Sinds de kleuterschool droom ik er al lang van om dokter te worden. Elke stap die ik heb gezet – talloze nachten doorgebracht met studeren, veel vaardigheden ontwikkeld, elk obstakel overwonnen – werd geleid door deze ambitie. Mijn ouders, gepensioneerde UNRWA-leraren en mijn instructeurs noemden mij trots “Dr. Hend”, een naam die ik met trots droeg. Het was niet alleen maar een verwachting; het was een belofte die ik aan mezelf deed.
In 2022 studeerde ik af met een indrukwekkend GPA in de top 98,1% van mijn klas, een mijlpaal die het begin markeerde van mijn reis aan de Al-Azhar Universiteit, een al lang bestaand bastion van leren, erfgoed en veerkracht. De universiteit was niet alleen een instelling; het was mijn tweede thuis. Ik bracht er elk moment door, verdiept in medische studies, bouwde levenslange vriendschappen op en weefde een toekomst waarin ik geloofde.
Eén herinnering die opvalt is het “You Can Save a Life”-project, dat tweemaal werd gehouden in januari 2023 en september 2022, en werd geleid door het Palestine Children’s Relief Fund (PCRF) en Dr. Mads Gilbert. De cursus was niet alleen bedoeld om de praktische vaardigheden van medische studenten op het gebied van reanimatie en eerste hulp bij kritieke gevallen te verbeteren; het was ook bedoeld om medische studenten in staat te stellen vele generaties met verschillende achtergronden – middelbare scholieren, leraren, arbeiders, groenteboeren en zelfs kinderen – te trainen in het omgaan met ernstige medische gevallen. Het doel was om een brede gemeenschap op te bouwen van degenen die bij dergelijke wreedheden onmiddellijke medische zorg konden verlenen en levens konden redden.
We wisten niet hoe essentieel deze kennis spoedig na 7 oktober zou worden.
De genocide begon. Ik zat midden in mijn semester immunologie en bereidde een presentatie voor mijn professor voor. Ik weet nog dat ik dacht dat deze oorlog, net als de voorgaande, voorbij zou gaan. Maar deze keer gebeurde dat niet. Omdat het niet de eerste escalatie was die ik meemaakte, hield ik gretig vast aan mijn studie. Ik ben pas twintig, maar ik tel mijn leeftijd liever af aan het aantal oorlogen dat ik heb meegemaakt: zes oorlogen en een voortdurende genocide.
Mijn universiteit, ooit levend met de hoop en dromen van studenten zoals ik, werd al snel in een ruïne veranderd. In april begon er een foto te circuleren: de campus in puin, tanks die de ruimte bezetten waar ooit onze dromen floreerden.
De verwoesting ging verder dan fysieke vernietiging. Professoren die ons met niet aflatende toewijding op de weg hebben begeleid, waren verdwenen. Onder hen was Dr. Hussam Hamada, een pionier op het gebied van de pathologie en een belangrijke pijler van het al-Shifa-complex, die onvermoeibaar de medische gemeenschap diende en ons allemaal inspireerde. Hij werd gedood toen hij zijn gezin in veiligheid probeerde te brengen na dagenlange belegering in het noorden van Gaza.
“Hij zou nergens anders willen zijn dan Gaza, zelfs in de donkerste tijden”, vertelde zijn nichtje Aseel Hamada, een derdejaars geneeskundestudent, mij. “Als hij nog leefde, zou hij steeds opnieuw voor Gaza kiezen.”
De verliezen hielden daar niet op. Minstens 23 geneeskundestudenten aan de Al-Azhar Universiteit zijn vermoord en hun dromen zijn uitgedoofd. Onder hen bevonden zich mijn collega’s, elk met hun eigen verhaal en opofferingen:
Buthaina Al-Maqosi, mijn beste vriendin, overleefde de oorlog van mei 2023, maar werd in maart 2024 samen met haar familie gedood bij een gruwelijke luchtaanval toen het huis van hun buurman het doelwit was in het vluchtelingenkamp Al-Nusuirat.
Ik herinner me levendig onze gesprekken vóór een psychologie-examen tijdens de oorlog van mei 2023. “Ik ben gekrenkt, hoe kunnen we studeren en ons concentreren op ons examen, terwijl onze mensen elders worden vermoord? Maar ik heb geen andere keuze dan door te gaan”, zei ze.
Anas Al-Zerd werd verminkt en verminkt aangetroffen nadat hij 70 dagen vermist was geweest. Zijn familie dacht dat hij was vastgehouden, maar hij en zijn broer werden vermoord.
Dina Al-Masri werd in november 2023 levenloos onder het puin van haar huis vandaan getrokken.
Said Awad werd samen met zijn gezin afgeslacht terwijl hij bij zonsopgang aan het bidden was op een school in Rafah, te midden van de eindexamens van het eerste online semester.
Bader Al-Zahinin werd meerdere keren ontheemd, maar kwam om het leven toen een luchtaanval zijn huis in het vluchtelingenkamp Al-Maghazi trof.
Mohammed Abu Jaden, een gerespecteerde en behulpzame collega, werd vermoord in het vluchtelingenkamp Jabalia.
Saher Al-Neurab zette haar studie ondanks de oorlog online voort, maar haar leven werd afgebroken toen onlangs een bom haar huis trof en haar hele familie opeiste.
Ze droomden er allemaal van om de witte jas aan te trekken, de stethoscoop aan te trekken en onze gemeenschap te dienen. Het waren niet slechts cijfers of statistieken; het waren de veelbelovende toekomst van Gaza.
Ook ik heb een dierbaar iemand verloren: mijn grootmoeder, het hart van onze familie. Ze had ervan gedroomd mijn diploma-uitreiking bij te wonen en me altijd met liefde en aanmoediging te overladen. Haar afwezigheid is een pijn die ik elke dag met me meedraag, maar het is tegelijkertijd een inspiratie om te worden wat ze van mij droomde: een neurochirurg.
