Niemand is vroeg vertrokken. Niemand stopte met zingen. Niemand mopperde, mopperde, uitgejouwd of barakte. Ipswich Town heeft lang genoeg buiten de ommuurde tuin van de Premier League doorgebracht om de geneugten ervan niet als vanzelfsprekend te beschouwen, zelfs als die geneugten af en toe inhouden dat ze met 6-0 werden geslagen door de viervoudige kampioenen. Dit is ook een resultaat waarvoor de rest van de divisie hen niet noodzakelijkerwijs dankbaar zal zijn.
Sinds Sammie Szmodics hen in augustus op sensationele wijze op voorsprong zette in het Etihad Stadium, heeft Ipswich nu tien onbeantwoorde doelpunten moeten incasseren. Manchester-stad in 173 minuten voetbal. En ook al was dat deels plankenkoorts, hier waren ze meer medeplichtig: een ineenstorting daar met hun slechtste prestaties van het seizoen, misschien zelfs een gespannen City terug in een soort vorm spelend.
En – oh, kijk – hier zijn ze dan, terug in de top vier, een maand ongeslagen, 20 doelpunten gescoord in 19 dagen van januari, tegen een weliswaar gemengd scala aan tegenstanders. Ze zijn soms nog steeds zorgwekkend open en kunnen nog steeds af en toe doormidden worden gesneden. Maar dit Pep Guardiola-team lijkt in ieder geval weer op een Pep Guardiola-team.
Guardiola glimlachte en knikte toen hem werd gevraagd of dit optreden eraan zat te komen. “Sneller, sneller en wijzer in de beslissingen die we moesten nemen”, zei hij. “We hebben lange tijd niet gepresteerd zoals we wilden. Maar het belangrijkste was om ons dat te realiseren als we dat doen dit … Oké, we kunnen concurreren.’
Nog onheilspellender is dat hun grote spelers zich warm beginnen te maken voor deze taak. Kevin de Bruyne was een half uur onverschillig, maar zag er na een enigszins toevallige assist hongeriger en scherper uit dan ooit tevoren sinds zijn blessure. Erling Haaland miste een vroege één-op-één, maar vierde uiteindelijk de eerste doelpuntenbonus van zijn nieuwe tienjarige contract. Dan heb je Phil Foden.
Hoe City die Big Phil Energy miste in die roerige herfstperiode. Hoe anders zien ze er nu uit als hij weer in vorm is, rondsnuffelend langs de rand van het strafschopgebied, van rechts afsnijdend, afdrijvend en dreigend. Hij scoorde het eerste doelpunt, maakte het tweede voor Mateo Kovacic en scoorde het derde. „De grootste kwaliteit zit in de regio“, zei Guardiola. “Ik voel het doel in zijn bloed, in zijn botten, in zijn geest. We zijn erg blij dat hij weer gelukkig is.”
De altijd gevaarlijke Jérémy Doku voegde een vierde toe en Haaland een vijfde, voordat de 22-jarige James McAtee laat op de bank kwam met zijn eerste Premier League-doelpunt voor City. Voor Ipswich, donderdagavond verwikkeld in een bloedstollend duel met Brighton, lieten de benen het laat in de steek, maar hun hoofd ging waarschijnlijk al veel eerder kapot. In de tweede helft, na een reeks simpele balbezitfouten, waren ze openlijk aan het discussiëren op het veld.
Het was slim van Guardiola om meedogenloos de rechterflank van Ipswich aan te vallen, waar Ben Johnson een verzengende wedstrijd speelde tegen Doku en Ben Godfrey naast hem, een nieuwe huurcontract van Atalanta, duidelijk nog in de Serie A zat. De eerste vier doelpunten kwamen allemaal van die kant: Foden bundelde de afgeweken voorzet van De Bruyne, zette vervolgens Kovacic op 18 meter afstand en zette vervolgens de terugval van De Bruyne om onder de kronkelende handen van Christian Walton.
Drie-nul tijdens de rust, en waarschijnlijk het moment waarop Ipswich implodeerde. Vooraan maakte Liam Delap zichzelf nog steeds lastig, nog steeds kronkelend en worstelend in veelbelovende posities, maar elke keer dat Ipswich de bal verloor, leken ze kwetsbaar. Johnson en Omari Hutchinson schreeuwden tegen elkaar toen een aanval mislukte, en schreeuwden nog steeds tegen elkaar toen Ipswich aftrapte na Doku’s prachtige run en in de verre hoek schuifelde.
na nieuwsbriefpromotie
Vervolgens was het de beurt aan Jack Clarke om een fout te maken, waardoor een scherpe prestatie werd verpest met een zijwaartse pass rechtstreeks naar Doku, die zo vriendelijk was Haaland binnen te glijden. ‘Nog tien jaar’, zongen de City-fans. Met één oog op de wedstrijd tegen Parijs halverwege de week rolde Guardiola de wisselspelers uit, wat Ipswich waarschijnlijk een vernedering op het niveau van de Hall of Fame bespaarde. Maar er was nog tijd voor McAtee om zijn eend te breken met een mooi getimede run en een slimme looping-kopbal.
Is Stad terug? Parijs zal ons daar waarschijnlijk een beter beeld van geven. Is Ipswich klaar? Absoluut niet. “Als je het level niet haalt, kan het spel je helemaal ontglippen”, gaf Kieran McKenna toe. Maar het was niet zo dat ons doel absoluut doorspekt was, of dat we niet uit onze box konden komen. Als we bij elkaar blijven, kunnen we over een paar weken in een veel sterkere positie staan.”
Dit was een gruwelijke middag, en Anfield volgend weekend is een duivels moeilijke plek om terug te komen. Maar ze vechten nog steeds, zijn nog steeds geloofwaardig en zijn nog steeds verenigd. Niemand verwacht dat Ipswich hier volgend seizoen nog zal zijn. Maar toen had niemand verwacht dat ze überhaupt deze lucht zouden inademen.
Source link
