Pisa ligt op koers om voor het eerst in 34 jaar terug te keren naar de Serie A. Nu onder het eigendom van de rijke zakenman Alexander Knaster, is het een getransformeerde club. Maar de echte katalysator voor verandering dit seizoen is de komst van Filippo Inzaghi in de zomer.
Pisa kwijnde vorig seizoen immers weg in de onderste helft van de Serie B. De legendarische Italiaanse aanvaller die coach is geworden, heeft het project momentum gegeven, een verbeterde professionaliteit die deze beroemde stad weer in de grote voetbalwereld lijkt te brengen.
Stefano Moreo, de aanvaller die zijn carrière dit seizoen een wending heeft gegeven, vertelt dat het enthousiasme van Inzaghi het verschil maakt. Giovanni Bonfanti, de jonge verdediger die werd gerekruteerd bij Atalanta, tekende pas na een persoonlijk telefoontje van Inzaghi zelf.
Simone Canestrelli, onlangs in verband gebracht met een verhuizing naar AC Milan, is getroffen door zijn overduidelijke passie voor het project. Antonio Caracciolo, de aanvoerder, zegt dat het Inzaghi is die de mentaliteit bij de club heeft veranderd, waarbij zijn charisma in de hoofden van de spelers terecht is gekomen.
Het resultaat is dat een club die ooit tot het vijfde niveau is gezakt, vijf punten voorsprong heeft op de op de derde plaats geplaatste Spezia en op koers is voor automatische promotie. „Wat mij opvalt aan Filippo is de nederigheid die hij heeft getoond“, vertelt sportief directeur Davide Vaira Luchtsporten.
„Het is de manier waarop hij omgaat met alle medewerkers van de club, niet alleen met de bazen. Ik denk dat hij een bijzondere empathie en enthousiasme creëert. Het komt voort uit zijn karakter, zijn benadering van mensen, zijn manier van communiceren, zijn toewijding en die nederigheid.“ .“
Er komt een gedachte op. Wat maakt dat Inzaghi dit allemaal wil doen? Dit is iemand die alles heeft gewonnen: een Champions League-winnaar met AC Milan, een WK-winnaar met Italië. Maar hier is hij, nu 51 jaar oud, en probeert het verschil te maken in de Serie B.
Als je die vraag aan de man zelf stelt, wordt het duidelijk dat de honger die zo duidelijk zichtbaar is op het veld, nog steeds in hem zit. „Ik word gedreven door passie“, vertelt Inzaghi Luchtsporten. „Dezelfde passie die mij gedurende mijn hele carrière vanaf de allereerste stappen een impuls heeft gegeven.“
Hij voegt eraan toe: „Toen ik besloot om na Milan coach te worden, ging ik naar Venetië in de Serie C, omdat niets me bang maakt. Ik doe dit werk graag. Ik geniet ervan om alles wat ik was als voetballer naar mijn teams en spelers te brengen. Het is een baan die mij nog steeds veel voldoening geeft.”
Zijn coachingcarrière is eb en vloed. Er waren back-to-back-promoties met Venezia en een andere met Benevento. Maar zijn ervaringen in de hoogste divisie waren ongemakkelijker, van die eerste baan bij Milan tot korte periodes bij Bologna en Salernitana.
Inzaghi denkt dat hij nu beter is. „Ik heb nu bijna 350 wedstrijden als professionele coach en het is duidelijk dat je altijd iets leert, omdat er altijd iets te leren valt. Ik denk dat een coach in de loop van de tijd moet evolueren en groeien om te slagen“, legt hij uit.
„In de vrije momenten die ik heb gehad, heb ik geprobeerd het werk van betere en meer gevestigde collega’s te bestuderen en natuurlijk heb ik het geluk dat ik vaak ideeën kan delen met mijn broer Simone, die ik beschouw als een van de beste coaches van Europa.“
Simone is de hoofdcoach van Inter Milan die zijn club vorig seizoen naar de Serie A-titel loodste. In hun coachingcarrière is het kleine broertje het helderst geweest. Hoewel beiden in hun speeltijd voor Italië speelden, was het Pippo die de superster was.
