De bijeenkomst van Trump was een ontheiliging van Madison Square Garden

Met zijn fascistische bijeenkomst in New York CityDonald Trump heeft een plek bezoedeld die volgens velen een heilige ruimte is: Madison Square Garden. Het zou niet de eerste keer zijn dat een nazi-bijeenkomst mensen tot aan de dakspanten van de Tuin brengt. In 1939, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, vulden Amerikaanse nazi's de oude tuin aan 50th Street en 8th Avenue om blanke supremacistische gal te spuwen. Deze obscene gebeurtenis was grotendeels in de vergetelheid geraakt totdat regisseur Marshall Curry eerder niet eerder uitgezonden archiefmateriaal omzette in een korte, voor een Oscar genomineerde film. 2017 Een nacht in de tuin.

Het zou naïef zijn om niet te denken dat de Trump-campagne aan 1939 dacht toen zij het rallyplan opstelde. Trumps meest strijdlustige miljardairs – zoals nazi-memorabilia-enthousiasteling Harlan Crow, de antidemocratische eugeneticus Peter Thiel en de apartheidsshit Elon Musk – en Trumps brein wilden de campagne ongetwijfeld afsluiten met MSG als hun eigen sluwe eerbetoon aan 1939. perfect: een knipoog naar hun hardcore basis, maar met net genoeg ontkenning dat JD Vance kan zeuren dat ze een fascist worden genoemd, door te zeggen dat ze er alleen maar waren om ‘Amerika te vieren’ (die plek die Trump een ‘vuilnisbak’ noemt). Als je denkt dat MSG niet met grote opzet is gekozen, betekent dat nog steeds geloven dat Trump op de een of andere manier een ‘normale’ politicus is.

De bijeenkomst heeft velen verontwaardigd gemaakt over het feit dat de weerzinwekkende geschiedenis van 1939 uit de dood is opgestaan. Madison Square Garden wordt tenslotte niet voor niets vereerd als 'de beroemdste arena ter wereld'. Het was in 1971 de locatie van het ‘gevecht van de eeuw’ tussen Muhammad Ali en Joe Frazier. Het is het toneel geweest van legendarische concerten en pro-worstelkaarten. Het is natuurlijk ook de thuisbasis van de New York Knicks en Rangers. Er is geen groter eerbetoon aan de mystiek van de Tuin dan dat het gebouw bruist van energie als geen andere arena, ondanks de middelmatigheid – met af en toe een lichtpuntje – van de twee thuisploegen in de afgelopen vijftig jaar. Veel artiesten en atleten hebben van deze unieke buzz getuigd. Ik hou van het citaat van de pro-worstelimpresario Paul Heyman: wie zei“Madison Square Garden is voor elk New Yorks kind het centrum van het universum. Zelfs als je daar als fan naartoe gaat, is het alsof je in het Yankee Stadium op het bord stapt. Je weet dat je in de grote kathedraal bent.’

Het idee dat de plek een speciaal gevoel opwekt bij ‘elk New Yorks kind’, zoals ik ooit was, is reëel. Het bevindt zich precies op de 33e en 7e, het eerste wat buitenstaanders zien als ze aankomen op Penn Station en het eerste wat New Yorkers zien als ze naar huis terugkeren. Maar de bijeenkomst van Trump herinnert ons eraan dat deze arena niet “de onze” is, ook al zijn wij degenen die deze vullen met de passie die leven heeft geblazen in het ijzer, het beton en de felle lichten.

In plaats daarvan werden MSG, de Knicks en de Rangers geërfd door nepo-miljardair James Dolan. Voor de onbekende: de bijna zeventigjarige Dolan is praktisch een kind: een vrouwonvriendelijke cocaïneliefhebber met een ijdelheidsrockband, wiens leven vol mislukkingen en incompetentie is opgevangen door onuitsprekelijke rijkdom. Als SL Prijs van Sport geïllustreerd schreef in een stuk uit 2007 genaamd 'Lord Jim', 'De verhalen over Jim's drugs- en drankzuchtige verleden, zijn vulkanische humeur en zijn wisselende stemmingen waren al legendarisch en voedden het beeld van een verwende jongen die de sleutels had gekregen van misschien wel het meest gewaardeerde bezit in alle Amerikaanse sporten.”

Hij is uiteraard ook een aanhanger van Trump, en hij overhandigde de sleutels van de Tuin van de campagne alsof hij deze weg moest geven. En de waarheid is dat het zo is is van hem om precies dat te doen. Ik sprak met Frank Guridy, auteur van het nieuwe boek Het stadion: een Amerikaanse geschiedenis van politiek, protest en spel. Hij zei: “De Trump MSG-bijeenkomst is een voortzetting van de Amerikaanse politieke strijd die in stadions en arena’s wordt uitgevochten. Stadions en arena’s zijn politiek, en de bijeenkomst van Trump maakt dat duidelijk, ook al zijn stadions verkleed als apolitieke, gecorporatiseerde ruimtes. Merk op dat de feesttenten buiten de Garden reclame maakten voor de bijeenkomst alsof het gewoon weer een flitsend Garden-evenement was, met Trump en zijn slogans buiten de Garden, samen met de advertenties voor Verizon en andere bedrijven.

Dit normaliseert zowel Trump als zijn rally, merkte Guridy op. Het lijkt alsof het gewoon het zoveelste Billy Joel-concert is, en het doet denken aan de borden buiten de Garden in 1939 met de simpele tekst: “Pro-American Rally!”

Dolan is ook, zoals Guridy opmerkte, verwikkeld in een strijd om belastingsubsidies te behouden die de staat een miljard dollar aan inkomsten hebben gekost. In Trumps wereld van naakt corrupte, schaamteloze transactionele politiek zou Dolan daar misschien naar op zoek zijn zijn deel beschermen van het bedrijfswelvaartsdal. Of misschien geeft dat Dolan te veel eer als slimme denker. Het is veel waarschijnlijker dat hij een fanboy is die in Trumps leven waarin hij faalt een best-case-scenario voor zichzelf ziet.

Dolan is meer dan bereid om MSG te gebruiken als politiek hulpmiddel om zijn rechtse koortsdromen te verwezenlijken. Zijn grote voordeel in het licht van de daaropvolgende verontwaardiging kan zijn dat voor de meeste New Yorkers het MSG-netwerk het dichtst in de buurt komt van daadwerkelijk binnen de Garden zijn.

De gemiddelde kosten van een Knicks-ticket zijn met $ 186 de hoogste in de NBA. Zodra je je gezin hebt meegenomen, de woekerige ticketkosten hebt betaald en naar de concessiestands bent gegaan, heb je genoeg uitgegeven aan een basketbalwedstrijd van twee uur om de huur te dekken (nou ja, misschien niet de huur in New York City). De arena is een wereld verwijderd van de tijd waarin de arbeidersklasse kleingeld gebruikte om worstellegende Bruno Sammartino zijn beroep te zien uitoefenen. Het gevoel van 'eigenaarschap' dat de arbeiders van de stad historisch gezien ten opzichte van MSG hebben gevoeld, is verdwenen. Met Dolans trouw aan Trump wordt de arena nu nog verder afgelegen en lijkt het meer op de toekomstige thuisbasis van een Man in het Hoge Kasteel dan de plaats van een NBA-kampioen. Wat Trump in scène zette – precies waar Jalen Brunson bijna elke avond herinneringen ophaalt – was een zonde. Maar voor Dolan is het gewoon weer een degradatie. Deze man is een vloek voor de stad, en hij bewees het maar weer eens door het vaak magische MSG te overhandigen aan mensen die, net als in 1939, alles willen zien branden.