‚THet verlangen om politicus te worden zou je levenslang ervan moeten weerhouden ooit politicus te worden”, zei komiek Billy Connolly ooit. Dit is nog nooit zo waar geweest. Er was een tijd waarin onbeschaamde narcisten en sociopaten floreerden reality-tv. Nu lijken ze zich allemaal te richten op podcasts en politiek.
De nieuwste potentiële politicus is Andrew Tate, de Brits-Amerikaanse zelfbenoemde vrouwenhater en beïnvloeder. vernederd door Greta Thunberg. Hij is plotseling erg geïnteresseerd om premier van Groot-Brittannië te worden – wat volgens mij logisch is als je kijkt naar de juridische puinhoop waarin hij zich bevindt. Tate en zijn broer Tristan, worden onderzocht door de Roemeense autoriteiten wegens vermeende misdrijven, waaronder het vormen van een georganiseerde criminele groep, mensenhandel, handel in minderjarigen, seksuele omgang met een minderjarige en het witwassen van geld. Als de veroordeelde misdadiger en veroordeelde seksueel misbruiker Donald Trump heeft laten zien dat je met werkelijk alles weg kunt komen, zolang je maar krachtig genoeg bent. Er is geen betere kaart om gratis uit de gevangenis te komen dan de man te zijn die de leiding heeft over de gevangenissen.
De politieke ambities van Tate zijn ongeveer net zo genuanceerd en ontwikkeld als je zou verwachten van een man die opschept over het wurgen van vrouwen en heeft gezegd dat hij met tieners van 18 tot 19 jaar uitgaat omdat hij dat kan.een afdruk maken”op hen. Eerder deze maand plaatste hij een opiniepeiling op X Hij vroeg zijn miljoenen volgers of hij zich kandidaat moest stellen voor de verkiezing van premier van Groot-Brittannië. Er waren er twee stemmogelijkheden: „JA. SAVE BRITAN (sic)” of “Nee”.
Niet alleen weet Tate niet hoe hij Groot-Brittannië moet spellen, hij lijkt ook niet te beseffen dat je je, in tegenstelling tot het Amerikaanse presidentschap, niet daadwerkelijk kandidaat kunt stellen voor het premierschap. Niettemin hebben zijn acolieten hem toegejuicht en heeft Tate een politieke partij opgericht genaamd Britain Restoring Underlying Values (Bruv), die belooft “de trots te herstellen van een belegerde natie”. Ik gebruik de term ‚feest‘ losjes: Tate lijkt niet al het papierwerk te hebben gedaan register Bruv als politieke partij en je kunt je voorstellen dat dit waarschijnlijk niet verder zal gaan dan een haastig samengesteld X-account. Het komt ongeveer net zo dicht in de buurt van een serieuze entiteit als mijn eigen politieke partij die binnenkort gelanceerd wordt: Britain Rejects Oligarchs, of Br.
Hoewel Bruv duidelijk een publiciteitsstunt is, is het belangrijk om de politieke ambities van Tate niet af te schrijven als zinloos aandachtzoeken. Het is zeer onwaarschijnlijk dat Tate ooit premier zal worden, maar trollen zoals hij spelen al een te grote rol in de politiek, en hun invloed lijkt alleen maar toe te nemen. Het lijkt inderdaad waarschijnlijk dat de reden dat Tate plotseling zo geïnspireerd werd door het kiesstelsel is dat Elon Musk, patroonheilige van extreem online mannen met gigantische chips op hun schouders, geobsedeerd is geraakt door zich te bemoeien met de Britse politiek. Als hij niet twittert over de vraag of de VS Groot-Brittannië moeten ‘bevrijden’ van zijn ‘tirannieke regering’ onder Keir Starmer, is de in Zuid-Afrika geboren miljardair naar verluidt bijeen met verschillende bondgenoten om strategieën te bespreken om regimeverandering in Groot-Brittannië te bewerkstelligen.
In eerste instantie leek het alsof Musk – die zichzelf duidelijk een koningmaker noemt na zijn succes bij het financieren van de campagne van Trump – erop gebrand was dat Nigel Farage het Verenigd Koninkrijk zou leiden. Nu is het paar uitgevallen en heeft Musk Farage verklaard “heeft niet wat nodig is’om de Hervormingspartij te leiden. De nieuwe lieveling van de miljardair blijkt een veroordeelde crimineel en extreemrechtse agitator te zijn Tommy Robinson; eerder dit jaar haalde Musk de krantenkoppen door op te roepen tot de vrijlating van Robinson uit de gevangenis. Het zou me niet verbazen als de Bruv-partij van Tate slechts een wanhopige poging is om de aandacht van Musk te trekken en Robinson te vervangen in de genegenheid van de technologiemagnaat.
Hoewel Musk Tate al eerder heeft geretweet, is het niet duidelijk hoe goed de twee mannen elkaar kennen. Maar de lowlife heeft duidelijk Amerikaanse vrienden op hoge posities. Tate heeft er trots op dat hij dat wel is gesproken met Barron Trump en, tijdens een recente verschijning op de rechtse podcast The Benny Show vertelde Alina Habba – de advocaat van Trump en de nieuwe adviseur van de president – dat ze een grote fan is van Tate. Ooit zou het idee dat een extremist als Tate een betekenisvolle invloed op de politiek zou kunnen hebben, lachwekkend zijn; nu lijkt het een stuk minder een grap.
Source link
