Vis traceren van opname tot tafel is logistiek complexomdat visproducten vaak passeren meerdere landen. Onderweg kunnen producten zijn ten onrechte als een andere soort geïdentificeerd of opzettelijk hernoemd om meer winst te maken.
Een goedkope vis zoals tilapia kan bijvoorbeeld de naam krijgen van a duurdere viszoals rode snapper, of een bedreigde soort kan worden doorgegeven als een beter presterend alternatief.
Verkeerde etikettering van zeevruchten bedreigt niet alleen kwetsbare mariene populaties, maar maakt het ook moeilijker voor mensen om weloverwogen, ethische keuzes te maken over het voedsel dat ze eten.
Zoeken naar verkeerde etikettering in Calgary
Om dit probleem in Canada te onderzoeken, ons recente onderzoeksartikel onderzocht tussen 2014 en 2020 foutieve etikettering en dubbelzinnige marktnamen in producten van ongewervelde dieren en vis (vissen met vinnen, zoals kabeljauw, zalm en tonijn) in Calgary. Dit was het eerste onderzoek in zijn soort in Canada waarin schaaldieren met vis werden vergeleken.
Universiteitsstudenten proefden 347 visproducten en 109 schaaldieren – waaronder garnalen, octopus en oesters – uit restaurants en supermarkten in Calgary. Deze monsters werden vervolgens genetisch getest met behulp van een soortspecifieke marker, genaamd a DNA-barcode.
In Canada is de Canadese voedselinspectiebureau onderhoudt een Vis Lijst dat de aanvaardbare algemene namen voor de etikettering van vis in Canada.
Een visproduct werd als verkeerd geëtiketteerd beschouwd als het werd verkocht onder een naam die niet voorkomt op de Vislijst voor de DNA-geïdentificeerde soort. Zo is er maar één soort die onder de naam zalm verkocht mag worden: Atlantische zalm. Als rode zalm zonder enige andere kwalificatie als zalm werd verkocht, werd deze als verkeerd geëtiketteerd beschouwd.
1 op de 5 visproducten was verkeerd geëtiketteerd
We ontdekten dat verkeerde etikettering in Calgary welig tiert, en dat het waarschijnlijker is dat bepaalde productnamen soorten verbergen die zorgwekkend zijn voor het behoud. Het resultaat: één op de vijf vinvissen en één op de vijf schelpdierenwaren niet zoals geadverteerd. Deze resultaten viel binnen de voorspelde mondiale cijfers van foutieve etikettering van zeevruchten.
Het was niet moeilijk voor studenten om voorbeelden van verkeerde etikettering tegen te komen. Opmerkelijke bevindingen zijn onder meer:
- 100 procent van de snapper- en red snapper-producten was verkeerd geëtiketteerd. Het ging om tilapia (79 procent) of om een soort roodbaars of snapper die niet onder die namen verkocht mag worden (21 procent).
- Er werd vastgesteld dat negen zalmproducten regenboogforel zijn, die goedkoper zijn.
- Er werd vastgesteld dat drie kabeljauw uit de Stille Oceaan Atlantische kabeljauw was, en dat is ook zo door de Internationale Unie voor het behoud van de natuur als kwetsbaar aangemerkt.
- Er werd vastgesteld dat twee palingproducten de beste waren ernstig bedreigde Europese paling.
- Inktvissen, inktvissen en octopussen werden vaak ten onrechte als elkaar bestempeld.
Sommige producten deden het echter beter dan andere. Alle Atlantische zalm, basa, heilbot, makreel, rode zalm en witte garnalen uit de Stille Oceaan waren zoals geadverteerd.
Verkeerd labelen doet pijn
De verkeerd geëtiketteerde visproducten uit Calgary hebben verreikende en goed gedocumenteerde gevolgen voor de volksgezondheid, het natuurbehoud en de natuur. economie.
Een student kocht bijvoorbeeld 'witte tonijn' bij een onbeperkt sushi-buffet bleek escolar te zijn. Escolar wordt ook wel de „laxeermiddel van de zee“ voor de effecten die de vetzuren kunnen hebben op de spijsvertering. Mensen hebben belandde in het ziekenhuis vanwege deze vis.
