Geconfronteerd met torenhoge prijzen voor receptgeneesmiddelen, bijna een vijfde van de oudere volwassenen meldt dat zij voorgeschreven medicijnen hebben overgeslagen, uitgesteld, te weinig gebruikt of geleend vanwege zorgen over de kosten, blijkt uit een onderzoek uit 2022. Het is geen wonder waar ruim vier vijfde van de Amerikanen achter staat Het vermogen van Medicare om te onderhandelen over de prijzen van geneesmiddelen op recept. Maar op 30 oktober, medicijnfabrikanten zal het Amerikaanse Hof van Beroep voor het Derde Circuit vragen om het onderhandelingsprogramma voor de prijs van geneesmiddelen op recept te blokkeren als onderdeel van hun rechtszaak tegen de secretaris van het ministerie van Volksgezondheid en Human Services, Xavier Becerra. Ze beweren dat de Grondwet hen het recht geeft hun prijs te noemen en de regering te dwingen deze te betalen. Voor onbepaalde tijd.
Als onderdeel van de Inflation Reduction Act (IRA) heeft het Congres een onderhandelingsprogramma voor de prijs van geneesmiddelen opgezet voor tien van de meest voorkomende en dure medicijnen, om ervoor te zorgen dat medicijnfabrikanten Medicare niet langer kunnen dwingen hun prijzen te accepteren. De resultaten zijn nu al indrukwekkend: de regering heeft onlangs aangekondigd prijzen te hebben bereikt die Medicare zullen redden naar schatting 6 miljard dollar per jaaren die besparingen voor de belastingbetaler zullen alleen maar toenemen naarmate er elk jaar meer medicijnen bijkomen. Het onderhandelingsprogramma brengt Medicare op één lijn met andere federale programma's, waardoor de overheid kan onderhandelen met geneesmiddelenfabrikanten, zoals de Nationaal Formularium voor Veteranenzaken.
Geneesmiddelenfabrikanten hebben verschillende constitutionele uitdagingen aanhangig gemaakt tegen het Medicare Drug Price Negotiation Program, maar misschien wel de meest ongebruikelijke waren hun claims op grond van de Takings Clause. De Takings Clause bepaalt dat privé-eigendom niet “mag worden gebruikt voor openbaar gebruik, zonder rechtvaardige compensatie.” Dit komt vaak aan de orde in de eminente domeincontext, wanneer de overheid eigendommen zoals landbouwgrond of huizen in beslag neemt om ruimte vrij te maken voor wegen en andere infrastructuurprojecten. Toch is de Takings Clause onlangs geworden het keuzeargument voor bedrijven bewerend dat ze grondwettelijk het recht hebben om regelgeving te vermijden die hun bedrijfsresultaten schaadt.
De weg voorwaarts voor de rechtbanken is duidelijk: zij moeten van mening zijn dat deze claims op grond van de Takings Clausule dat wel zijn in strijd met de tekst en de geschiedenis van de Grondwet.
De Framers beperkten de Takings Clause ternauwernood tot de inbeslagname van fysieke eigendommen. Zelfs nu het Hooggerechtshof de reikwijdte van de clausule heeft uitgebreid, is het deze blijven beperken tot situaties die fungeren als een onvrijwillige fysieke inbeslagneming van eigendom. Er is geen sprake van deze precedenten, om nog maar te zwijgen van de tekst en de geschiedenis van de Grondwet.
Om te beginnen is er geen fysieke aanval; het onderhandelingsprogramma voor de prijs van medicijnen 'neemt' geen enkele pil af van de medicijnfabrikanten. Het stelt de overheid alleen in staat, net als elke andere klant, te beslissen wat zij bereid is uit te geven. Niets in de Takings Clause garandeert bedrijven het recht om een winstniveau voor zichzelf vast te stellen. En de federale wet vereist niet dat medicijnfabrikanten akkoord gaan met de door de overheid aangeboden prijs; in plaats daarvan schrijft het een onderhandeling voor waarin beide partijen inbreng hebben in de uiteindelijke prijs.
De medicijnfabrikanten beweren dat het niettemin een opgave is, omdat ze, zeggen ze, geen andere keuze hebben dan te onderhandelen. Maar het programma geeft ze korting als de onderhandelde prijs hen niet bevalt. Ze kunnen ervoor kiezen om tegen de prijs van hun voorkeur te blijven verkopen als ze belasting betalen over de verkoop van dat medicijn. Ze kunnen ook helemaal stoppen met de verkoop van hun medicijnen aan Medicare. Of ze kunnen regelen dat ze hun belang in het geselecteerde medicijn overdragen aan een andere fabrikant, zodat ze de rest van hun portfolio aan Medicare kunnen blijven verkopen terwijl ze zich afmelden voor het onderhandelingsprogramma.
Geneesmiddelenfabrikanten houden niet van deze keuzes, maar een keuze die ze niet leuk vinden, is geen grondwettelijke overtreding. Zoals een rechter uit Delaware waargenomen“Hoe is dit onvrijwillig? Je bent vrij om te doen wat je wilt. Je verdient misschien niet zoveel geld, maar je bent vrij.'
Wat de medicijnfabrikanten in dit geval aan grondwettelijke steun ontberen, compenseren ze met hun brutaliteit. In tegenstelling tot het bewijsmateriaalZe beweren dat prijsonderhandelingen hen zullen dwingen te stoppen met het onderzoeken van innovatieve medicijnen. Bristol Myers Squibb betoogd in de rechtbank dat het onderhandelen over prijzen een ‘dystopisch’ scenario zal creëren waarin ze niet in staat zijn om ‘toekomstige levensreddende behandelingen te ontwikkelen op gebieden als kanker, de ziekte van Alzheimer en immunologische en hart- en vaatziekten’.
Een mooi geneesmiddel tegen kanker hebben we hier, zeggen ze. Het zou zonde zijn als daar iets mee zou gebeuren. Het maakt niet uit dat de CEO van Bristol Myers Squibb beloofd tijdens een winstoproep dat het bedrijf “vertrouwen had in ons vermogen om de impact van IRA te beheersen.”
Geneesmiddelenfabrikanten zijn vrij om een hekel te hebben aan onderhandelingsprogramma's voor de prijs van geneesmiddelen op recept. Als ze denken dat het een slecht idee is, weten ze hoe ze hun stem moeten laten horen: de farmaceutische industrie heeft een miljoen euro uitgegeven recordbrekende $ 372 miljoen over federaal lobbyen in 2022. De grondwet geeft geneesmiddelenfabrikanten echter niet het recht om hun winstcijfers op peil te houden door voor onbepaalde tijd de prijzen te dicteren die Medicare betaalt. Rechtbanken zouden deze pogingen moeten afwijzen om de Takings Clause uit te breiden buiten de reikwijdte die wordt gedicteerd door de tekst en de geschiedenis van de Grondwet.
Verwant
