De overgang van fotografie naar 3D-kunst heeft het creatieve perspectief van Denisa Rahma opnieuw vormgegeven. In de fotografie voelde ze zich vaak beperkt door specifieke locaties, rekwisieten of ideale omstandigheden, maar 3D bevrijdt haar van die beperkingen. Sinds ze zich onlangs in Blender heeft verdiept, heeft ze een nieuwe uitlaatklep voor haar creativiteit gevonden en een medium onderzocht dat precisie en controle biedt die fotografie niet kan bieden. Hoewel ze fotografie nog steeds waardeert, opent 3D een aanvullende vrijheid, waardoor haar visie precies zo naar voren kan komen als ze zich had voorgesteld – waar het tastbare en het grenzeloze naast elkaar bestaan.
Hoe heeft de verschuiving van fotografie naar 3D-kunst uw creatieve expressie opnieuw vorm gegeven?
Ik heb me vaak beperkt gevoeld door de beperkingen van fotografie, waarbij toegang tot specifieke locaties of de perfecte rekwisieten niet altijd haalbaar was. Met 3D heb je echter de vrijheid om hele werelden te bouwen zonder de uitdagingen van reizen of het kopen van materialen. Ik leer Blender al een paar maanden, het is een heel ander domein dan fotografie. Ik maak nog steeds foto's, maar met 3D kan ik precies de beelden bereiken die ik voor ogen heb.
Welke aspecten van sci-fi, brutalisme en mystiek trekken je naar hun visuele werelden?
Omdat ik ben opgegroeid in een moslimgezin in Indonesië, werd ik vanaf jonge leeftijd op natuurlijke wijze blootgesteld aan mystieke en spirituele concepten. Nadat ik thuis verschillende onverklaarbare ervaringen had gehad, ben ik gaan geloven in het bestaan van entiteiten die ons begrip te boven gaan. Deze ervaringen hebben mijn creatieve aanpak beïnvloed. Bovendien ben ik opgegroeid met het kijken naar veel anime en ontwikkelde ik een liefde voor sciencefictionfilms. Ik voel me ook aangetrokken tot brutalistische en liminale ruimtes – de angstaanjagende, minimale, desolate schoonheid van zulke omgevingen resoneert met mij, als fotograaf moest ik vaak socialiseren en netwerken, maar mijn sociale batterij is vrij laag, dus ik vind troost als ik naar lege en verlaten ruimtes.
Hoe benadert u het combineren van persoonlijke identiteit met bredere thema's in uw 3D-werk?
Ik word volledig ondergedompeld in ervaringen die mijn kunst vaak inspireren via een persoonlijke lens. Veel van mijn werk is een overdreven weerspiegeling van de gewone momenten die ik tegenkom in het dagelijks leven, of tv-programma’s die ik kijk. Ik laat mij ook vaak inspireren door ervaringen van anderen. Het lijkt bijna een vorm van rollenspel.
Wat boeit je het meest aan de wisselwerking tussen technologie en artistieke vrijheid?
Ik ben zowel opgewonden als bezorgd over de invloed van de voortschrijdende technologie op de kunst. De toegankelijkheid van tools en bronnen overtreft vandaag de dag ruimschoots wat er in het verleden beschikbaar was. Ik ben vooral getroffen door de manier waarop machinaal leren door de mens gemaakte kunst repliceert. Met al deze nieuwe software die ik nog moet herkennen en leren, raak ik gemakkelijk overweldigd. Maar we zien vaak over het hoofd dat zelfs de meest geavanceerde technologieën nog steeds deel uitmaken van de natuur, en dat dit een natuurlijke cyclus is. Ik zou niet in staat zijn om te creëren wat ik doe – of het nu door fotografie of 3D is – zonder toegang tot technologie. Dus ik ben het gaan omarmen in plaats van er weerstand tegen te bieden, en me gaan concentreren op hoe het mijn eigen artistieke praktijk naar een hoger niveau kan tillen. Tot nu toe lijken de mogelijkheden eindeloos. Ik zou graag zien hoe ze zich de komende jaren ontwikkelen.
Kunt u het meest uitdagende aspect van de overgang van fotografie naar 3D delen?
De grootste uitdaging waar ik voor sta is absoluut amateur zijn en vanaf nul beginnen. Meetkundige knooppunten geven mij bijvoorbeeld het gevoel dat ik algebra opnieuw aan het leren ben. In tegenstelling tot fotografie, waar onvolkomenheden onvermijdelijk zichtbaar zijn, zijn de 3D-geometrieën zo nauwkeurig dat het resulteert in composities die overdreven perfect lijken naar mijn voorkeur, en ik besteed meer tijd aan het proberen ze er onvolmaakt en wankel uit te laten zien, terwijl dat niet lukt. krijg de resultaten die ik voor ogen heb, ik gebruik Photoshop voor toegevoegde elementen, kleurcorrectie en illustraties.
Hoe ziet u uw werk evolueren terwijl u nieuwe media blijft verkennen?
Ik zou graag meer beweging en nieuwe media willen ontdekken en misschien ook VJ-en. Absoluut alles wat te maken heeft met samenwerken met mijn favoriete muziekartiesten. Ik heb ook altijd ontzag voor creatieve technologen en hoop er ooit een te worden.
Interview door DONALD GJOKA
