John Thune won in 2004 de verkiezingen voor de Senaat door senator Tom Daschle, de machtige leider van de Democratische meerderheid, te verslaan, maar werd al snel geconfronteerd met een dodelijke bedreiging voor zijn politieke toekomst toen een grote luchtmachtbasis in zijn staat met sluiting werd bedreigd.
Hij sloeg de inspanningen terug en redde Ellsworth Air Force Base, een financiële motor in zijn grotendeels landelijke staat, waarbij hij zijn baan behield en waardevolle lessen leerde die zijn opkomst in de Senaat hebben bevorderd.
Nu is de Republikein uit South Dakota naar de top gestegen en zal hij meerderheidsleider worden in het nieuwe congres dat vrijdag bijeenkomt, maar hij wordt opnieuw geconfronteerd met een vroege uitdaging en een grote bedreiging voor zijn politieke positie.
De taak van de heer Thune is deze keer het combineren van de eisen van de nieuwgekozen president Donald J. Trump, de concurrerende verlangens van 53 Republikeinse senatoren en een formidabele wetgevingsagenda. Het begint met het begeleiden van meerdere met bagage beladen Trump-genomineerden naar bevestiging in de sterk verdeelde Senaat, waar hij het zich kan veroorloven niet meer dan drie Republikeinse stemmen te verliezen als de Democraten in de oppositie bij elkaar blijven.
Tegelijkertijd is hij van plan een lastige manoeuvre te gebruiken om een filibuster te omzeilen en een wetsvoorstel voor een combinatie van grensbeveiliging, militaire uitgaven en energieproductie goed te keuren, wat serieuze wetgevende finesse zal vereisen. En hij wil het in de eerste maand of zo doen, terwijl hij ook opnieuw gaat bepalen hoe en hoe vaak de Senaat werkt.
Het is een hele opgave voor de 1,80 meter lange voormalige basketbalspeler van alle staten, een topper die gepassioneerd is door de fazantenjacht en die over een paar dagen 64 wordt.
“Laten we zeggen dat hij veel belangen moet balanceren om zijn geloofwaardigheid te versterken,” zei senator Kevin Cramer, een Republikein uit het aangrenzende North Dakota die de heer Thune als leider steunde, waarbij hij opmerkte dat zijn collega nooit tegen hem had gelogen.
Degenen in de omgeving van de heer Thune zeggen dat een pijnlijke nederlaag in een bod voor de Senaat in 2002, de gedenkwaardige campagne tegen de heer Daschle twee jaar later en de strijd om Ellsworth te redden de heer Thune harder hebben gemaakt en hem hebben geïnformeerd over de politieke realiteit. Maar hij had al een uitgesproken afkeer van verliezen getoond toen hij basketbal speelde voor het middelbare schoolteam in zijn kleine geboorteplaats Murdo, SD, en later aan de Biola University, een particuliere christelijke universiteit in Californië.
„Het was gewoonweg krankzinnig hoe competitief hij was“, zei zijn jongere broer Tim, die een slaapkamer met hem deelde in hun 800 vierkante meter grote huis en manden schoot op de harde onverharde baan in hun tuin. “Hij wilde altijd de bal. Toen het koppelingstijd was, wilde hij de bal.”
De heer Thune overwoog serieus het idee om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap in 2012, maar liet het vallen, en overwoog vervolgens om in 2022 met pensioen te gaan uit de Senaat. Maar op aandringen van senator Mitch McConnell, de Republikeinse en vertrekkende partijleider uit Kentucky, en de aantrekkingskracht van een toekomstige vacature Toen de heer McConnell een stap opzij deed, besloot de heer Thune te blijven en zei dat hij bereid was het werk te blijven doen “zelfs als het moeilijk, ongemakkelijk of impopulair was.”
Ondanks zijn besluit om te blijven, kon hij de heer McConnell niet vervangen na zijn 18-jarige loopbaan als leider, en kreeg hij te maken met een zware uitdaging van senator John Cornyn, de Republikein van Texas. De heer Cornyn was, net als de heer Thune, een tijdlang de nummer 2 van de heer McConnell en er werd aangenomen dat hij over scherpere politieke vaardigheden beschikte.
Maar de heer Thune kreeg een kleine testrun aan de top toen de heer McConnell in 2023 afwezig was vanwege gezondheidsproblemen, en zijn collega’s waren tevreden met wat ze zagen. Hij bracht maanden door met het inzamelen van geld, voerde campagne voor kandidaten voor de Senaat en beloofde een consensusbouwer te zijn, waarbij hij een aanpak aanbood die verschilde van de top-down, insulaire leiderschapsstijl van de heer McConnell. Hij won de race bij de tweede stemming Het resultaat werd door velen geïnterpreteerd als een teken dat de Republikeinen in de Senaat een leider wilden die bereid was op zijn minst enige afstand tot de heer Trump te bewaren.
Nu kijkt zelfs een van zijn tegenstanders ernaar uit dat de heer Thune het roer overneemt.
“Ik ben optimistisch”, zei senator Rick Scott, de Republikein uit Florida die op een verre derde plaats eindigde in de leiderschapsrace en een beruchte slechte relatie had met de heer McConnell. “We gaan proberen samen te werken”, zei hij, terwijl hij de nieuwe leider omschreef als een “sympathieke kerel.”
