“Aan de zwarte en Spaanstalige gemeenschappen wil ik u bedanken voor de enorme stroom van liefde en vertrouwen die u mij met uw stem heeft getoond”, zei president Donald Trump maandag tijdens zijn inauguratietoespraak. “We hebben records gevestigd en ik zal het niet vergeten. Ik heb uw stem gehoord in de campagne en ik kijk ernaar uit om de komende jaren met u samen te werken.”
Hoewel het belangrijk is op te merken dat deze cijfers kunnen veranderen wanneer de gevalideerde kiezersgegevens worden vrijgegeven, aldus De exitpolls van NBCTrump kreeg 13% van de zwarte stemmen en 46% van de Spaanse stemmen. De president verbeterde zijn situatie 2016 cijfers met 5 punten bij zwarte kiezers en 18 punten bij Spaanse kiezers.
Hoe iemand er ook over denkt, de coalitie van Trump is multicultureel en bestaat uit meerdere klassen.
De gegevens onthullen een waarheid die grotendeels wordt genegeerd in de discussies over de verkiezingen in november: ongeacht hoe iemand erover denkt, de coalitie van Trump is multicultureel en bestaat uit meerdere klassen. Dat gold ook voor vice-president Kamala Harris. De twee dominante politieke partijen van Amerika zijn dus verwikkeld in een debat met hoge inzet over wat het karakter van het multiculturalisme zou moeten zijn: of het erop lijkt dat Amerikanen hun onderscheidend vermogen vieren of bagatelliseren. Dit debat is zo oud als het land, en elke generatie Amerikanen heeft het gehad; dit is onze tijd.
“Vandaag is het Martin Luther King Day”, zei Trump maandag in zijn toespraak. “Maar ter ere van hem zullen we er samen naar streven om zijn droom werkelijkheid te maken. Wij zullen zijn droom waarmaken.” Het is eerlijk om te zeggen dat de erfenis van Martin Luther King Jr. boven elk aspect van de Amerikaanse cultuur en overheid uitsteekt, op dezelfde manier als de erfenissen van Thomas Jefferson en George Washington. King heeft een soort Founding Father-status bereikt omdat hij, historisch gezien, een van de grondleggers was van de multiculturele republiek waarin we momenteel allemaal leven. Dit is de reden waarom zijn ‘droom’ zo vaak met dezelfde eerbied wordt aangeroepen zoals bijvoorbeeld: “Wij, het volk.”
Het is eerlijk om dat te zeggen een multiculturele republiek maakte deel uit van King’s droom. Maar hoe staan de zaken ervoor in de multiculturele republiek die hij heeft helpen creëren, maar niet meer heeft meegemaakt?
Volgens de NBC-exitpollsTrump ontving 57% van de blanke stemmen en 33% van de niet-blanke stemmen. Harris kreeg 42% van de blanke stemmen en 64% van de niet-blanke stemmen.
De Republikeinse en Democratische coalities zijn tot op zekere hoogte altijd divers geweest. Maar Trumps optreden tegenover niet-blanke kiezers trok deze keer eindelijk de aandacht van de mensen, ondanks dat hij dat wel kreeg 26% van de niet-blanke stemmen in 2020. Het was schokkend voor de waarnemers die het klassieke uitgangspunt hadden aanvaard dat rechts het homogeen witte deel van het politieke spectrum is, en links het einde van de diversiteit. Dit is altijd een misleidende bewering geweest, maar de verkiezingen van 2024 hebben laten zien hoe verkeerd dit is, en niet alleen omdat, zoals Noah Smith merkte opTrump kreeg een aanzienlijk deel van de niet-blanke stemmen, maar ook omdat Harris het beter deed met blanke kiezers dan Obama in zijn nederlaag tegen Mitt Romney in 2012.
Wat vertelt dit ons over de toestand van de multiculturele republiek in 2025? Dat het ingewikkeld is op manieren die veel mensen niet hadden voorzien, gebaseerd op hun aannames over de historische patronen van bepaalde gemeenschappen. Ze vergaten dat identiteitspolitiek net zo vloeibaar is als andere vormen van politiek.
Zeggen dat Amerika een smeltkroes is, is net zo vanzelfsprekend als zeggen dat de oceaan zout is.
Een van de standaardmetaforen die kinderen over Amerika leren, is dat wij de smeltkroes zijn. Zeggen dat Amerika een smeltkroes is, is net zo vanzelfsprekend als zeggen dat de oceaan zout is. De opvattingen over wat het karakter van het multiculturalisme zou moeten zijn, zijn echter net zo divers als het land zelf. Geen enkele past precies bij een politieke partij, zoals de verkiezingsresultaten van 2024 bevestigen. De opvattingen variëren van volledig separatisme tot assimilatie en tot integratie met behoud van cultureel onderscheidend vermogen, tot een complete Creoolse vermenging waarbij, om Belize te citeren uit ‘Angels in America’, ‘ras, smaak en geschiedenis eindelijk overwonnen worden.’
Dit meest diepgaande debat over het karakter van het Amerikaanse multiculturalisme vindt plaats in een land waar miljoenen mensen zich het leven onder Jim Crow herinneren; waar gevechten over diversiteit, gelijkheid en inclusiviteitsprogramma’s en -beleid plaatsvinden tegen een achtergrond van endemische rassen en klassen buurt En segregatie van scholen; waar botsingen plaatsvinden over immigratie en hoe het Amerikaanse verhaal verteld moet worden; en waar, volgens het Census Bureau, ‘multiraciaal’ een van de snelst groeiende demografische groepen is. Het aantal mensen dat zich identificeert als behorend tot ‘twee of meer rassen’ verhoogd met 276% (van 9 miljoen naar 33,8 miljoen) tussen 2010 en 2020. Van dat aantal is 32,5% van de mensen die zich identificeren als multiraciaal, jonger dan 18 jaar.
De debatten zijn ingewikkeld en veelzijdig omdat het multiculturalisme, met zijn ruwe en gladde randen en botsingen over de betekenis voor de Amerikaanse cultuur, ingewikkeld en veelzijdig is.
Zullen de Republikeinen en de Democraten hun multiculturele coalities kunnen handhaven? Politieke coalities zijn immers wispelturig en kunnen verdampen of generaties lang blijven bestaan. Alleen de tijd zal het leren.
De vraag naar het karakter van het Amerikaanse multiculturalisme is echter de nevel waarin alle andere debatten momenteel woeden. De Amerikaanse samenleving moet het eindelijk hebben, zonder zich te verschuilen achter platitudes, eufemismen of volmachten, en zonder voorbehoud. De winnaar mag beslissen welk pad de multiculturele republiek van King zal volgen. Maar op dit moment heeft president Trump iets bereikt dat veel voorvechters van het multiculturalisme niet willen toegeven. Hij heeft een multiculturele coalitie van kiezers samengesteld die zijn agenda steunt; het is gewoon niet liberaal.
Source link
