Met een geschat fortuin van bijna $428 miljard’s Werelds rijkste man, Elon Musk, herpositioneert zichzelf snel als politiek hoofdexpert.
Op het eerste gezicht lijkt Musks affiniteit met inmenging in politieke zaken een hobby. Hij heeft zichzelf ingevoegd in de politiek in Europa, nadat we dat eerder hadden gedaan onderschreven de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland vóór de verkiezingen van februari.
Maar in Groot-Brittannië lijkt Musk een meer dominante rol op het oog te hebben – een rol die probeert de centrumlinkse premier af te zetten en een radicalere, rechtse vervanger in te voeren. Naast sporadische berichten op sociale media waarin de vrijgave wordt geëist van een extreemrechtse activist Musk zit momenteel in de gevangenis en heeft zijn interventies de afgelopen maanden voortdurend geëscaleerd. “Amerika zou het Britse volk moeten bevrijden van hun tirannieke regering”, zei hij gepost in een opiniepeiling onder zijn 212 miljoen volgers op X op 6 januari. Achtenvijftig procent van de respondenten was het met zijn stelling eens. Sinds het begin van 2025 heeft Musk bijna dagelijks over Groot-Brittannië gepost – soms analyses van de Financiële tijden geeft aan, tientallen keren een dag.
De vraag van Musk is slechts één van een reeks aanvallen op premier Keir Starmer en andere hoge politici in Groot-Brittannië. Zelfs loyale bondgenoten – waaronder de extreemrechtse politicus Nigel Farage, die Musk eerder als de zijne heeft omschreven „held“ – zijn niet gespaard gebleven. Musk schreef op X en claimde Farage “heeft niet wat nodig is” om Reform UK te leiden, een rechtse populistische politieke partij claimde 14 procent van de stemmen bij de verkiezingen van 2024. En de steun van Musk gaat gepaard met kapitaal, en sommige rapporten geven aan dat Musk dit heeft overwogen $ 100 miljoen doneren naar het feest. Farage profiteert al van het beleid van Musk: hij is een van de drie hervormingsparlementsleden die geld verdienen duizenden ponden via zijn berichten op X, die vaak haatzaaiende retoriek bevatten, via het ‚creator Revenue‘-programma van het bedrijf.
Op 7 januari beschuldigde Musk Jess Phillips, de huidige Britse minister voor bescherming van en geweld tegen vrouwen en meisjes, die al lange tijd campagne voert tegen gendergerelateerd geweld, ervan een “Verkrachtingsgenocide-apoloog.” Starmer, zo beweerde Musk, was dat wel “diep medeplichtig aan de massale verkrachtingen in ruil voor stemmen.”
Deze opmerkingen hebben geleid tot de zogenaamde “schandaal rond verzorgingsbendes‘ terug in de politieke schijnwerpers. De schandaal verwijst naar georganiseerde netwerken van mannen die naar verluidt verantwoordelijk zijn voor langdurige seksuele uitbuiting en misbruik van kwetsbare meisjes en vrouwen in Groot-Brittannië, en extreemrechts heeft het verhaal doordrenkt met anti-immigranten- en anti-moslimgevoelens.
In een onderzoek naar bendes in Rotherham concludeerde een professor dat de meerderheid van de ‘bekende daders van Pakistaanse afkomst was’. Op dezelfde manier bleek uit een onafhankelijk onderzoek naar misbruik in Telford dat de veroordeelde mannen van “Zuid-Aziatische afkomst” waren. Sommige ministers hebben deze onderzoeken op agressieve wijze gepubliceerd, terwijl andere rapporten – waaronder de veroordelingen van een groep blanke mannen en vrouwen voor het misbruiken van dertig kinderen in de stad Cornwall in 2010 – zijn bewust over het hoofd gezien. Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat uitbuiting en misbruik niet beperkt zijn tot een bepaalde raciale of etnische groep, maar de racistische verhalen rond het misbruik in Oldham zijn zo intens geweest dat de Nationale Politiechefsraad vond het nodig om dit specifiek te verduidelijken aan het publiek dat in 2024 de overgrote meerderheid van de gevallen van groepsgebaseerd kindermisbruik in Groot-Brittannië (85 procent) werd gepleegd door blanke mensen, en niet door Pakistaanse mensen, in overeenstemming met de door blanken gedomineerde demografie van Groot-Brittannië.
