Ruud van Nistelrooy heeft de reputatie doelpunten te maken op Old Trafford en dat maakte hij waar in zijn eerste wedstrijd als interim-baas van Manchester United.
De ketenen waren eraf en de grote kanonnen schoten terug toen United het post-Erik ten Hag-tijdperk met een knal begon.
De toon werd vóór de wedstrijd gezet. Van Nistelrooy beloofde dat United „het publiek aan de praat zou krijgen“ en deed zijn best om vanaf de zijlijn te helpen, waarbij hij het stadion op gang bracht toen hij uit de tunnel kwam, misschien in de hoop een andere voormalige spits te repliceren die interim was geworden.
Net als in de eerste wedstrijd van Ole Gunnar Solskjaer scoorde United vijf doelpunten, een prestatie die ze onder Ten Hag slechts één keer wisten te realiseren, toen ze langs Leicester marcheerden naar de kwartfinales van de Carabao Cup. Er leek een gewicht te zijn opgeheven. Voor nu in ieder geval.
Doelpunten waren in het Ten Hag-tijdperk vaak lastig te behalen. Na zijn ontslag op maandag ging een statistiek viraal waaruit het schokkende doelsaldo van United onder de Nederlander bleek. Man City voerde de lijst aan met +134, Liverpool had +85, terwijl United ver terug op +11 zat.
Dit was geen post-Jose Mourinho-bevrijding, maar het voelde zeker anders. De druk was eraf.
Vooral tegen Leicester waren het de ervaren spelers die opstonden. Aanvoerder Bruno Fernandes, die het hele seizoen voorheen zonder doelpunt zat, en Casemiro, vaak over het hoofd gezien door de vorige manager, scoorden tweemaal op Old Trafford en zorgden voor de spectaculaire momenten van de avond.
Zonder Casemiro's wereldgenoot van een aanval op afstand, liep United het risico terug te vallen in de slordige gewoonten van de afgelopen maanden. Het was de raket die ze allemaal nodig hadden om wakker te worden en tot leven te komen na een somber begin van de procedure.
Toen United eenmaal op gang kwam, leek Fernandes zijn mojo terug te krijgen. Hij zat weer volop in de problemen, zocht naar het doel, creëerde kansen en was voortdurend een lastpost. Waar hij goed in is.
De aanvoerder eindigde op de tweede plaats voor aanrakingen (78) en gecreëerde kansen (4), terwijl hij meer passes registreerde in het laatste derde deel dan wie dan ook op het veld (25). Buiten balbezit won Fernandes de bal meer terug in het laatste derde deel (3) dan de rest van United's starters samen.
Op papier was het systeem grotendeels een voortzetting van wat we onder Ten Hag zagen, maar er heerste een gevoel van vrijheid. Dat lijkt bij Fernandes te passen.
Het had een ander verhaal kunnen zijn als zijn vrije trap niet via James Justin werd afgeweerd voor zijn eerste doelpunt. De inzet van Fernandes leek anders comfortabel gered te zijn door Leicester-doelman Danny Ward. Het was het geluk dat hij nodig had.
Dit voelde gewoon als de avond van United. Casemiro's tweede doelpunt stuiterde via beide palen voordat hij perfect op hem viel. Leicester was ervan overtuigd dat Garnacho buitenspel stond vanwege zijn treffer. En het gebeurde zo dat de VAR deze keer niet in gebruik was.
'Waar was dit geluk vroeger?', vraagt Ten Hag zich waarschijnlijk ergens af, terwijl hij van een afstandje toekijkt.
Dat erkende Van Nistelrooy ook na de wedstrijd. „We scoorden een aantal geweldige doelpunten; de eerste was een schoonheid van Casemiro. Maar ik moet zeggen dat we ook wat geluk hadden.
„Vijf doelpunten maar tegen West Ham, Fenerbahce en Brentford creëerden we zoveel meer grotere kansen. Ineens hadden we wat geluk aan onze kant, dat maakte het een geweldige dag.“
De reactie op het ontslag van Ten Hag is onvermijdelijk, maar roept een prangende vraag op: is dit wat er nodig is om deze spelers aan het spelen te krijgen?
Sinds het aftreden van Sir Alex Ferguson is er de afgelopen tien jaar een cyclus ontstaan waarin spelers die niet in vorm zijn, plotseling gaan produceren zodra ze het gevoel hebben dat ze voor hun toekomst vechten.
Vijf vaste managers zijn op zoek naar dit soort reacties, maar zien het pas als de volgende man binnenkomt en ze al op de schroothoop zijn gegooid.
Het ontslaan van Ten Hag voelde als de enige oplossing om de ellendige seizoensstart van United te beteugelen. Een veertiende plaats in de Premier League na negen wedstrijden is duidelijk niet goed genoeg. Het lost echter niet al hun problemen op.
De pak slaag van Leicester is het resultaat van een team dat reageert op een schok. Niets meer. Ruben Amorim, de man die Ten Hag zou moeten vervangen, heeft nog het nodige te doen. Dit is de onmogelijke klus.