Als reactie daarop organiseerden Nikki en Ashley een workshop met hun studenten om erachter te komen of er zoiets bestond als een enkelvoudig, universeel symbool van verdriet. „We waren aan het onderzoeken of je een symbool van de dood kon bedenken dat dat niveau van empathie kon beschrijven, terwijl de andere symbolen, zoals doodshoofd en gekruiste beenderen, dat gewoon niet konden“, zegt Ashley. “Tijdens de workshop ontdekten we dat het niet echt mogelijk is om één enkel symbool van de dood te bedenken, omdat er zoveel individuele interpretaties zijn.” Hierdoor beseften Nikki en Ashley hoeveel werk er nog gedaan moest worden bij het onderzoeken van de visuele symboliek van de dood, wat hun verlangen voedde om van Moth iets veel groters en veel breders te maken.
In de dertien jaar dat Moth bezig was, zijn de projecten enorm uiteenlopend geweest. Bijvoorbeeld, Dag meneer Jim, Ashley legt uit, behandelt een lastig onderwerp: de dood van een huisdier. “Hoe kunnen we ouders toerusten om te kunnen praten over het verlies van het huisdier van een kind, aangezien het vaak de eerste keer is dat ze met de dood worden geconfronteerd?” legt Ashley uit. Je hoort zo vaak voorbeelden van ouders die het onderwerp helemaal vermijden (bijvoorbeeld: 'ze zijn op een boerderij gaan wonen'). Moth heeft een downloadbaar pamflet gemaakt dat ouders uitlegt hoe ze het begrip van hun kind kunnen helpen, evenals een afdruk op A4-formaat (die kan worden gepersonaliseerd en op een schoenendoos met daarin het dier kan worden geplakt) waardoor een gevoel van ceremonie en feest ontstaat. Nog een project, Nog een stoel aan tafel, is een ontworpen eetervaring, compleet met een samengesteld menu en een reeks aanwijzingen die mensen ertoe aanzetten plannen te maken voor wat er zou kunnen gebeuren in het geval van hun overlijden. “We plannen alle grote gebeurtenissen in ons leven – zoals een bruiloft en onze 21e verjaardag – maar eigenlijk plannen we dat niet voor het levenseinde.” zegt Ashley. “Design kan dat verhaal veranderen en de status quo veranderen.”
Onlangs organiseerde Moth een conferentie: Death Design and Culture: radicale herinterpretaties voor het levenseindeop de campus van Falmouth. Het evenement, bracht individuen samen die gespecialiseerd zijn in de dood uit verschillende disciplines, van ontwerpers tot academici, onderzoekers en beleidsmakers, om de meest complexe kwesties en debatten rond het overlijden van het leven te bespreken, van begrafenispraktijken, begeleid sterven, ecologische ineenstorting en de dood in een digitale wereld .
