“Het is mijn bedoeling dat meneer DePape nooit uit de gevangenis komt, hij kan nooit voorwaardelijk vrijgelaten worden”, zei Dorfman terwijl hij de straf uitdeelde. Later zei hij: “Ik voel geen sympathie voor je. Ik voel medeleven met het slachtoffer in deze zaak, die geluk heeft dat hij nog leeft.”
Adam Lipson, een plaatsvervangend openbare verdediger uit San Francisco, had Dorfman gevraagd rekening te houden met de geestelijke gezondheid en het isolement van DePape, die hem vatbaar maakten voor online propaganda.
“Dit is een man die altijd een vreedzaam, gezagsgetrouw persoon is geweest tot aan zijn activering”, zei Lipson voordat de straf werd uitgesproken.
Toen DePape de kans kreeg om de rechtbank toe te spreken voorafgaand aan zijn veroordeling, sprak DePape, gekleed in gevangenisoranje en met zijn bruine haar in een paardenstaart, uitvoerig over 11 september als een inside job, waarbij zijn ex-vrouw werd vervangen door een body double en zijn door de overheid geleverde advocaten die tegen hem samenzweerden.
'Ik ben paranormaal begaafd,' zei DePape tegen de rechtbank, terwijl hij van vellen papier las. “Hoe meer ik mediteer, hoe helderder ik word.”
De rechter onderbrak DePape meerdere keren om te vragen of hij wilde ingaan op het oordeel van de jury of zijn gedrag op de avond van de aanval, maar DePape negeerde het aanbod.
In een brief die de dochter van het slachtoffer, Christine Pelosi, in de rechtbank voorlas, riep Paul Pelosi op tot de maximumstraf, waarin hij zei dat hij de “laatste vredige slaap” abrupt had beëindigd “toen de beklaagde met geweld mijn huis binnendrong, mijn slaapkamer binnenstormde en voorover bleef staan. mijn bed met een hamer en ritssluitingen die mijn vrouw eisten en riepen 'Waar is Nancy?'
Hij zei dat hij door de aanval bulten op zijn hoofd had, een metalen plaat erin, duizeligheid en zenuwbeschadiging in zijn linkerhand. Alleen thuis slapen roept herinneringen op aan de aanval, zei hij.
Eerder veroordeelde een federale jury DePape voor het mishandelen van een familielid van een federale functionaris en een poging tot ontvoering van een federale functionaris. In mei werd hij veroordeeld tot 30 jaar federale gevangenis.
Hoewel DePape bij de federale veroordeling spijt betuigde voor zijn daden, deed hij dat dinsdag niet. Rechters in beide zaken zeiden dat ze de ernst van de aanvallen op gekozen functionarissen niet konden negeren.
Rechter Dorfman heeft DePape dinsdag ook veroordeeld tot extra jaren op de andere punten, maar alle straffen, inclusief de federale, zullen gelijktijdig lopen. Hij zei dat als een hof van beroep zijn levenslange gevangenisstraf zonder voorwaardelijke vrijlating ongedaan zou maken, hij zal vragen de zaak terug te sturen naar zijn rechtbank voor hernieuwde veroordeling.
Lipson vertelde verslaggevers na de hoorzitting dat hij tegen de uitspraak in beroep zal gaan. “Dit was een heel tragisch einde aan een tragisch verhaal”, zei hij.
De aanklagers, de assistent-officieren van justitie uit San Francisco, Sean Connolly en Phoebe Maffei, zeiden in een verklaring dat de straf de ernst van het gedrag van DePape weerspiegelt en de schade die hij een onschuldige man heeft toegebracht.
“Er is geen vreugde in dergelijke gevallen. Er zijn geen winnaars”, luidt het.
De verdediging voerde aan dat het staatsproces neerkwam op dubbel gevaar, en zei dat hoewel de staats- en federale tellingen niet precies hetzelfde waren, de twee zaken voortkomen uit dezelfde daad. De rechter verwierp een aantal aanklachten van de staat, maar hield andere aanklachten die niet onder de federale zaak vielen, in stand.
De aanval van 28 oktober 2022 op Paul Pelosi was vastgelegd op camerabeelden van het politielichaam slechts enkele dagen voor de tussentijdse verkiezingen en schokte de politieke wereld. Hij liep hoofdwonden op, waaronder een schedelbreuk die werd hersteld met platen en schroeven.
DePape, een Canadees staatsburger die al jaren in de VS woont, gaf tijdens zijn federale proces toe dat hij van plan was Nancy Pelosi te gijzelen, zijn ondervraging van haar op te nemen en ‘haar knieschijven te breken’ als ze de leugens niet zou toegeven. zei dat ze vertelde over ‘Ruslandgate’, een verwijzing naar het onderzoek naar Russische inmenging in de presidentiële campagne van 2016.
