Borussia Dortmund ontslaat Nuri Sahin: wat ging er mis? Hebben de Bundesliga-giganten echt ‚een Dortmund-man‘ nodig? | Voetbalnieuws

Er schuilt een schijnbare tegenstrijdigheid in het hart van Borussia Dortmund. Het merk BVB, het geel-zwart dat over de hele wereld populair is, is gebouwd op het idee dat deze superclub, Champions League-finalisten in juni, een beetje anders zijn dan hun rivalen.

De 80.000 fans in het Westfalenstadion, 25.000 opeengepakt in de enorme tribune aan de zuidkant van het stadion, zorgen voor een uniek geluid en verhaal. Voetbal zoals het bedoeld is, zoals het Bundesliga-spiel het verwoordt. Ze kopen hier geen supersterren, ze bouwen ze.

Voor een deel gaat het definiëren van Dortmund ook over wat ze niet zijn. Praat met mensen binnen de club en zij zullen zeggen dat ze zo groot willen worden als ze maar kunnen zijn, maar niet Bayern München. Dortmund is enorm. Maar de boodschap is dat ze ook een familie zijn. Je moet snap het.

Het heeft hun recente coachingafspraken geïnformeerd. Edin Terzic had een meeslepend verhaal. Hij had als jongen op de Gele Muur gestaan ​​voordat hij de club naar de rand van een eerste overwinning in de Bundesliga in tien jaar bracht, en natuurlijk naar dat uitstapje naar Wembley vorig seizoen.

Toen zowel Terzic als Dortmund moesten toegeven dat het hem wellicht aan dat kleine beetje ontbrak om de klus te klaren, wendde de club zich niet tot een supercoach van een superclub, maar – nogmaals – tot een van hun eigen coaches. Oud-speler en lokale jongen Nuri Sahin nam het over.

Sahin is een Dortmunder en dat overtroeft veel in dit deel van het Ruhrgebied. Toen hij hem kort na zijn terugkeer in Dortmund sprak, legde hij het in emotionele termen uit. „Ik luisterde naar mijn hart en mijn hart zei dat de club je nodig heeft, dus ga terug en help de club.“

Ware het niet zo dat zijn naam al in de geschiedenis van Dortmund verweven was, gedurende twee perioden als speler, dan zou zijn tijd als manager van de Turkse club Antalyaspor waarschijnlijk niet overtuigend genoeg zijn geweest om hem gevraagd te hebben.

Sahin, die aanvankelijk terugkeerde als Terzic’s assistent, is een ongewoon slim persoon en een enthousiaste leerling van het spel. Maar de aanpassing aan het aanvaarden van de topbaan bij een Europese reus bleek moeilijk. Hij laat ze wegkwijnen in de onderste helft van de Bundesliga.

Vier nederlagen op rij in januari hebben de achteruitgang benadrukt, waarvan de tweede een nederlaag was bij de toenmalige onderste club Holsten Kiel, waarin Dortmund bij de rust met drie achterstanden stond en een vierde tegen kreeg, zelfs nadat hun nederige tegenstanders waren teruggebracht tot tien.

Dit heeft nog lang niet allemaal te maken met Sahin. Het snelle voetbaltype waar Dortmund beroemd om was, is nu niet meer zo duidelijk. Zelfs de rekruteringsstrategie is minder gedefinieerd geworden. Tegen St Pauli in oktober was de gemiddelde leeftijd van de basisopstelling bijna 29 jaar.

Maar Dortmund heeft slechts één keer gewonnen in de negen Bundesliga-uitwedstrijden, ziet er hopeloos onsamenhangend uit en levert de ene na de andere prestatie vol fouten op. Het geloof in Sahin is verdampt en pogingen om door te gaan met praten over de lange termijn zijn onhoudbaar geworden. De nederlaag in Bologna dinsdag bleek te veel.