Verschillende voorbeelden van verkeerde etikettering betroffen het vervangen van een duur product door een goedkopere soort: tilapia voor snapper, regenboogforel voor Atlantische zalm. Terwijl bedrijven op plaatsen zoals Miami en Mississippi boetes hebben gekregen voor dergelijke frauduleuze praktijken, maakt het mondiale karakter van de visserij juridische stappen moeilijk.
Europese paling zijn ernstig bedreigdnog studenten vonden deze soort twee keer op de Calgary-markt. Er is een mondiale zwarte markt voor Europese paling en een Canadees bedrijf kreeg in 2021 een boete voor het illegaal importeren ervan.
Alhoewel red snapper dat wel is doen het slecht in het wildhet vervangen ervan door tilapia draagt niet bij aan het behoud van de snapper. In plaats van het geeft een illusie van overvloed aan snappers.
De situatie is zelfs nog duisterder als het gaat om ongewervelde dieren zoals garnalen, inktvis en octopus. Helaas is er zo weinig bekend over hun staat van instandhouding dat we de risico's ervan niet konden inschatten.
Wat je kunt doen
Als u zeevruchten eet, bestaat de kans dat u als consument wordt misleid en uiteindelijk bedreigde soorten eet. U kunt deze mogelijkheden verkleinen door het volgende te doen:
-
Koop waar mogelijk hele, frontale vis, omdat het moeilijker is om ze verkeerd te etiketteren.
-
Koop visproducten die duurzaam gecertificeerd zijn, zoals is aangetoond lagere aantallen foutieve etikettering.
-
Koop producten waarop duidelijk de exacte soort wordt vermeld die wordt gekocht.
-
Schrijf naar uw parlementsleden ter ondersteuning van wetten proberen vis te traceren van boot tot tafel — Canada heeft zijn regelgeving verbeterd, maar het kan wel doe het beter.
Dit vereist dat u uw kennis oppoetst vaardigheden voor het identificeren van vissenmaar het is een kleine prijs die we moeten betalen voor het beschermen van onze vissen, het besparen op boodschappen en het beperken van onverwachte en dringende uitstapjes naar het toilet.
Dubbelzinnige namen verbergen beschermde soorten
Om verkopers te helpen, de Vislijst staat het gebruik van dubbelzinnige namen toebetekenis dezelfde naam kan op meerdere soorten worden toegepast. Snapper zou kunnen verwijzen naar 96 verschillende soorten, tonijn naar 14, kabeljauw naar twee. Dit helpt leveranciers wanneer verwante soorten moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn en zal naar verwachting verkeerde etikettering verminderen.
We merkten dat visproducten met dubbelzinnige namen net zo vaak verkeerd geëtiketteerd werden als producten met precieze namen. We vroegen ons af: wat is erger als het gaat om conservering, verkeerde etikettering of dubbelzinnige namen? Tonijn zou immers legaal kunnen worden opgenomen geelvintonijn (minste zorg) of zuidelijke blauwvintonijn (bedreigd).
Uit een statistische test bleek dat dubbelzinnige namen belangrijker waren dan verkeerde etikettering bij het verbergen van bedreigde soorten. Dit is een goede zaak, omdat het suggereert dat er een manier is waarop consumenten kunnen helpen.
Net zoals je niet naar een restaurant zou gaan en een 'zoogdiersandwich' zou bestellen, waarom zou je dan genoegen nemen met 'fish and chips'? Als wij als consumenten met onze portemonnee kunnen stemmen door kabeljauw uit de Stille Oceaan te kopen in plaats van kabeljauw, of geelvintonijn in plaats van tonijn, kunnen we er zekerder van zijn dat we niet het equivalent van de reuzenpanda uit de oceaan eten.
Matthew RJ Morrisuniversitair hoofddocent biologie, Ambrose Universiteit
Dit artikel is opnieuw gepubliceerd van Het gesprek onder een Creative Commons-licentie. Lees de origineel artikel.