De vriendelijkheid van de heer Thune heeft er echter voor gezorgd dat sommige senatoren zich in het privéleven zorgen maakten dat zijn verlangen om aardig gevonden te worden hem in de weg zou kunnen staan. Als leider van de Senaat moet je harde beslissingen nemen die zeker iemand kwaad zullen maken, en ze vrezen dat zijn vastberadenheid om te voorkomen dat hij collega’s van streek maakt of op sociale media wordt gehamerd, tegen hem zou kunnen werken.
Zijn bondgenoten erkennen dat zijn temperament enorm verschilt van dat van de heer McConnell, maar zeggen dat de heer Thune tegen de hitte kan.
“Hij is een slimme kerel. Hij is scherpzinnig. Hij is in staat om moeilijke beslissingen te nemen wanneer dat nodig is”, aldus zijn broer. “Kritiek is iets dat hij heeft geleerd te verdragen. Hij zal het verwerken en als het legitiem en geldig is, zal hij ervan leren.”
De persoon die de heer Thune misschien het moeilijkst kan plezieren is de heer Trump, die geïrriteerd was door de eerdere kritiek van de heer Thune op zijn gedrag en verontwaardigd was over het feit dat de nummer 2 Republikein van de Senaat zijn uitdaging voor de verkiezingsuitslag van 2020 niet steunde en voor certificering stemde. de resultaten. (De heer Thune koos er zelf voor om zijn verlies in de Senaat van 2002 met iets meer dan 500 stemmen niet te betwisten, omdat hij zei dat dit verdeeldheid zou zaaien voor de staat.)
De heer Trump drong – zonder succes – aan op een primaire uitdaging voor de heer Thune in 2022 en bestempelde hem als een RINO, de “Republikeinse in naam”-smet die de ernstigste belediging is in de MAGA-wereld. De heer Thune steunde op zijn beurt senator Tim Scott uit South Carolina in de Republikeinse presidentiële voorverkiezingen, hoewel hij zich bij de heer Trump aansloot nadat hij de nominatie binnenhaalde.
Sindsdien heeft hij stappen ondernomen om de betrekkingen met de heer Trump te herstellen, waaronder het maken van een pelgrimstocht naar Mar-a-Lago, het landgoed en het privéresort van de verkozen president in Florida. Het paar lijkt een werkrelatie te hebben opgebouwd nadat Trump zich uit de leiderschapsrace had teruggetrokken ondanks een poging van enkele van zijn adviseurs om de heer Thune te blokkeren. Bovendien is de heer Trump de voordelen van de heer Thune gaan inzien, zei de heer Cramer.
“Ik heb een paar keer met Trump gesproken sinds John tot leider werd gekozen”, zei Cramer. “Hij vindt hem erg leuk. Hij houdt van zijn articulatie. Hij houdt ervan hoe hij eruitziet op tv. Ik denk dat hij hem als een verrassende aanwinst ziet.“
Toch zal het een eindeloze klus zijn om de heer Trump tevreden te houden. Eerder deze week waarschuwde de verkozen president de Republikeinen in de Senaat om niet toe te staan dat de Democraten de bevestigingswerken zouden verprutsen.
“REPUBLIKEINEN, WEES SLIM EN STERK!!!” De heer Trump, die weinig geduld heeft voor of begrip heeft voor de complexiteit van het congresproces, drong er op zijn sociale mediasite op aan.
Politieke bondgenoten van de heer Thune zeggen dat hij de heer Trump aankan.
“President Trump is moeilijk te lezen en hij is zeker impulsief, maar John heeft het gezien, hij heeft hem in actie gezien en hij heeft vier jaar met hem te maken gehad”, zegt Dennis Daugaard, een voormalig gouverneur van South Dakota. Hij zei dat hij de heer Thune voor het eerst ontmoette tijdens een race in 1996 om de enige zetel in het Huis van Afgevaardigden van de staat, waarin de relatief onbekende heer Thune de luitenant-gouverneur van de staat van streek maakte en zijn carrière in het Congres lanceerde.
“Ik denk dat John president Trump op dezelfde manier zal benaderen als hij anderen benadert”, zei Daugaard. “Hij zal pragmatisch zijn. Ik denk niet dat hij te veel zal beloven.”
De heer Thune heeft belangrijke beloften gedaan over hoe de Senaat zich onder zijn toezicht zal gedragen, waarbij hij belooft dat senatoren een volledige week zullen werken, in tegenstelling tot de afgelopen jaren van maandagavond tot en met donderdagmiddag. Hij zei dat hij ook van plan was meer wetsvoorstellen ter tafel te brengen en strijd om amendementen mogelijk te maken, terwijl recente leiders van beide partijen hebben geprobeerd de politieke bekendheid te beperken door het aantal stemmen dat senatoren moeten nemen te beperken.
Nieuwe leiders in het Congres zeggen vaak dat ze de ‘normale orde’ zullen herstellen, maar laten de belofte varen zodra deze politiek verraderlijk wordt en moppert bij collega’s die het Capitool willen verlaten om geld in te zamelen. Meneer Thune lijkt vastbesloten bij zijn standpunt te blijven.
“Eén ding dat ik jullie kan vertellen over volgend jaar is dat het anders zal zijn”, vertelde de heer Thune in december aan verslaggevers. “De manier waarop de Senaat vandaag opereert, is niet de manier waarop hij in de toekomst zal opereren. Wij streven ernaar om dat op te lossen. En het is tijd, de hoogste tijd, dat we het werk van het Amerikaanse volk gedaan krijgen.”
Source link