Is het tijd om de hele strategie te heroverwegen? Bij een bezoek aan de stad eerder dit seizoen was het een voor de hand liggende vraag om directeur Carsten Cramer te stellen. Het voelde een gevaarlijke gedachte om in hun kantoor te uiten, maar moet je echt een Dortmund-man zijn?

Dit is tenslotte een club die slechts één keer de Champions League heeft gewonnen, hun beslissende moment in 1997, en die overwinning kwam onder leiding van Ottmar Hitzfeld, een Duitser die aan de Zwitserse grens was geboren en een groot deel van zijn leven in Zwitserland speelde en coachte. leven.

Zijn enige Duitse team als speler was VfB Stuttgart. Hun andere geweldige coach, Jurgen Klopp, is een Zwabiër, die een lange samenwerking had met Mainz en niet met Dortmund voordat hij de club naar opeenvolgende titels leidde en zelfs de geest van de club kwam belichamen.

Als de twee grootste coaches in de geschiedenis van Dortmund allebei buitenstaanders zijn die het prestige en de mystiek van de club hebben verhoogd zoals geen enkele lokale coach ervoor of daarna heeft gedaan, waarom zijn Cramer en zijn team dan gefixeerd op coaches die Dortmund alleen maar krijgen in plaats van vormgeven?

„Het is een goede vraag“, zei Cramer Luchtsporten.

„Ottmar Hitzfeld werd niet aangenomen en Jurgen Klopp werd niet aangenomen omdat zij waren niet van Dortmund. Dus ik zou zeggen dat we op zoek waren naar de beste jongens die beschikbaar waren in die situatie en we besloten om Hitzfeld te nemen en vervolgens besloten we om Klopp te nemen.

„Nu hebben we een andere tijd en ja, het is meer dan alleen toeval dat Nuri Sahin een Dortmund-man is, Lars Ricken (sportief CEO) een Dortmund-man is en in ieder geval Sebastian Kehl (sportief directeur) ook. Ik zou dat ook doen. zeggen dat het momenteel bij ons past.“

Cramer voegde toe: „We zijn erg blij dat we Dortmund-jongens hebben, maar het is geen strategie om alleen maar Dortmund-jongens aan te nemen. Lars zal het je uitleggen: de man die de jeugdafdeling leidt, heeft nooit voor Dortmund gespeeld en het was Lars die hem uitnodigde om te komen werken.“ voor Dortmund.

„De assistent-coaches van Nuri Sahin, er is natuurlijk Lukasz (Piszczek), maar de anderen komen van verschillende plaatsen. Het is dus iets dat goed is om te hebben, maar het is geen duidelijke eis van de club waar we gewoon rekening mee moeten houden.“ Dortmund-jongens.“

Maar het leidende principe is prijzenswaardig. Dortmund mag nooit een springplank zijn. „Wij denken dat continuïteit en betrokkenheid bij deze club en de club niet zien als een stap in je carrière om zo snel mogelijk vooruit te komen een groot voordeel is in de huidige tijd.“

Cramer voegde hieraan toe: „Er wordt niets gedaan omdat we klagen over de vroegere aanpak, maar we weten dat de Dortmund-mentaliteit heel speciaal is en hoe hoger de identificatie met de club is, hoe meer we ons er prettig bij voelen.“

Hij anticipeert op de reactie. Comfortabel? Is dat hier werkelijk het doel? ‘Ik zou zeggen: laten we eens kijken’, geeft hij toe. „Kom over twee, drie of vier jaar terug, stel me de vraag opnieuw en hopelijk heb ik gelijk. En zo niet, dan moet ik zeggen dat je de juiste vraag hebt gesteld.“

Die vraag werd twee maanden geleden gesteld, niet twee jaar. Maar Dortmund is gedwongen om te draaien. Er wordt veel over cultuur gesproken en het is duidelijk belangrijk. En toch gaat dit zeker niet over iemands verleden, maar over zijn toekomst. Misschien moet Dortmund eens naar die van hen gaan kijken.