De beschuldiging van Musk kwam kort nadat Phillips weigerde opdracht te geven tot een nationaal onderzoek naar “grooming bendes” in de stad Oldham. Phillips beweert dat onderzoeken over dit onderwerp onder de bevoegdheid van de gemeenteraad vallen, daarbij verwijzend naar eerdere lokale, onafhankelijke onderzoeken in steden als Telford, Rochdale en Rotherham. Musk daarentegen beweert van wel “zou in de gevangenis moeten zitten.” Na de pesterijen van Musk signaleerde minister van Binnenlandse Zaken Yvette Cooper op 16 januari een verschuiving in het standpunt van de nationale regering, door aan te kondigen vijf door de overheid gesteunde lokale onderzoeken en een landelijk overzicht van bewijsmateriaal over bendes, inclusief belangrijke demografische gegevens.
Voorstanders van de aanpak van Musk beweren dat zijn berichten inspelen op de onderliggende frustraties die het Britse publiek heeft over de staat van het land en zijn leiderschap. Bewijsmateriaal wijst echter anders uit. Volgens opiniepeilingen van Opinium heeft de meerderheid van de Britten 53 procent – geloven dat Musk een negatief effect heeft op de Britse politiek.
Maar de rol van Musk bij het vormgeven van het politieke debat in Groot-Brittannië is al voelbaar – in plaats van de zwaaiende National Health Service te bespreken, werd Starmer geroepen om ontkent de aantijgingen van Musk dat hij kindermisbruik en -uitbuiting verborgen hield en niet voldoende actie ondernam toen hij tussen 2008 en 2013 leiding gaf aan de Crown Prosecution Service, het onafhankelijke orgaan dat strafzaken in Engeland en Wales vervolgde, toen het schandaal aan het licht kwam.
Musk’s inmenging in de Britse politiek verspreidt gevaarlijke desinformatie. Het beeld van het schandaal is vereenvoudigd om te passen bij het verhaal van Musk. In werkelijkheid werd het Crown Prosecution Service bekritiseerd omdat het als slachtoffer van misbruik werd beschouwd „onbetrouwbaar,“ het besluit om niet tot vervolging over te gaan, werd onder leiding van Starmer vernietigd. In 2014 vond in opdracht van de overheid een onderzoek naar het verzorgingsschandaal plaats, en in 2022 vond een aanvullend onderzoek plaats. Uit het onderzoek bleek dat de reactie van de autoriteiten werd gekenmerkt door vertragingen en dat sommige keuzes werden gevormd door de angst om als racistisch te worden gezien – leidde tot enkele ontslagen en excuses. Nu stelt de Labour Party dat de nadruk moet liggen op het opvolgen van de aanbevelingen van de herziening.
Wat onder de oppervlakte van deze rechtse retoriek ligt, is dus meer een verlangen om het lijden van slachtoffers te gebruiken voor politieke puntentelling dan een oprechte interesse in het aanpakken van gendergerelateerd geweld.
Musks interesse in de Britse politiek is opmerkelijk beperkt: hij heeft alleen intense belangstelling getoond voor gevallen van seksueel misbruik waarbij de daders van Aziatische afkomst waren. Ondertussen maakte hij een proliferatie van geruchten gebaseerd op anti-immigrantensentiment op X over de identiteit van de moordenaar van drie jonge meisjes tijdens een dansles in Southport, die tot nationale rellen leidde, maar er met name niet in slaagde de extreemrechts geweld dat volgde. En, misschien wel het allerbelangrijkste, hij heeft gedaan alsof hij opkwam voor de rechten van vrouwen, terwijl hij Donald Trump steunde – en al snel werkte onder – Donald Trump, die werd gevonden aansprakelijk voor seksueel misbruik in 2023.
