‚Opoffering‘: waarom de run van Coach Khabib binnenkort zal eindigen

LAS VEGAS — Het is 1 januari en Khabib Nurmagomedov brengt het begin van dit nieuwe jaar door op dezelfde manier waarop hij het grootste deel van zijn leven heeft doorgebracht. Hij zit onder het zweet en zit op een worstelmat. Tegenwoordig bevindt die mat zich in het UFC Performance Institute, een halve wereld verwijderd van zijn huis en familie in Dagestan. Hij is hier nu drie weken, wat voor hem drie weken te lang is.

„Eerlijk gezegd vind ik dit niet leuk“, zegt Nurmagomedov, die de eenvoud en privacy van zijn huis verkiest boven de lichten van Las Vegas. „Waarom vindt iemand dit leuk?“

Het is het einde van een twee uur durende training en de reden dat Nurmagomedov hier is, is dat hij op de mat staat: een groep van twintig strijders. Islam MakhachevUFC-kampioen. Omar NurmagomedovUFC-titeluitdager. Er zijn verschillende vechters met ongeslagen MMA-records in deze kamer, samen met een Muay Thai-wereldkampioen en een Olympische worstelaar met zilveren medaille.

Ze vormen misschien wel het beste team in de geschiedenis van de vechtsport, en op dit moment is al hun aandacht volledig gericht op Nurmagomedov.

„Het is niet mijn taak om te zeggen dat je perfect bent“, zegt hij, nadat hij een lijst met verbeteringen heeft doorgenomen die ze kunnen aanbrengen. „Ik ben hier om je beter te maken.“

Het is traditie bij dit team dat de coach na elke training de atleten toespreekt. Ruim dertig jaar lang lag die verantwoordelijkheid bij de vader van Nurmagomedov, Abdulmanap. Hij was de oprichter en levensader van het team. Degene die voor het eerst de kern van deze groep verzamelde toen ze nog kinderen waren in Sildi, een klein bergdorpje in Dagestan, en hen veranderde in de MMA-krachtpatser die ze nu zijn.

De nalatenschap van Abdulmanap zal dit weekend volledig te zien zijn tijdens UFC 311 in Inglewood, Californië (ESPN+ PPV, zaterdag om 22.00 uur ET). Makhachev (26-1) zal er zijn lichtgewichttitel tegen verdedigen Arman Tsarukyan in het hoofdevenement in Intuit Dome. Umar (18-0), de neef van Nurmagomedov, zal de kampioen bantamgewicht uitdagen Merab Dvalishvili in het co-main event. Een derde teamlid, vlieggewicht Tagir Oelanbekov (15-2), zou bij winst in de voorronden een top-10-positie kunnen behalen.

De historische nacht zal plaatsvinden zonder Abdulmanap. De legendarische coach overleed in 2020 op 57-jarige leeftijd als gevolg van complicaties van COVID-19. Khabib zich teruggetrokken uit de actieve competitie kort daarna, en erfde onmiddellijk de rol van zijn vader als coach. Eerlijk gezegd is hij klaar voor een ander hoofdstuk van zijn leven. Hij heeft het team van zijn vader gediend – en blijft dat doen – uit verantwoordelijkheidsgevoel, niet uit verlangen.

En de verantwoordelijkheid is zwaar. Coachen op kampioenschapsniveau is dat natuurlijk altijd, maar het gaat dieper dan dat voor Nurmagomedov. Hij is de enige die het plan van zijn vader tot een goed einde kan brengen, en dat alleen al maakt het zo moeilijk. Hij moet zijn vader zijn, want zijn vader is er niet. En hoe wordt iemand de enige persoon in zijn leven die hij of zij het meest mist?

„Toen Khabib’s vader overleed, wilde hij niets meer met MMA te maken hebben – dat stukje van zijn hart stierf bijna“, vertelde Ali Abdelaziz, de oude manager en vriend van Nurmagomedov, aan ESPN. „En nu is het alsof hij hem aan zijn vader herinnert, waar hij ook gaat, in elke sportschool, bij elke training. Hij moet zijn vader worden, toch? En hij wil dit niet, omdat hij liever zou hebben dat zijn vader er nog was – en hij kon achter hem staan.“

ABDULMANAP NURMAGOMEDOV WAS geboren om te coachen.

Hij groeide op in een landelijk Dagestaans dorp in de jaren zestig en wijdde zich aan zijn studie en freestyle-worstelen. Op 18-jarige leeftijd ging hij het Russische leger in, waar hij sambo leerde, een vorm van man-tegen-man-gevechten, en judo. Zijn coaches en mentoren waren, in de woorden van Khabib, ‚old school‘. Er werd een serieuze intensiteit toegepast op de training en het leren van Abdulmanap, en uiteindelijk gaf hij die door aan zijn studenten.

