorbij. Voorgoed.