Degenen onder ons die het hebben overleefd, worden geconfronteerd met ongrijpbare uitdagingen. Veel van mijn collega’s leven nu in tenten, zijn ontheemd en verstoken van basisbehoeften.
Samir Eid, een tweedejaars geneeskundestudent, verloor zijn broer, zus en zeven familieleden. Nu woont hij in een tent die geen bescherming biedt tegen de strenge winter of de brandende zon.
‚Hoewel ik ben gebombardeerd, ontheemd en mijn familie heb verloren, ben ik erin geslaagd uit te blinken in mijn examens,‘ zei Samir. Zijn woorden weerspiegelen de onbreekbare geest van de studenten in Gaza.
Sommige van mijn collega’s zijn geëvacueerd naar Egypte, waar enkelen zich hebben ingeschreven aan Egyptische universiteiten om hun studie voort te zetten. Terwijl vele anderen in de klinische fase van hun opleiding genereuze beurzen ontvingen uit Pakistan, Noorwegen en Zuid-Afrika.
De rest van ons bleef en volhardde via e-learning, ook al viel alles om ons heen uiteen.
Online leren werd onze reddingslijn, maar er waren veel obstakels. Betrouwbaar internet is een luxe in Gaza. Velen van ons riskeerden hun leven alleen maar om een signaal te vinden om lezingen te downloaden of examens af te leggen. Ik herinner me een vriend die kilometers reisde om een online test af te leggen, om vervolgens flauw te vallen in een overvolle schuilplaats nadat er vlakbij een bloedbad was gepleegd. De mentale tol van studeren te midden van bombardementen, ontheemding, hongersnood en verlies is verschrikkelijk: PTSS, angst, depressie, slaapstoornissen en kou overschaduwen ons allemaal.
Toch blijven we volharden.
Eind december studeerden 84 zesdejaars geneeskundestudenten af, waarbij ze alle verwachtingen trotseerden. Ze trokken hun witte jassen aan, klaar om aan de frontlinie te dienen.
“Ik ben trots op de veerkracht en vastberadenheid van mijn studenten”, zegt Dr. Mohammed Zugbur, decaan van onze medische universiteit. “Hun kracht is ongeëvenaard. Zij zijn de toekomst van Gaza.”
Maar op dit moment voelt de toekomst kwetsbaar en kent onzekerheden. Hoewel de universitaire infrastructuur van Gaza is gesloopt, het gezondheidszorgsysteem op de rand van een volledige ineenstorting staat en de door oorlog verscheurde wreedheden op de loer liggen, zullen we Gaza niet in de steek laten.
Wat mij en andere geneeskundestudenten inspireert om door te gaan, is dat Gaza ons meer dan ooit nodig heeft, vooral na de systemische vernietiging van het gezondheidszorgsysteem en de moord op professionals. Onze vastberadenheid om elke steen in elk ziekenhuis en elke universiteit hand in hand te herbouwen is buitengewoon. Wij beloven dat we de gestolen dromen van degenen die het niet hebben overleefd zullen herstellen en hun nalatenschap zullen voortzetten. Wij beloven de komende generaties te inspireren om niet koste wat het kost te stoppen met onderwijs als middel tot bevrijding.
“Ik kijk reikhalzend uit naar het moment waarop de grensovergang open is, om terug te keren naar Gaza, het zand te kussen en mijn plicht jegens mijn vaderland te vervullen”, vertelde een van mijn vrienden die een medische opleiding buiten Gaza volgde.
Gaza is niet zomaar een plek – het is een geest van veerkracht, een feniks die uit de as herrijst.
Dit is niet alleen mijn verhaal. Het is het verhaal van iedere student in Gaza die durft te dromen, die zich vastklampt aan de hoop, zelfs als de wereld vastbesloten lijkt deze hoop te vernietigen. Wij zijn niet alleen overlevenden. Wij zijn bouwers van een toekomst die geen enkele oorlog kan uitwissen.
Gaza zal weer floreren. En dat zal ik ook doen.
Het tarten van de rechtse agenda van Trump vanaf dag één
De inauguratiedag is hier, en om Waarheidzijn we van plan vanaf dag één de rechtse agenda van Trump te trotseren.
Kijkend naar het eerste jaar van Trumps presidentschap weten we dat de meest kwetsbaren onder ons schade zullen ondervinden. Het gemilitariseerde politiewerk in Amerikaanse steden en aan de grenzen zal intensiveren. De klimaatcrisis zal verder verergeren. De erosie van de vrijheid van meningsuiting is al begonnen en we verwachten nog meer aanvallen op de journalistiek.
Het zullen vier angstaanjagende jaren zijn om op sociale rechtvaardigheid gebaseerde journalistiek te produceren. Maar we worden niet wanhopig, omdat we weten dat er redenen zijn om in onze collectieve kracht te geloven.
De verhalen die we publiceren op Waarheid maken deel uit van het tegengif tegen sluipend autoritarisme. En dit jaar beloven we dat we een nog hogere versnelling zullen inschakelen om u waarheidsgetrouw nieuws te brengen dat de desinformatie, het vitriool, de haat en het geweld tegengaat. We beloven analyses te zullen publiceren die zullen voldoen aan de behoeften van de bewegingen waar we allemaal op vertrouwen om de komende vier jaar te overleven en zelfs aan de toekomst te bouwen. We beloven dat we responsief zullen zijn en u zullen erkennen als leden van onze gemeenschap met een cruciale rol en stem in dit werk.
Toon alstublieft uw steun voor Waarheid met een fiscaal aftrekbare schenking (eenmalig vandaag of maandelijks).