„Hij was erg gedisciplineerd“, vertelde Nurmagomedov aan ESPN. „Hij kwam terug naar ons dorp en begon de jeugd op te leiden in 1985, en bleef trainen tot zijn laatste dagen. En sommige mensen leren dingen, maar er is geen discipline. Er is geen energie. Er is geen kennis. Hij was zeer goed opgeleid. , en hij vertelde ons allemaal dat we een opleiding moesten volgen (voor hem als coach).

De worstelstijl van Abdulmanap wordt nu wereldwijd erkend, dankzij zijn zoon. De stijl van zijn vader zorgde ervoor dat Nurmagomedov met 29-0 kon gaan, en creëerde virale momenten, zoals toen hij met Dana White in de kooi praatte tijdens een gevecht in New York, terwijl hij zijn tegenstander gemakkelijk onder controle hield en beukte. De techniek van Nurmagomedov domineerde Conor McGregor in een inzending gewonnen in 2018een van de meest bekeken gevechten in de UFC-geschiedenis.

Die befaamde stijl, gecombineerd met Abdulmanaps geloof in discipline, heeft zijn strijders vrijwel onverslaanbaar gemaakt. De kerngroep van Khabib, Makhachev, Umar Nurmagomedov en zijn jongere broer, Bellator MMA lichtgewichtkampioen Usman Nurmagomedovhebben een gecombineerd record van 91-1.

„Ik kan dit in één woord beschrijven: opoffering“, zei Nurmagomedov over het ongeëvenaarde succes van zijn team. „Mensen praten over discipline, maar soms is discipline niet genoeg. Als je de beste wilt worden, is er geen familie. Als je tijd wilt doorbrengen met je gezin en kinderen, wees dan bij hen. Je gaat de beste worden familieman, en ik ben niet tegen familiemensen.

„Ik zeg gewoon: ‚Als je de beste in deze branche wilt worden, moet je offers brengen. Offer je tijd op, offer je gezondheid op, offer alles op wat je hebt.'“

Het offer van Nurmagomedov als vechter eindigde in 2020, nadat hij voor de derde keer zijn UFC lichtgewichtkampioenschap verdedigde. Hij stond destijds aan de top van de MMA-wereld en werd algemeen beschouwd als de nummer 1 pond-voor-pond-jager, maar zei dat hij niet kon blijven concurreren zonder zijn vader.

Hij nam de rol van Abdulmanap als coach over en loodste zijn levenslange teamgenoot Makhachev naar het UFC-kampioenschap van 155 pond. met een overwinning over Charles Oliveira in oktober 2022. Na dat gevecht probeerde Nurmagomedov weg te lopen. Hij stopte met het in het nauw drijven van zijn strijders en zei publiekelijk dat hij niet van plan was dit ooit nog een keer te doen. De vechtwereld voelde zijn vertrek, maar het team voelde het nog meer. Abdulmanap was een herinnering, en nu ook zijn zoon.

‚Toen hij zei dat hij de jongens niet in het nauw zou drijven, voelde ik me verdrietig omdat we hem nodig hadden, weet je?‘ Dat zei Javier Mendez, hoofdcoach van de American Kickboxing Academy. Mendez assisteert ook bij het coachen van de strijders die bij Nurmagomedov trainen. ‚We hebben zijn aanwezigheid nodig. Het is de bedoeling dat hij deze jongens leidt. En ze hebben hem gemist. Zijn aanwezigheid is enorm voor hun moreel.‘

Een heel jaar ging voorbij en Nurmagomedov bleef afstand houden van de sport. In oktober 2023, nadat Makhachev zijn titel tegen had verdedigd Alexander Volkanovski zonder Nurmagomedov in zijn hoek, Nurmagomedov schreef op Instagram“Als jullie mij vragen waar ik ben geweest? Waarom ik niet in de hoek stond, heb ik deze vraag al beantwoord. … Ik heb alles wat met MMA te maken heeft volledig achtergelaten. Ik vraag jullie om mijn beslissing te accepteren.“

Het team bleef het goed doen, zelfs zonder de aanwezigheid van Nurmagomedov. Makhachev verdedigde zijn riem tweemaal. Umar bleef overwinningen stapelen en de ranglijst van 135 pond van de UFC beklimmen. Usman (18-0) won zijn titel in Bellator MMA op dominante wijze. Maar het was natuurlijk niet hetzelfde. De groep was letterlijk samen opgegroeid in de sportschool. Ze waren eraan gewend om met Nurmagomedov in de sportschool te trainen. Het was niet hetzelfde zonder hem.