Hij blijft een van de topscorers in de geschiedenis van de Champions League en scoorde tweemaal in de finale van 2007 tegen Liverpool. Hij staat bekend om het feit dat hij vanaf de schouder van de laatste verdediger speelde. Zijn vermogen om vanuit het niets een doelpunt op te snuiven, leverde hem zijn plaats bij de elite op.
In een tijdperk van meer multifunctionele voetballers kun je je afvragen waar een Inzaghi in het moderne spel zou passen, een speler die in de aanloop van de bal wegrent in plaats van ernaartoe. Hij erkent dat het een andere tijd was, maar ziet voetbal als een meer cyclisch karakter.
„Mijn periode was een periode van grote spitsen, over de hele wereld“, zegt Inzaghi. „Het was ook een gouden tijdperk voor het Italiaanse voetbal. Zeker, zulke spelers zijn nu moeilijker te vinden, er zijn er minder, maar ik denk dat het een cyclus is die voorbestemd is om weer te veranderen.“
Zou Inzaghi, de coach, goed overweg kunnen met Inzaghi, de speler? „Ik denk dat we een heel goede relatie zouden hebben“, antwoordt hij. „Omdat ik als voetballer iemand was die veel doelpunten maakte! En ik gaf veel om mijn werk, het team en het resultaat van de wedstrijd.“
Dit alles vormt nog steeds de basis voor zijn coaching. „Ik hou niet van te veel dribbelen“, bekent hij. „Ik geloof dat je in voetbal zo verticaal mogelijk moet zijn.“ Maar het is die ernst van zijn werk, die behoefte aan discipline, die de grootste les van zijn speeltijd is.
„Vanaf de eerste voorbereidingsdag aan het begin van het seizoen heb ik veel gewerkt aan de fundamentele principes van een groep, de regels van wederzijds respect, plichtsbesef en verantwoordelijkheidsgevoel. Op het veld wil ik dat mijn team in staat is om ordelijk en compact te blijven.“
De 34-jarige Caracciolo zegt dat het voorseizoen de zwaarste uit zijn carrière was. Nicholas Bonfanti, zijn teamgenoot, vertelt dat ze „als een gek“ op het veld moesten rennen en nu de voordelen van dat zomerwerk voelden. Tien keer scoorde Pisa de opener in de eerste helft.
„Met Filippo en zijn staf probeerden we een andere mentaliteit te creëren, een cultuur van werk, van respect voor de regels“, zegt Vaira, die deze zomer zelf bij de club kwam. Alles kwam samen. „Het was de juiste man op de juiste plaats op het juiste moment“, voegt hij eraan toe.
„We hadden veel spelers geërfd die om de een of andere reden vorig seizoen niet hun best deden, maar het waren nog steeds erg sterke spelers. Dus ik denk dat deze groep geërfde spelers dit jaar, samen met de spelers die we hebben meegebracht in, heeft de juiste mix gecreëerd.“
Pisa zou een welkome aanvulling zijn op de Serie A, de scheve toren is zichtbaar vanuit de Arena Garibaldi. Het publiek bevindt zich al meer dan tien jaar op het hoogste niveau en zal bij promotie zeker dichter bij de onstuimige dagen van de jaren ’80 komen. De opwinding in de stad neemt toe.
„De financiële impact van promotie zou enorm zijn vanwege de tv-rechten“, zegt Vaira. „De komst van teams als Juventus, Inter, Milan, Napoli en de derby met Fiorentina zou veel fans trekken. Het zou een pluspunt zijn voor restaurants, bars en hotels.“
„Maar dan is er ook nog de emotionele impact op de stad. Vierendertig jaar is een eeuwigheid als het om voetbal gaat.“ Maar er is nog werk aan de winkel. „Helaas is het seizoen lang“, waarschuwt Vaira. „Nog maar drie seizoenen geleden verloor Pisa de play-offfinale in de verlenging.“
Met dat in gedachten zal er geen sprake zijn van ophouden. „We zullen serieus blijven werken, zoals we dat sinds de eerste dag hebben gedaan.“ Onder een coach met de mentaliteit van Filippo Inzaghi is de boodschap van iedereen die met Pisa geassocieerd wordt dat het echt niet anders kan.
Source link