Het vooruitzicht van David Moyes toen hij terugkeerde als manager van Everton, werd hij met een bijna snobistische minachting ontvangen toen hij twee keer eerder ter sprake kwam. Het illustreert de uiteenlopende lotgevallen van de Schot en de club dat de welkomstmat voor de derde keer is neergelegd.
Moyes stond op het punt om in december 2019 weer Everton-manager te worden, nadat het bewind van Marco Silva zonder pardon tot een einde was gekomen. Hij voerde gesprekken met Farhad Moshiri in Duitsland en verwachtte de volgende dag de voorwaarden te ondertekenen, waarna Napoli Carlo Ancelotti beschikbaar zou stellen door hem die avond te ontslaan. Een echt schuifdeurmoment. Moshiri ging voor de supersteroptie. Moyes sloot zich voor de tweede keer aan bij West Ham, waar zijn tevredenheid en succes betekenden hij kon de avances van Everton weerstaan toen ze in juni 2021 weer kwamen. Moshiri wendde zich tot Rafael Benítez. Snel verder…
Bij beide gelegenheden was er onder veel Evertonianen weerstand tegen de terugkeer van Moyes. Er waren legitieme redenen. Everton verder was gegaan. Je zou nooit meer terug moeten gaan. Everton had nieuw geld, frisse ambitie en had geen behoefte aan een manager die er in elf jaar tijd niet in slaagde een trofee te winnen op Goodison Park. Ze zouden Ancelotti kunnen krijgen, in godsnaam. Moyes had zijn laatste Everton-contract laten aflopen voordat hij zonder compensatie bij Manchester United kwam. Hij probeerde Marouane Fellaini en Leighton Baines goedkoop te contracteren. Hij is tenminste voorzichtig met het geld van een club.
Dat was toen. Everton’s ambitie nu onder de nieuwe eigenaar van The Friedkin Group (TFG) moet degradatie voorkomen voordat hij verhuist naar een prachtig stadion aan de Bramley-Moore-dok. Dat is het. En ze hadden een manager nodig die onmiddellijk beschikbaar was, de Premier League goed kent en goed is toegerust om te werken met een ploeg die is opgebouwd door Sean Dyche. Er staat geen grote herziening van het team en de speelstijl in het verschiet. De winstgevendheids- en duurzaamheidsregels van de Premier League verbieden TFG dit te doen.
Het is een extra bonus voor de eigenaren dat Moyes Everton ook goed kent en waarden zal herstellen die verloren zijn gegaan tijdens de chaotische jaren van Moshiri. Dyche stimuleerde discipline, hard werken en financieel gezond verstand, maar Moyes biedt veel meer als managementpakket, zoals blijkt uit zijn werk bij West Ham. De 61-jarige kan niet de enige zijn die zich heeft afgevraagd wat er voor Everton zou zijn geweest als hij het fortuin had uitgegeven dat aan Ronald Koeman, Sam Allardyce, Silva en Ancelotti was toegewezen.
Dyche heeft uitstekend werk verricht door Everton onder extreme en ongekende omstandigheden overeind te houden. Tweemaal. Hij liep in januari 2023 door de deur als Anthony Gordon liep naar Newcastle voor een vergoeding van £ 45 miljoen die bestemd was voor het dekken van de dagelijkse verliezen, en niet voor de selectie. Het patroon van het verkopen van het beste talent dateerde van vóór Dyche’s tijd bij Everton en ging onder hem door.
Er was een afwezige eigenaar toen Moshiri aan allerlei kopers wilde verkopen, inclusief het potentiële auto-ongeluk dat 777 Partners was. Er was geen herkenbare raad van bestuur meer om over te spreken na de massaontslag van juni 2023. De voormalige CEO Denise Barrett-Baxendale en Chief Finance Officer Grant Ingles waren aanwezig in de periode dat Everton de PSR schond. Dyche niet, maar hij moest wel de gevolgen opzij zetten toen Everton vorig seizoen acht punten in mindering kreeg vanwege twee overtredingen. Een aanzienlijk deel van de tweede aanklacht met betrekking tot stadionrentebetalingen blijft onopgelost. Everton zou vorig seizoen op de twaalfde plaats zijn geëindigd, onder Brighton wat betreft doelsaldo, maar als de straffen het momentum van het team bijna hadden doen ontsporen en de vastberadenheid van Dyche tot het uiterste op de proef hadden gesteld. Het was, zo gaf hij later toe, het zwaarste seizoen uit zijn managementcarrière.