Op één niveau lijkt Musks betrokkenheid bij de Britse politiek ingegeven door zijn vendetta tegen de Labour Party zelf, die hij koestert sinds de partij in 2024 aan de macht kwam. In de eerste weken van Starmer’s premierschap deed Musk de hoop van Labour om zaken aan te trekken de grond in gaan. investeringen, beweren dat Onder de huidige regering zullen “zeer weinig” bedrijven bereid zijn om in Groot-Brittannië te investeren. Met zijn veelvuldige uitingen van frustratie over de huidige regering, stimuleert Musk het publiek tegen Labour – en laat hij de deur open voor de installatie van een extremere, rechtse leider, zoals Farage, die gezien zou kunnen worden als een tegenhanger van Musks bondgenoot. bij Trump.
Maar op grotere schaal weerspiegelt de interventie van Musk in de Britse politiek zijn bredere oriëntatie op de mondiale politiek: het ophitsen van extreemrechtse extremistische buitenstaanders en het proberen hun hand te versterken tegen meer gematigde politici. Onder zowel de meer gevestigde als de opkomende extreemrechtse leiders heeft Musk zichzelf gepositioneerd als een kritische bondgenoot. Zelfs nadat hij door de Duitse regering is beschuldigd van inmenging in de komende verkiezingen, zal Musk een X Spaces-discussie organiseren met Alice Weidel, de leider van de extreemrechtse partij Alternative für Deutschland. Het steunen van populistische, anti-immigrantenpolitici ook na de verkiezingen staat centraal in Musks persoonlijkheid, aangezien hij tijd heeft besteed aan het omgaan met andere rechtse leiders, waaronder de Italiaanse premier Giorgia Meloni en de Argentijnse president Javier Milei.
Of Musk zich in de Britse politiek zal begeven terwijl hij deel uitmaakt van de regering van Trump valt nog te bezien. Maar zijn focus zal zeker internationaal blijven, niet alleen binnenlands – de miljardair zou al privégesprekken hebben gevoerd met bondgenoten over Starmer verdrijven vóór de volgende verkiezingen. En na de burgeroorlog in Groot-Brittannië te hebben beschreven als „onvermijdbaar,“ het is te gemakkelijk om te vergeten dat Musk zelf deel uitmaakt van een groter probleem. Een machtswellust die niet gemakkelijk bevredigd kan worden, dient immers als een vooruitziende waarschuwing voor de VS over wat Musk in petto heeft.
Het tarten van de rechtse agenda van Trump vanaf dag één
De inauguratiedag komt eraan, en om Waarheidzijn we van plan vanaf dag één de rechtse agenda van Trump te trotseren.
Kijkend naar het eerste jaar van Trumps presidentschap weten we dat de meest kwetsbaren onder ons schade zullen ondervinden. Het gemilitariseerde politiewerk in Amerikaanse steden en aan de grenzen zal intensiveren. De klimaatcrisis zal verder verergeren. De erosie van de vrijheid van meningsuiting is al begonnen en we verwachten nog meer aanvallen op de journalistiek.
Het zullen vier angstaanjagende jaren zijn om op sociale rechtvaardigheid gebaseerde journalistiek te produceren. Maar we worden niet wanhopig, omdat we weten dat er redenen zijn om in onze collectieve kracht te geloven.
De verhalen die we publiceren op Waarheid maken deel uit van het tegengif tegen sluipend autoritarisme. En dit jaar beloven we dat we een nog hogere versnelling zullen inschakelen om u waarheidsgetrouw nieuws te brengen dat de desinformatie, het vitriool, de haat en het geweld tegengaat. We beloven analyses te zullen publiceren die zullen voldoen aan de behoeften van de bewegingen waar we allemaal op vertrouwen om de komende vier jaar te overleven en zelfs aan de toekomst te bouwen. We beloven dat we responsief zullen zijn en u zullen erkennen als leden van onze gemeenschap met een cruciale rol en stem in dit werk.
Toon alstublieft uw steun voor Waarheid met een fiscaal aftrekbare schenking (eenmalig vandaag of maandelijks).