En naarmate de tijd verstreek, kon Nurmagomedov zich niet meer voor die realiteit verbergen. Hij probeerde vanaf een afstand input te geven, maar besefte dat dit onmogelijk was. Kampioenschapsgevechten komen neer op de fijne details, en die details worden gewonnen of verloren in de trainingsruimte, niet in de Octagon. Na dat besef keerde Nurmagomedov terug naar het team voorafgaand aan Makhachevs laatste titelverdediging tegen Dustin Poirier bij UFC 302. Nurmagomedov zat tijdens dat gevecht in de hoek van Makhachev. Het doel van het team is perfectie, en perfectie vereist opoffering.

‘Soms loopt wat je denkt dat het beste zal zijn, verkeerd uit’, zei Nurmagomedov. „Het was stressvoller om weg te zijn. Ik wil bij mijn kinderen zijn, maar ik moet mijn kennis delen met mijn broers, want toen ik op weg was om kampioen te worden, waren zij bij mij, weet je? Ik moet wees hier.“

MACHACHEV, DIE HEEFT Hij trad in de voetsporen van Nurmagomedov, niet alleen als lichtgewichtkampioen van de UFC, maar ook als nummer 1 pond-voor-pond-vechter ter wereld, en heeft zijn hele leven volgens het systeem van Abdulmanap getraind. En dat systeem blijft in 2025 grotendeels intact – hoewel er momenten zijn dat hij onder de nieuwe leiding kleine variaties zal opmerken.

Sinds Makhachev jong was, heeft hij bijvoorbeeld worstelpraktijken doorstaan ​​waarbij hij meerdere intensieve rondes van vijf minuten moet doorstaan, onderbroken door slechts één minuut rust. Onder Nurmagomedov heeft hij soms een ronde moeten worstelen die drie keer zo lang is.

„Ik hield hem tegen en zei: ‚Hé man, ik train mijn hele leven met jou, ik kan me niet herinneren dat we 15 minuten non-stop aan het worstelen waren'“, herinnerde Makhachev zich lachend. „‚We hebben regels. Anderhalf uur trainen en het is afgelopen. Je moet je aan de regels houden.‘ En (coach Mendez) zal hem niet tegenhouden. Hij zegt: ‚Deze man houdt van je en wil dat je 100 procent in de kooi zit.‘ En ik begrijp het en luister gewoon naar hem.“

Afgezien van misschien die toename in intensiteit, is de coachingstijl van Nurmagomedov volgens het team vrijwel identiek aan die van zijn vader. Het is onmogelijk om eventuele traagheid bij het oefenen of een gebrek aan energieniveau tijdens de oefening weg te redeneren. Er zijn tientallen jaren terug verhalen over jonge strijders die buiten het kantoor van Abdulmanap in de rij stonden en niet alleen advies zochten over vechten, maar over alle terreinen van het leven. Vandaag staan ​​ze in de rij om advies te vragen aan zijn zoon.

Nurmagomedov heeft duidelijk gemaakt dat de levens en carrières van zijn strijders hun verantwoordelijkheid zijn, maar hij beschikt nog steeds over de stoïcijnse eerlijkheid die hij als strijder had. Hij heeft bijvoorbeeld tegen Makhachev gezegd dat hij binnen twee jaar met pensioen moet gaan, om te voorkomen dat hij zijn beste jaren zal doorvechten. Hij zei tegen zijn neef Umar dat hij niet mocht meedoen tijdens de islamitische vastenperiode van de Ramadan, terwijl Umar dit overwoog vanwege de nooit aflatende druk van het UFC-schema.

Ieder lid van het team weet hoe gelukkig ze zijn om hem aan hun zijde te hebben. Ze erkennen ook allemaal het leven dat hij in hun voordeel blijft opschorten. Makhachev weet dat zijn wapenbroeder het liefst thuis zou zijn en kostbare tijd met zijn gezin zou doorbrengen – en niet in Las Vegas, waar hij zou „trainen“ voor UFC 311 (Nurmagomedov heeft calorieën verbrand op de loopband in afwachting van de fysieke eisen van het nemen van bochten drie gevechten).

Zodra de kerngroep van Makhachev, Umar, Usman en andere oude teamleden klaar is, zegt Nurmagomedov dat ook hij eindelijk klaar zal zijn. Hij kijkt erg uit naar die dag, maar voorlopig zal hij het werk afmaken waar zijn vader al die jaren geleden mee begonnen is. Hij zal opofferen.

„Als deze jongens klaar zijn, zal ik ook klaar zijn“, zei hij. „Ik hoop dat het heel snel gaat, want ik ben dit allemaal beu. We zijn al zeven of acht jaar aan de top van dit spel. We verliezen bijna nooit. We hebben met iedereen over de hele wereld gevochten. Japan, Midden-Oosten, Europa, de VS, Zuid-Amerika – we vechten en verliezen bijna nooit. We hebben zoveel titels, zoveel kampioenen.

‚Het draait allemaal om opoffering. En al deze jongens waren vanaf het begin bij mijn vader. Ja, als ze klaar zijn, zal ik ook klaar zijn.‘