Volgens de accountants behield Dyche de Premier League-status van Everton in een tijd waarin het vermogen van de club om haar continuïteit te handhaven twijfelachtig was. Administratie zou een reële mogelijkheid zijn geweest als de club in 2023 of 2024 was gedegradeerd. Hij voorkwam dit terwijl hij de loonsom verlaagde en een negatieve netto transferuitgaven had. Sinds 2022-2023, toen de kranen onder Moshiri werden dichtgedraaid, is Everton de enige Premier League-club met een negatieve netto-uitgaven aan transfers van £ 79 miljoen.
Het stabiele platform waarop TFG wil voortbouwen is niet in de laatste plaats te danken aan de beheerder het is zojuist ontslagen. Maar dat wil niet zeggen dat het verkeerd was om dat te doen, of dat alle bovenstaande lof Dyche onberispelijk maakt. In veel opzichten gaf hij de nieuwe eigenaren geen alternatief.
na nieuwsbriefpromotie
Er is een aanzienlijke hoeveelheid onzin gezegd en geschreven over het besluit om Dyche te ontslaan, uren vóór de FA Cup-wedstrijd van donderdag tegen Peterborough. De bewering van voormalig Everton-vleugelspeler Andros Townsend dat dit “grote, grote rode vlaggen op de lange termijn voor deze nieuwe eigenaarsgroep” vertegenwoordigt, is daar één van. De manager van een team dat één punt boven de degradatiezone staat met een half seizoen gespeeld, liet op de vraag welke steun hij in januari nodig had om de situatie te verbeteren, tegenover zijn nieuwe werkgevers weten dat hij het team zo ver had gebracht als hij kon. Resultaten en prestaties ondersteunen dat. Maar de resultaten en prestaties hebben Dyche zijn baan niet gekost, hoe slecht ze ook waren.
TFG had het gevoel dat zijn houding was veranderd nadat de verliezen tegen Nottingham Forest en Bournemouth de sombere reeks van Everton hadden uitgebreid tot één overwinning in elf competitiewedstrijden. Het was, zo voelde het, een berustende houding die neerkwam op ontslag nemen, een argument dat Dyche verwierp. Het was gedwongen om samen met Everton op te treden in een nieuwe degradatiestrijd, maanden vóór de verhuizing naar de Bramley-Moore-dok. De timing van zijn vertrek was slecht, maar was het resultaat van de weigering van TFG om te voldoen aan de compensatie-eisen van Dyche voor de laatste zes maanden van zijn contract plus bonussen. En dit seizoen was verschrikkelijk. Dyche beweert graag dat de verwachtingen dit seizoen alleen maar groter zijn geworden omdat het de laatste is op Goodison Park. Hij is de enige persoon die deze theorie omarmt.
„Ik heb er verdomd goed mee omgegaan, denk ik“, zei Dyche dinsdag over zijn klappen tegen Everton, toen er gesprekken over de uitbetaling gaande waren. ‚Dus nu, kan ik een paar wedstrijden gaan winnen? Kunnen we het op een ander niveau tillen? Kan ik het verhaal veranderen? Kan ik opnieuw uitvinden wat we proberen te doen om het naar een ander niveau te tillen?” De antwoorden waren nee, nee, nee en nee, en ondanks publieke uitingen van het tegendeel had hij dit tegenover TFG aangegeven. Wat moest TFG nog meer doen? De nieuwe eigenaren van Everton willen stabiliteit, maar ook een platform bouwen voor een competitieve, succesvolle toekomst. Moyes kan weer die man zijn.
Source link
